Qərb fəlsəfəsi
Azərbaycan
aliminin fundamental tədqiqatında
Çağdaş
humanitar mədəniyyətimizin uğuru sayıla biləcək
dəyərli bir iş görülmüşdür: Bakı
Dövlət Universitetinin professoru, fəlsəfə elmləri
doktoru Fərman İsmayılovun "Seçilmiş əsərləri"nin beşcildliyi çapdan
çıxmışdır. Külliyyatın elmi redaktoru
Milli Məclisin üzvü, fəlsəfə doktoru
Cavanşir Feyziyev ona yazdığı "Ön söz"də
doğru olaraq göstərir ki, ölkəmizin humanitar siyasətində
elmi arsenalın gücləndirilərək dünya səviyyəsinə
çıxarılmasına xüsusi önəm verilməsi və
bu istiqamətdə akademik Ramiz
Mehdiyevin proqram xarakterli əsərlərinin elmi ictimaiyyəti
hərəkətə gətirməsi öz nəticələrini
verməkdədir. Azərbaycan aliminin qırx illik
aramsız çalışmalarının bəhrəsi olan
külliyyatın işıq üzü görməsi milli
humanitar siyasətlə yaradıcı alimlər kontingentinin
eyni mövqedə dayanaraq onu inkişaf etdirməsinə yetərli
bir sübutdur.
Professor Fərman İsmayılovun beşcildlik
"Seçilmiş əsərləri" Azərbaycanda
müasir Qərb fəlsəfəsinin öyrənilməsinə
həsr olunmuş ilk sistemli tədqiqatlar toplusudur. Ölkəmizdə
və xaricdə maraq doğuracağına heç bir
şübhəmiz olmayan bu tədqiqatlar fəlsəfə və
digər ictimai-siyasi və humanitar elmlər sahəsində
öz spesifikası üzrə yeni araşdırmalara yol
açacaq əhəmiyyətli bir işdir. Qərb
dünyasının özündə ictimai-siyasi və
intellektual-mədəni həyata, maddi və mənəvi
münasibətlər sferasına dərindən sirayət
etmiş, habelə, dünya və eləcə də Azərbaycan
mədəniyyətinə güclü təsir göstərmiş
yeniçağ Qərb fəlsəfəsinin ölkəmizdə
bu cür miqyaslı şəkildə öyrənilməsi
sivilizasiyalararası dialoqu da ən dərin qatlarında
gücləndirən prosesin tərkib hissəsidir. Əslində, mədəniyyətlər bir-birini məhz
belə "içdən" tanımalı, bir-birinin genezisinə,
ideya köklərinə bələd olmalıdır. Onda həmin dialoq da daha təbii, məzmunlu,
anlaşıqlı, fasiləsiz və zərurətdən
yaranan münasibətlərin sistemi olur. Qərbi
tanımadan, bu çoxqatlı və mütəhərrik
sivilizasiyanın haradan gəlib haraya getdiyini bilmədən,
xüsusilə onun XX yüzillikdə köklü ideasional
transformasiyalarının mahiyyətini anlamadan ona
"inteqrasiya olunmaq" fatalist nəticələrə,
müstəqil iradədən çıxış edilməməsinə
gətirib çıxarardı. Qərb fəlsəfəsini
öyrənmək - həm də Qərb
sivilizasiyasının son əsrlərdəki
dominantlığının əsas səbəblərini,
dünyanı dəyişdirən Qərbin və onun nüvəsində
Avropanın özünün necə dəyişməsini, bu
dinamik mədəniyyət coğrafiyasından doğan
ideyaların getdikcə universallaşması, planetləşməsi
prosesini öyrənmək deməkdir. Azərbaycan
- Qərb münasibətlərinin "intellektual körpüləri"
məhz Avropa mədəniyyəti üzrə mükəmməl
bilik dayaqları üzərində qurulmalıdır. Hər hansı bir mədəniyyətin
açarı isə - fəlsəfədir. Qərbdə isə fəlsəfə adi həyat
praktikasından siyasətə qədər bütün mədəniyyət
orqanizmini təşkil edən ən başlıca
determinantdır. Qərb rasionalizminin təkamülü
və sonradan əsrin böhran ruhuna, tənəzzül
çabalamalarına qarşı müqavimət qüdrətinin
formalaşması məhz onun fəlsəfəsində
yetişmiş, böyümüş və dünyanın də
öyrənib mənimsəməli olduğu universal dəyərə
çevrilmişdir. Ona görə də
belə bir möhtəşəm mədəniyyətin özəyini
təşkil edən fəlsəfənin Azərbaycan filosofu tərəfindən
bu qədər dərindən və müfəssəl
bitkinliklə araşdırılaraq oxuculara təqdim
olunması fəlsəfi mədəniyyətimizin
gücünü, humanitar sahədə çalışan
alimlərimizin sanballı tədqiqatlar aparmağa qadir
olduğunu göstərən faktdır.
