Bayraq şəkli
Körpə süd şüşəsindən
elə yapışıb,
Elə bil, bir daha süd
içməyəcək.
Mən bayraq çəksəydim
o uşağın şəklini
vurardım
Bütün ölkələrin bayraqlarına.
Kim istəməzdi bunu?
O uşağın balaca ayaqlarını elə
çəkərdim ki,
Yer üzündə bütün
qumbaralar
Bir anda intihar edərdilər.
Generallar
döşlərindəki ordenləri
Bir an içində
qoparıb atardılar.
Tankın
yadına düşər
Bir vaxtlar uşaq oyuncağı olmaq arzusu.
Güllələrin yadına düşər
Uşaq barmaqlarına bənzəməyi.
Və Suriyada uşaqların süd şüşəsinə
dəyib
Qollarını üzməyi.
Mən bu bayraq şəklini
Tez çəkə bilsəydim...
Uşaq dükanı
Uşaq
dükanlarında
Paltarlar
qışqırır,
Ayaqqabılar tappıldayır,
Papaqlar atılıb-düşür,
Köynəklərin qolları əl eləyir,
Səsləri qıfılları silkələyir:
"Buraxın bizi,
Hardasa üşüyürlər
uşaqlar".
Ləpir
Axşam
qoyub gəldiyim ayaq izlərimi
Səhər qarşılayıram,
Demək yaşayıram.
Bir ayaq ləpirim
Axşam
yağan yaz yağışından
Bir ovuc su saxlamış
içində...
Bir alagöz sərçə
su içir
Ayaq ləpirimdən.
Başını yuxarı qaldırdıqca
Sərçənin duasını eşidirəm:
"Allah,
sabahımız üçün
də
Bir ayaq saxla."
Elə sevinirəm ki,
əyilib baxıram
ayaqlarıma...
Uşaq bağçasında düzələn sıra
Keçir küçələri, maşınlar durur,
Tutub bir-birinin
əlindən, gedir.
Bir az isti-isti
əsir küləklər,
Öpüb körpələrin telindən,
gedir.
Körpə cərgəsinə baxıb
dayanar,
Əsgər sıraları bu saat, bu dəm.
Şəhərə ağappaq təmizlik yağar,
Uşaq əllərindən, uşaq
gözündən.
İlahi,
nur elə, gur işıq elə,
Körpə fidanların sabahlarını.
Kiçik fidanlara bağışla,
Tanrım,
Böyük adamların günahlarını.
Alıb
əllərindən oyuncağını,
Əsgərlər əlində avtomat durub.
Elə bil körpələr komandiridi,
Əsgərlər önündə farağat
durub.
Yollar, ayaqlar
Körpələr sevinir ayaqlarına,
Əyilib sevinclə ayağa baxır.
Elə bil yapışıb yolun ucundan,
Ayaqqabı kimi ayağa taxır.
Nə qədər yerisə- dünya o boyda,
Hələ süd qoxuyur dodaqlarından.
Özü bir qadından doğulub, ancaq
Dünyamız da onun ayaqlarından.
Yıxıla - yıxıla çəkdiyi
cığır,
Birinci dəfədir
düşür torpağa.
Onlar cığır salır, başladıq biz də,
Körpə izlərini ayaqlamağa.
Qoy qalxsın ayağa vətən yolları,
Qırılan yolların xəyalı kimi.
Körpə ayaqları onun döşündə,
Asılsın sevginin medalı kimi.
Qış səhəri
Baxırsan uzaqdan tüstülənir
kənd,
Açılıb mal-qara örüşə gedir.
Qışın acığına sanki
uşaqlar
Məktəbə gülüşə-gülüşə gedir.
Körpə layla bilir çovğun səsini
Ayılır, yenidən yuxuya düşür.
Tülkünün qar üstə qalan izindən,
Səhərlər toyuqlar qorxuya düşür.
Tüstülər bacadan burulub çıxır,
Sanki kənd evləri
qəlyan yandırır.
Qar üstə yayılan xoruzun banı,
Bir arıq
tülkünü yaman
yandırır.
Ağaclar
Səs kimi qalxıb yerdən,
Göyə baxır ağaclar.
Gah geyinir, soyunur,
Çox darıxır ağaclar.
Dayanıb qol-qanadlı.
Boylanır tək ayaqlı.
Yanında beşotaqlı,
Evdən qorxur ağaclar.
Budaqda bıçaq yeri,
Yadında ocaq yeri.
Altından çəkdik yeri,
Of, yıxılır ağaclar.
Allahşükür Ağa
Ədəbiyyat qəzeti.- 2018.-
17 mart.- S.9.