Biz nə oxuyuruqsa...
Suallara "Ulduz" jurnalının
publisistika şöbəsinin redaktoru,
yazıçı-publisist Hicran Hüseynova cavab verir
- Elektron əsr, informasiya cəmiyyəti
haqqında nə deyə bilərsiz?
- "Biz istəsək də, istəməsək də,
bu böyük günlərin şahidi olacağıq". Bu sözlər
tanınmış rus şairi A. Bloka məxsusdur. Və mənim bu fikri xatırlamağım da təsadüfi
deyil, əlbəttə. Xoşbəxtlikdənmi,
bədbəxtlikdənmi hər birimiz bu elektron əsrin, dediyiniz
kimi, informasiya cəmiyyətinin içində
yaşayırıq. Vətənimizi,
valideynlərimizi seçmək imkanımız
olmadığı kimi, hansı zaman kəsiyində
yaşamağımızı da özümüz müəyyən
etmirik, təbii. Elə Blokun dediyi kimi, istəsək də,
istəməsək də... A. Blok "böyük
günlər" deyəndə rus inqilabını nəzərdə
tuturdu, mənsə kompüter, İnternet əsrini. Qəribədir, Ümumdünya hörümçək
toru (ing. World Wide Web) virtual aləmdə
"hörümçək" şəbəkələri
kimi bir-biriylə əlaqəli səhifələrdən ibarət
İnternet üzərində işləyən və www (world
vide veb və ya veb) ilə başlayan ünvanlardakı səhifələrin
göstərilməsini təmin edən bir servisdir. Biz də
bütün əsrdaşlarımızla birlikdə, bir az obrazlı ifadə etsək, bu
"hörümçək toru"na
düşmüşük və ordan
çıxmağımız müşkül məsələdir.
Amma məsələyə baxış bucağımızı,
yanaşma tərzimizi dəyişə bilərik. Yəni, psixoloqların dediyi kimi, situasiyanı dəyişə
bilmiriksə, öz yanaşmamızı dəyişməli, hər
şeyin məhz müsbət tərəflərini
görüb yararlanmalı, istifadə etməliyik. İnternetin dünyada ən böyük
üstünlüyü müəyyən bir xəbərə,
informasiyaya anında yiyələnməkdir. Bir düyməyə
toxunmaqla dünyanın ən ucqar guşəsində baş
verənlərdən, hətta yüz il,
min il əvvəl olanlardan ətraflı məlumat ala bilirik. Əvvəllər, tutaq ki, A. Blok haqqında məlumat
almaqçün kitabxanaya getməli, yolda, kitabxanada xeyli vaxt
itirməliydin. Bu gün isə Qooqle-a daxil olub "A. Blok" yazmaq kifayətdir
ki, şair haqqında rus, ingilis, türk dillərində (Azərbaycan
dilində yoxdu, demək olar) məlumat əldə edəsən.
Ancaq İnternet asılılığından,
alışqanlıqdan özümüzü, xüsusən də
gənc nəsli bacardığımız qədər
qorumalı, həyatımızın bir hissəsinə
çevrilən İnternetin insanları tamamilə zəbt etməsinə
yol verməməliyik. Necə deyərlər,
hər şey ölçüsündə, qədərində.
- Kitab və İnternet. Bunlar rəqibdi,
yoxsa əməkdaş?