Fəlsəfə
tarixçiliyinin üç istiqamətin sintezində tədqiqat
aparmasının sınaqdan çıxmış ənənəsi
vardır: Fəlsəfi məktəb, təlim və cərəyanın
inkişafını; ideya, konsepsiya və problemin
inkişafını; filosofun və onun
dünyagörüşünün inkişafını birgəlikdə
izləmək. H. Dilsin "Sokrataqədərki filosoflardan
fraqmentlər", S.Radhakrişnanın "Hind fəlsəfəsi",
B.Rasselin "Qərb fəlsəfəsi tarixi", A.F.Losevin
"Antik estetika tarixi" belə bir məqsədlə
yazılmış örnəklərdir. Professor
Fərman İsmayılovun müasir Qərb fəlsəfəsinin
fundamental tədqiqi məramı ilə ərsəyə gələn
külliyyatı həmin ənənənin Azərbaycan
nümunəsini yaradır.
Tədqiqatın
mövzusu konkret olsa da, onun problematikası kifayət qədər
geniş və əhatəlidir: fəlsəfənin elə bir
problemi yoxdur ki, XX əsr Qərb fəlsəfi
düşüncəsinin fokusuna gətirilməsin. Özü də həmin problemlər hər bir fəlsəfi
məktəbin, hər bir filosofun "spektrində"
ayrı bir rəng, ayrı bir yozum alır. Burada dünyanın hər üzünə
baxılır, insanın görə biləcəyi hər bir
situasiyadan, zaman və məkan koordinatlarından, endiyi idrak
qatlarından, yüksəldiyi ideya kosmosundan, hətta fərdi
psixologiyanın dolandığı sezilməz orbitdən nəzər
yetirilir. Həm də nəzərə
almaq lazımdır ki, XX əsr Avropa filosoflarının tədqiqata
cəlb edilmiş əksər nümayəndələri
dünya fəlsəfəsinin klassikləri sayılır və
onların hər biri öz sahəsində yeni bir istiqamətin
və metodologiyanın əsasını qoymuş mütəfəkkirlərdir.
Eyni zamanda, yeniçağ Qərb fəlsəfəsi
Avropanın özündə, Qərb dünyasının
ayrılmaz parçası olan Şimali Amerikada və
qabaqcıl dünya ölkələrində, həmçinin,
bizə elmi ənənə baxımdan yaxın olan Rusiyada
(keçmiş SSRİ-də) çox geniş miqyasda öyrənilmiş,
ona dair dərsliklər və ensiklopediyalar
hazırlanmışdır. Bu qədər
informasiyanı (həm də ziddiyyətli, ayrı-ayrı fəlsəfi,
dini, siyasi, ideoloji qütblərdən gələrək
toqquşan informasiyanı!)
