Tolstoy Kim Kardaşyandan
daha məşhur olarsa...
Ədəbiyyat daim vardı. Bizdən əvvəl
də vardı. Biz deyəndə Homo Sapiensləri deyirəm.
Neandertalların da ədəbiyyatı
olub. Çünki sözləri olub.
Dini inancları olub. Söz olan yerdə ədəbiyyat da mövcuddur. Ədəbiyyat incəsənətin lap birinci
növüdür. Sonra başqa
növlər yarandı.
Lap axırda da
kino.
Bəs sabah ədəbiyyat
olacaqmı? Mən bu barədə
şübhəliyəm. Əlbəttə, yazmaq istəyənlər
yenə yazacaq. Oxumaq istəyənlər də
yenə oxuyacaq və kitab səhifələrində
özlərinə həmdəm
tapacaqlar. Kitablarla dərdləşəcəklər.
Amma ədəbiyyat bundan əvvəlki dövrlərdəki
funksionallığını qoruyub saxlaya biləcəkmi? Mən bundan
narahatam.
Əvvəllər insanlar özlərini dərk etmək üçün dağlara,
səhralara çəkilərdilər. Mövlana deyirdi
ki, ya göründüyün
kimi ol, ya da olduğun
kimi görün.
İndi bəs? İnsanlar başqa cür
görünürlər, başqa
cür olurlar. Hər şey olurlar, özlərindən başqa. Hər şey görsənişə
çevrilib. Mahiyyət unudulub.
Hamı bu axına qapılıb.
Bu bizim mahiyyətimizdirmi?
Bəlkə də...
İki məşhur
antiutopiya romanı
var. Birini Oruel yazıb, "1984". Digərini isə
Haksli. Oruelin romanında insanların
üzərində nəhəng
bir zülm aparatı, dövlət
var. İnsanlar elə
olmurlar, insanları buna məcbur edirlər. Və məncə romanın
ən tragik yeri son səhifələrindəki
məqamdır. Uinston ağları
Böyük Qardaşı
görəndə. Yəni, bir
zor aparatı var, bu aparatı
sevməyə borclusan.
Yalandan təzim edə bilməzsən. Ürəyin, ruhun onunla olmalısan.
Digər roman. Haksli. Cəsur yeni
dünya. Orda necədir?
Hər şey könüllü.
İnsanlar bilərəkdən
ali iradəni
qəbul ediblər. Məcburiyyət yox. Bir şey
yox. Hər şey könüllü.
İnsanlar həblərlə xoşbəxtdir. Sinkretik
xoşbəxtliklər...
Hər iki roman
eyni illərdə yazılıb. 1940-cı ildə. İllərdir mübahisələr gedirdi ki, hansı
daha çox həqiqətə yaxındır.
Sovet totalitarizminə qədər
Oruel öndə idi. Sonra gördülər ki, yox, qardaş,
insanlar könüllü
şəkildə özlərini
bu axına atırlar. Kapitalizm axınına. İstehlak axınına. Sosial mediaya. Sosial fəlsəfə nöqteyi-nəzərindən bu
daha məntiqlidir.
Çünki insan təbiətinə
zidd düşən heç bir ideya yaşaya bilməz. Onu yaşadan insanlardır.
O insanlar üçündür.
Buna görə də təbiətə zidd olsa darmadağın
olacaq. Bitəcək. İndi biz bu dövrdə
yaşayırıq. Orta statistik
zəkanın hökmranlığında.
Yaradıcı çox
az şey
qalıb. Daha böyük dühalar
yoxdur. Kafka, Tolstoy, Budda...
Ucuz filmlər, bəsit romanlar, televiziyanın və sosial şəbəkələrin
mütləq hökmranlığı...
Bu ucuzluqda ədəbiyyat
kimin nəyinə lazımdı?
Ledi Qaqanın Kafkaya
qalib gəldiyi bir dünyada yaşayırıq.
Baxırsan, hamı təhsilə
can atır. Oxumağa
can atır. Amma nə üçün?
Daha yaxşı karyera üçün. Daha çox
qazanc üçün.
Daha çox tətil, daha çox nüfuz üçün.
Harda qaldı özünü dərk etmək üçün qaranlıq
otaqlara çəkilən
sufilər? Nizamilər,
Füzulilər... Səhraya qaçan
Məcnunlar. Axan
çayın sahilində
iç dünyalarına
qapılan buddistlər.
İndi
o buddistlər Samsung düzəldir.
Dünyanın müqəddəsliyi azalıb. Nitsşe demişkən, səhra
genişlənir. Durmadan
həm də...
İnformasiya cəmiyyətində yaşayırıq. Elə bilirlər
yaxşıdır bu. Yeni
Ayfonun xüsusiyyətlərini
bilirlər, özləri
haqqında xəbərləri
yoxdur. Müasir insan gündə
150 dəfə telefonunun
ekranına baxır.
Bir dəfə öz içinə baxmır.
Nədir
həyatın mənası?
Düşünmür bu haqda.
Bu vurhavurun anlamı
nədir? İradəmizin xaricində doğulub iradəmizdən kənar olaraq başa çatdırdığımız bu həyatın mənası haqqında düşünənlər harda
qalıb bəs?
Var, belələri. Sözsüz ki, var. Daim də
olub. Daim də olacaq.
Amma heç zaman onların səsi bu qədər zəif çıxmayıb.
Heç
zaman bu qədər arxa plana düşməyiblər.
Heç
zaman. İnsanlar bilik yox informasiya axtarır.
Sosioloqlar bir şeyi düz
hesablaya bilmədilər. Bəli, informasiyanın
sürətli ötürülməsi
mümkün oldu.
Amma ötürülən nədir?
Əvvəllər bilik ötürülərdi,
kitab ötürülərdi.
Bayağı düşüncənin bütün kanalları bağlı idi. Nəşriyyatlar, media ali düşüncəni
yayırdı. İndi bəs?
Nadanlıq, orta səviyyə
sürətlə yayılır.
Bu hay-küydə kimdir Tolstoy haqqında düşünən?! Ondan
bir sitat qara fonda
paylaşılır, yanında
da şəkli, vəssalam. Tolstoy da çevrilib olub informasiya cəmiyyətinin bir paylaşımı. Onun bir vasitəsi.
Tolstoyların olmadığı dünya...
İşığı azalan dünya...
Qan Turalı
Ədəbiyyat qəzeti.- 2018.-
6 oktyabr.- S.7.