- Hippokrat
deyirdi ki, biz nə yeyiriksə, oyuq. Bu gözəl kəlamı
bir az genişləndirib mütaliə mədəniyyətini
də bura əlavə etsək, zənnimcə, çox
doğru olar. Çünki biz həm də nə
oxuyuruqsa, oyuq. Nə gəldi yemək, necə
gəldi qidalanmaq həzm sistemini, tədricən bütün
daxili orqanları xəstələndirdiyi kimi, nə gəldi
oxumaq da insan mənəviyyatına, daxili dünyasına,
ümumən psixikasına zərbə vura bilər. Bir də görürsən, bir ana beşinci,
altıncı sinifdə oxuyan övladının Dostoyevskini
oxumasından fəxrlə danışır. Olmaz! O məktəblinin
hələ yenicə formalaşmaqda olan
dünyagörüşü indidən Dostoyevskinin dərin kədəriylə
yüklənirsə, qarşıdakı uzun, keşməkeşli
həyat yolunu necə keçəcək? Ya da
elə dərsliklərimizi, sinifdənxaric oxu
kitablarımızı götürək. Bu
günlərdə Fasebook-da birinci sinfin əlavə oxu dərsliyindən
bir nağıl paylaşmışdılar. Bu mənasız mətndə üç
qardaşın bir bacısının düyü artlayarkən
göy muncuq tapmasından, sonra muncuğu udaraq hamilə
olmasından bəhs edilir. Hər şey
bir tərəfə, birinci sinif şagirdinə ana, yaxud müəllim
hamiləliyin, həm də qeyri-qanuni (qardaşlar o biri
qardaşa deyir ki, apar öldür bu ...!) hamiləliyin nə
olduğunu necə başa salsın? Dərsliklərimiz
haqda çox yazmışam, yenə köhnə dərdim təzələndi.
Dərsliklər balalarımızın əsl
insan olmağına, həyatda düzgün mövqe
tutmağına xidmət eləməlidir. Onların
fikrini azdırmağa yox! Sualdan
uzaqlaşdım, deyəsən. Əvvəlcə
cavabını deyim, sonra açıqlayım. Kitab və İnternet həm rəqibdi, həm də
əməkdaş. Bu necə olur,
soruşursuz? İnternetdən istifadəyə
düzgün yanaşsaq, daha dəqiqi, İnternet xidmətlərindən
düzgün istifadə etsək, kitabla əməkdaşlıq
və müsbət nəticə görəcəyik. Əksinə, İnternetdən sui-istifadə edib,
lazımsız səmtlərə yönəlsək,
İnternet kitaba rəqib olacaq. Bir az
obrazlı ifadə etsək, İnternetin
gözqamaşdırıcı cazibəsi kitabları kölgədə
qoyur bu gün. Amma yenə vurğulayıram,
insan övladı onda qazanır ki, hər şeyin məhz
müsbət tərəflərini görüb istifadə etməyi
bacarsın. Məsələn, götürək
elə Mədəniyyət Nazirliyinin You Tube-dakı
"Kitabsevər uşaqlar" multimedia kanalını. Çox maraqlıdır. Çox sağ olun ki, elektron dünyaya marağın bu
dərəcədə artdığı dövrdə
İnternetlə kitabı birləşdirmisiz. Əslində,
mənə verdiyiniz sualın cavabını da bu elektron
kitabların təqdimatıyla vermisiz. Uşaqlar,
kiçik yaşlı məktəblilər əldə edə
bilmədiyi, yaxud həvəs, vaxt tapıb oxuya bilmədiyi
kitabları, nəsr, nəzm nümunələrini, eləcə
də maraq doğuran lazımlı məlumatları çox
asan şəkildə "Kitabsevər uşaqlar"
kanalından izləyə bilər. Bunun nəyi
pisdi ki? Məsələn, mən özüm bir müəllif
kimi, uşaqlar üçün yazdığım
"Ağacların dostu" adlı hekayəmi
kanalınızda (artıq kanalımızda) gözəl,
ritmik musiqinin müşayiətilə bir daha oxudum. Olduğundan da gözəl təsir
bağışladı. Odur ki, kitabla
İnternetin rəqib yox, məhz əməkdaş olması
üçün çalışmalıyıq.
- Ümumiyyətlə, Azərbaycanda
mütaliə problemi var, ya yox?
- Əlbəttə, var. Bütün problemlərin
başında da elə mütaliəsizlık durur,
düşünürəm. Səbəbi
İnternet asılılığında görürük, bu,
aydın. Mən ikinci səbəb kimi
şagird və tələbələrin dərs
yükünün ağır, bezdirici olmasını göstərərdim.