məqsədəuyğun istiqamətdə
mənimsəyərək, Qərb fəlsəfəsinin mahiyyət
və məzmununu, onun inkişafının real mənzərəsini
bütün başlıca xüsusiyyətləri ilə
araşdırıb üzə çıxarmaq Azərbaycan
filosofundan həqiqətən böyük əzmkarlıq tələb
etmişdir. O, yeniçağ Qərb fəlsəfəsini həm
özünəməxsusluğunda, həm də dünya fəlsəfi
fikrinin tarixi inkişafı kontekstində təhlil etmək kimi
unikal vəzifəni, fikrimizcə, məsuliyyətlə yerinə
yetirə bilmişdir.
Tədqiqatçı-alimin
külliyyatının birinci cildində müasir Qərb fəlsəfəsini
təkamülə uğradan gərgin intellektual
axtarışların ümumi trayektoriyası boyunca hərəkət
edilir, fəlsəfi düşüncədəki dəyişmə
və dönüş zərurəti əsaslandırılır,
meydana gələn yeni fəlsəfi cərəyanların
ideya qaynaqlarına və platformalarındakı başlıca
paradiqmalara baxılır, idrak nəzəriyyəsi və
linqvistik analiz üzrə ümumiləşdirilmiş elmi nəticələr
irəli sürülür, "dil və təfəkkürün
həqiqət səltənəti" dərin fəlsəfi
mühakimələrlə imperativləşdirilir. İki böyük kitabdan ibarət olan ikinci cildə
"XX əsr Qərb fəlsəfəsi tarixi" daxil
edilmişdir. Bu fundamental tədqiqatda iyirminci yüzil Qərb
fəlsəfəsinin bütün başlıca fəlsəfi
məktəb, təlim və cərəyanları, onları
yaradan filosofların dünyagörüşü sistemi, eyni
zamanda, konseptuallaşan fəlsəfi ideyaların inkişaf
prosesi və istiqamətlənmələrindəki
uzlaşan və uzlaşmayan cəhətlərin xarakteri,
Avropa fəlsəfəsində təşəkkül tapan fəlsəfi
sistemlərin təsir və nüfuz dairəsi, ictimai-siyasi və
intellektual-mədəni həyatı oyandırma və yönəltmə
gücü təhlilə alınır. "Dilin
metafizikası" adlandırılan üçüncü
cild linqvistik fəlsəfəni, "Klassik psixoanalizin əsasları"
(Z.Freydin iki əsərinin tərcüməsi ilə birgə)
və "İnsan "Mən"inin fenomenologiyası"
daxil edilən
dördüncü cildsə psixoanalitik və fenomenoloji fəlsəfənin
aktual məsələlərini öyrənir. Bu cildlərdə
müəllif "dil və dünyagörüşü",
"fəlsəfə və dünya", "dil və
idrak", "instinkt və zəka", "mədəniyyət
və xoşbəxtlik", "mən və zaman",
"eqoizm və altruizm", "şüur və
bişüur" və s. problemlər üzrə Qərb fəlsəfi
fikrinin konsepsiyalarını açır. Beşinci
cilddə ortaçağ Avropasını yeniçağ
Avropasına adladan iki klassik filosofun - müəllifin
"dövlətdə ilk alim, elmdə ilk dövlət
adamı" kimi səciyyələndirdiyi Frensis Bekonun və
"elmdə ən böyük dahi, fəlsəfədə
radikal inqilabçı" kimi dəyərləndirdiyi Rene
Dekartın fəlsəfi sistemləri
araşdırılır. Sonuncu cildə
salınan Azərbaycan və rus dillərindəki esse-məqalələrində
müəllif həm fəlsəfə klassikasına istinad edərək
və həm də öz müstəqil mövqeyini irəli
sürərək, oxucusunu ilk baxışda görünməyən,
lakin baş vurduqda, içərisində böyük bir
dünya açılan mətləblərin üfüqünə
çıxarır.