Həmişə ətrafımda olan şagird və
tələbələrə dərslərində kömək
edirəm. Ona görə də məlumatlı insan kimi əminliklə
deyirəm: dərsliklərimiz o qədər məzmunsuz
tapşırıqlarla doludur ki, evə verilən
çalışmalar o qədər mənasız və
üzücüdür ki, şagird və ya tələbənin
bunların öhdəsindən birtəhər gələndən
sonra əlavə nəsə oxumağa nəinki həvəsi,
heç vaxtı da qalmır. Bəs məktəb yaşlı
uşaq, yaxud tələbə gənc ətraf aləmlə nə
vaxt tanış olmalıdı?! Təhsili
başa vurandan sonra da iş tapıb işləmək, sosial
qayğılar - bir sözlə, zindəganlıq...
Adi səviyyədə dolanışıq
üçün bu gün çoxu iki yerdə işləyir,
kitabı harda oxusun?
- Sizcə, bu gün Azərbaycanda
hansı janr daha çox oxunur?
- Məncə,
detektiv janrı daha çox oxunur. Bir də "Milyonu necə
qazanmalı?", " Özünə
inamı necə yaratmalı?",
"Sağlamlığın sirləri", "İnsanlara
necə təsir etməli?" kimi bu qəbildən olan
kitablar...
- Deməli, sizcə, əsrin problemləri,
sosial çətinliklər oxucular arasında kitab seçiminə
təsir göstərir.
- Bəli.
Sadaladığım adlar bunu
açıq-aydın göstərir.
- Siz özünüz daha çox
hansı kitablara, hansı müəlliflərə müraciət
edirsiz?
-
Fransız filosofu E.Littrenin belə bir deyimi var: "Elmdə
yenilikləri, ədəbiyyatda klassikləri oxuyun". Hələ
tələbəykən oxuduğum bu fikir o qədər ürəyimə
yatıb ki... Hər dəfə də bu dəqiq
yanaşmaya heyran qalıram. Məsələ ondadır
ki, elm daim inkişafdadır, az qala hər
yeni gündə nəsə kəşf olunur, ədəbiyyatda
isə... klassikləri kim əvəz edə bilər? Onlar hər
şeyi yaşayıb, yazıb gediblər... Bizə
isə o dühaların dediyindən, yazdığından
düzgün (!) nəticə çıxarmaq qalır.
Bu gün bizim yazdıqlarımız Nizamilərin, Füzulilərin,
Sədilərin, Rumilərin yazdığının suyunun
suyudur, Molla Nəsrəddin demiş... Qoy yazar
dostlarım məndən inciməsin, özüm də yazaram.
...Mən
daha çox rus ədəbiyyatını sevirəm,
A.S.Puşkin dalğınlığını, M.Y.Lermontov
poetikasını, K.Q.Paustovski sakitliyini, L.N.Tolstoy dəqiqliyini,
bənzərsiz N.V.Qoqol müqayisələrini... Bir də qəlbimdəki
uşaq get-gedə balacalaşdığından uşaq
vaxtı oxuduğum sevimli kitablarımı təzədən
dönə-dönə mütaliə edirəm - A.K.Vestlinin
"Ata, ana, nənə və səkkiz uşaq meşədə",
A.Lindqrenin "Uzuncorab Peppi", H.X.Andersenin
nağılları, A.N.Tolstoyun " Qızıl açar və
ya Buratinonun macəraları", K.D.Uşinskinin,
V.Y.Draqunskinin,R.Kiplinqin uşaq hekayələri...
- Mütaliədə və mətnin
mənimsənilməsində elektron, yoxsa ənənəvi
kitab, hansına üstünlük verirsiz?
- Mən
kitabların böyüdüb tərbiyə etdiyi nəslin
nümayəndəsi olaraq daha çox kitabla təmasa
üstünlük verirəm, təbii. Kitabın verdiyi enerji nəsə fərqli
bir doğmalıq hissi yaradır. Amma mətnin
elektron mənimsənilməsinə də müsbət
baxıram, hər şeydə nəticəni görənlərdənəm
yəni. Əsas nəticədi. Atalar demiş, tüstü bacadan düz
çıxsın.
- Prezidentimizin sərəncamları
ilə çoxlu sayda kitab nəşr olunub. Sizcə,
onları daha geniş oxucu kütləsi arasında təbliğ
etmək üçün hansı tədbirlər
görülməlidir?
- Bəli.
Çoxlu sayda və çox gözəl tərtibatda.