Külliyyatda,
demək olar ki, iyirminci əsrin əvvəllərindən
yaranmaqda olan bütün Qərb fəlsəfi məktəbləri
- analitik fəlsəfə, həyat fəlsəfəsi,
neopozitivizm, postpozitivizm, məntiqi atomizm, fizikalizm, epistemoloji
anarxizm, fenomenoloqizm, fundamental ontoloqizm, ekzistensializm, psixoanaliz,
teyyardizm, neohegelizm, neokantizm, intuitivizm, praqmatizm, personalizm,
neorealizm, empiriokritisizm, neoatomizm müfəssəl şərhini
tapır. Çoxcildliyin müvafiq bölmələri üzrə
qaldırılan problemlər kontekstində müasir Qərb fəlsəfi
mədəniyyətinə mənsub, yeni fikir cərəyanı,
orijinal konsepsiya və dünyagörüşü sistemi
yaratmış bütün patriarx filosofların - F.Nitsşe,
C.E.Mur, B.Rassel, L.Vitgenşteyn, Z.Freyd, M.Şlik, A.Ayer, R.Karnap,
K.Popper, M.Fuko, C.Aqassi, T.S.Kun, E.Husserl, M.Haydeqqer, K.Yaspers, J.P.Sartr,
A.Kamyu, P.T.Şarden, F.H.Bredli, R.C.Kollinqvud, E.Kassirer,
Ç.S.Pirs, C.Düi, C.Santayana, O.Kont və s.-in fəlsəfi
yaradıcılığı bütün dolğunluğu, həm
də "aysberq kompleksi" - görünən və
görünməyən tərəfləri ilə analiz edilir.
Professor tədqiq etdiyi filosofun
aparıcı ideyalarını maqnit kimi çəkib
özünün araşdırma sferasına gətirir.
Özünü hətta zidd fəlsəfi fikirlərin
"savaş meydanına" salır: onların müharibə
və ittifaqından, polemika və konsensusundan, bir-birini təsdiq
və inkarından "həqiqət qırıntılarını"
toplayır. Burada biz Qərb təfəkkür tərzinə
dərindən bələd olan və eyni zamanda, Azərbaycan fəlsəfi
mədəniyyətinin ənənələri üzərində
dayanan bir filosofun mötəbər yanaşmasını,
prinsipial mövqeyini, faydalı və mübariz ideyaları
qabardıb üzə çıxarmağa xüsusi səyini
görürük. Tamamilə təbiidir
ki, onun bu yanaşması və mövqeyi, hətta fəlsəfi
metodologiyasının xarakteri də araşdırma boyunca təkamülə
uğrayır, yeni çalarlar, konfiqurasiyalar əldə edir.
Professor təhlilə
cəlb etdiyi
çağdaş Qərb fəlsəfi məktəblərini,
sadəcə, formal olaraq, ənənəvi bir bölgü ilə
konspektləşdirmir, onların mahiyyətinə, bir-birindən
fərqli cəhətlərinə, funksional keyfiyyətlərinə
vararaq sistemləşdirir. Böyüyüb
yetkinləşən ideyanın hansı təfəkkür
laylarından doğulduğunu arayır, onun taleyini, hərəkət
trayektoriyasını izləyir,
çırpıntılarını dinləyir, yüksəliş
və eniş gerçəyini bəlli edir. Ona görə də müəllifin şərhində
bu fəlsəfi məktəblər - həyatın qatları
kimi görünür. Bu görüm
bucağında müəllif təkcə filosofun deyil,
ümumiyyətlə insanın fəlsəfədəki
intellektual vurnuxmalarını, hətta ifratavarmalarının
müəyyən səmtlərini arayır. Görürük ki, bəzən fəlsəfə
insanı cəngəllikdən yola çıxarmaq əvəzinə,
bilərəkdən və ya bilməyərəkdən daha da
çaşdırıb azdırır, daha dolaşıq
labirintlərə salır. Lakin müəllifin əsas
maraq dairəsində fəlsəfi idrakın sonsuz
axtarışları, həyəcanları, fəlsəfi zəkanın
qazandığı nailiyyətlər, fəlsəfi
müdrikliyin humanizmi, tərəqqi ideallarını təşviq
edən fundamental ideya və konsepsiyalar, pozitiv dəyərlər
sistemi, nəhayət, insanı özünə kəşf
etdirən, özünüdərketmənin rasional
proqramını açan sərrast analitikadır. Müəllif
özü də bütün humanist məramı ilə
çalışır ki, fəlsəfəni həyat qədər
maraqlı etsin, xüsusilə, fəlsəfənin
"mürəkkəbliyindən", "qəlizliyindən",
"mücərrədliyindən" çəkinənləri
onun cazibə sahəsinə salsın, füsunkar aləminin
sehrinə daldırsın. Bunun üçün
də gərək insana həqiqəti söyləyəsən.
Həqiqətə alışmış, onun dəyərlərinə
köklənmiş insanları artıq yanıltmaq,
sapdırmaq da çətin olur. Müasir Qərb fəlsəfəsinin
müstəsnalığı da bundadır: bu fəlsəfənin
yaradıcıları qorxmadan, şüurları sarmış
mühafizəkar qəlibləri sındırmaq,
daşlaşmış ehkamları dağıtmaq,
"bütləri" devirmək şücaəti göstərmişlər.
Əlbəttə, müəllif bu
yanaşmasında da doğrudur ki, Qərb fəlsəfəsinin
bir çox nümayəndələri yeni konsepsiya irəli
sürdüklərini elan etsələr də, əslində,
bu konsepsiyaların təməl ideyaları klassik (əsasən,
Şərq) fəlsəfi fikir tarixində olmuşdur. Ancaq başlıca mahiyyətində yeniçağ
Qərb fəlsəfəsi dünyaya orijinal ideyalar bəxş
edən təsiryaradıcı, təkanverici bir fenomendir.
Demokratik dünyagörüşünün
universallaşmasında, təbəəlik durumundan vətəndaşlıq
durumuna doğru insan inkişafında Qərb fəlsəfəsinin
oynadığı rol xüsusilə müstəsnadır ki,
külliyyatda bu prosesin ideya əsasları, motivasiyası kifayət
qədər dərindən açılır.
Professor Fərman
İsmayılovun "Seçilmiş əsərləri"nin beşcildliyi sözün əsl mənasında
fəlsəfənin apologiyasıdır. Alim Qərb
fəlsəfəsi örnəyində bu həqiqəti təsdiq
edir ki, fəlsəfə - başlıca funksiyasında metodologiyadır,
intellektual həyatın toxumalarını yaradan idrakdır,
hadisəni fenomenə, prosesi qanunauyğunluğa çevirən
nəzəriyyə və praktikadır. Fəlsəfənin
dili və məntiqi dünyanı anlamaq hüdudlarını
aramsız olaraq genişləndirir. Fəlsəfəsiz
həyat hətta təhlükəli həddə daralır,
çoxqatlılığını və çoxistiqamətliliyini
itirir, öz ideyasızlığında öləziyib
sönür. Fəlsəfə həyatı
optimallaşdırır, ona müdriklik enerjisi, uzaqgörənlik
qabiliyyəti verir, onu zəruri ölçüdə
rasionallaşdırır, təfəkkür modelləri ilə
təmin edir, insanı həqiqətə maksimal dərəcədə
yaxınlaşdırmağa, özü ilə tənləşdirməyə
çalışır. Professorun bizə təqdim
etdiyi Qərb fəlsəfəsi də məhz bu keyfiyyətlərində
insanlıq üçün dəyərlidir.
Rahid Ulusel
Ədəbiyyat qəzeti.- 2018.- 13 oktyabr.- S.22.