Düzdür, orfoqrafik səhvlərə rast gəlirik.
Amma, ümumiyyətlə, kitablar gözəl
bir şəkildə nəşr edilib oxucuya təqdim olunur.
Kitabxanaların, sizin kimi işini sevən
biblioqrafların da üzərinə çox böyük məsuliyyət
düşür. Siz bütün qüvvənizlə,
sevginizlə buna çalışırsız.
Amma hər bir vərdiş, düşünürəm,
ailədən başlamalıdır. Valideynlər, xüsusən
də ana övlada düzgün yaşamağı öyrətməlidir.
Elə oxu saatı, mütaliəyə həvəs
də düzgün həyat tərzinin bir hissəsidir. Mən bu gün də hazırda tələbə
olan övladımla birgə oxuyuram, istər dərs kitabı
olsun, istər bədii ədəbiyyat. Sonra
oxuduğumuzu müzakirə edib fikirlərimizi
bölüşürük. Bu vərdiş
mənə ailəmdən keçib. Rəhmətlik
atam Vaqif Hüseynov tanınmış,
sayılıb-seçilən ziyalılardan idi. Əməkdar müəllim, Maarif əlaçısı
idi. Qarşısındakı hər bir
uşağa gələcəyin ziyalısı kimi
baxırdı. Evdə böyük bir kitabxanamız olsa
da, məni həmişə uşaq kitabxanasına aparar,
kitabxanaçı xanımın məsləhətləri əsasında uşaq
ədəbiyyatıyla tanış edərdi. Oxuduğum
kitabların məzmununu danışmaqla bərabər, həm
də yadımda qalanları yazardım atamın istəyi ilə.
Oxu, həm də yazı vərdişim beləcə
formalaşdı. Əmimin həyat
yoldaşı Sevil xanım qızlarıyla yanaşı, mənə
də uşaq kitabları alıb hədiyyə edərdi.
Xalam Füruzə xanımı da,
qardaşım Aqili də, rəhmətlik anam Qərənfil
xanımı da həmişə kitab oxuyan görmüşəm.
Ən yaxşı təsir forması, tərbiyə
də, bildiyimiz kimi, şəxsi nümunədir. Odur ki, valideynlər övladlarını təkcə
paltar və yeməklə təmin etməyi düşünməməlidir.
Biz insan yetişdiririk! Valideynlərdən sonra bağça,
məktəb və ali təhsil müəssisələrindəki
müəllimlər bunun qayğısına qalmalıdır.
Məsələn, sinif rəhbərləri şagirdlərlə
birgə müəyyən vaxt ayırıb kitabxanalara gəlsə,
uşaqlarda düzgün oxu vərdişi aşılasa, bundan
heç kim zərər çəkməz.
Qoy ayda iki dərs
saatı kitabxanada keçirilsin, bundan cəmiyyətimizə
yalnız xeyir gələr.
- Bu gün kitab təqdimatlarının
keçirilməsi aktualdırmı?
- Kənardan
baxanda aktualdır, yaxından baxıb saf- çürük edəndə
isə... Mən son illər belə təqdimatlarda,
demək olar, iştirak etmirəm, əvvəllər tez-tez gedərdim.
İnanın, o qədər boğazdan yuxarı tərif deyənlər
var ki... Və o tərif deyənlərin doxsan
faizi, görürsən ki, təriflədiyi kitabdan xəbərsizdi.
Bu, faciədir! Tək kitablara görə yox, həm də
insan xarakterinin deqradasiyasıdır bu. Ürək
ağrıdan... Bəllidir ki, o təriflər, xoş sözlər
sabah qarşılığını öz ünvanına eşitmək
üçün yağdırılır. Nə edim ki,
süniliyi sevmirəm... Amma, yəqin ki, bu
saxtalıqlar da bir gün dəbdən düşəcək,
adamların bəsirət gözü açılacaq.
Söhbətləşdi: Lətifə
Məmmədova
Yasamal rayon MKS-inin direktoru,
"Kitabsevər uşaqlar" layihəsinin
rəhbəri
Ədəbiyyat qəzeti.- 2018.- 6 oktyabr.- S.28.