“Ədəbiyyat qəzeti” – 85...
Bütün
zamanların zirvə örnəyi
Yaş
baxımından məndən altı yaş böyük, dəyər
baxımından isə böyüklüyü hardasa
çağdaş ədəbiyyatımızın
böyüklüyünə bərabər olan "Ədəbiyyat
qəzeti"nin 85 yaşı tamam olur. Ədəbiyyatda ilk uğurum "Ədəbiyyat
qəzeti"ndən (Onda hələ "Ədəbiyyat və
incəsənət" qəzeti adlanırdı)
başlayır. Bu uğurun da hardasa 58 yaşı var. Hətta
tale elə gətirdi ki, qısa müddət də olsa, bu qəzetdə
işləmək mənə də qismət oldu. Yusif
Əzimzadə rəhmətliyin baş redaktor olduğu o
dönəmlərdə qəzetin çox güclü bir
kollektivi vardı: Sabir Əhmədov, İsa İsmayılzadə,
Camal Yusifzadə, Sirus Təbrizli, Ayaz Vəfalı, Davud Nəsib
(Ölənlərə Allahdan rəhmət, qalanlara
cansağlığı diləyirəm) və daha kimlər...
Tam 58 ildir, "Ədəbiyyat qəzeti" ilə əməkdaşlıq
edirəm. Və 1960-cı il payızının elə bu
vaxtlarında "Ədəbiyyat və incəsənət"
qəzeti foto-etüdlə birlikdə "Payız"
şeirimi çap edəcəkdi (Bu, mənim mərkəzi mətbuatda
çap olunan ilk uğurlu şeirim idi). Onda hələ rayonda
- Tovuzda yaşayırdım. Siz indi mətbuat bolluğunda bir
şeirin yox, hətta silsilə şeirlərin diqqət
çəkmədiyinə baxmayın, o zamanlar şeirin, sənətin
çox urvatlı vaxtları idi, bir uğurlu şeirin
sorağı bütün ölkəyə
yayılırdı. Sonralar hətta dərs kitablarına
düşən "Payız" şeirimin taleyi də belə
olacaqdı. O zamanlar Yazıçılar İttifaqının
katibi olan rəhmətlik Nəbi Xəzri mənə təbrik
məktubu yazacaq, rəhmətlik Çingiz Ələkbərzadə
isə tanış olmaq üçün hətta Tovuza - kəndimizə
gələcəkdi. Doğrudur, bu uğurum bir müddət
başıma bəla olacaqdı, bir neçə il hansı
redaksiyaya şeir apardımsa, onu "Payız"la müqayisə
edib bəyənməyəcəkdilər.
Özümü-özümlə müqayisə edib:
"Payız" səviyyəsində şeir gətir,
çap edək, deyəcəkdilər!
Aradan
keçən bu 58 ildə qəzetdə mənə münasibətin
qabarma və çəkilmələri az olmamışdır.
Təbrik yazısına tənqid çaları qatmaq doğru
olmasa da, deyim ki, səhifələrinin
"qapılarını" üzümə taybatay açan
redaktorlarla yanaşı birisi də vardı ki, nəinki
yazılarımı çap etməmiş, hətta o, məzuniyyətdə
olanda silsilə şeirlərimi çap etdiyinə görə
müavininə töhmət verməkdən də çəkinməmişdi.
Adın
sadəcə insanların taleyində deyil, hətta mətbuat
orqanlarının həyatında da önəmi
böyükdür. Ədəbiyyat adına layiq ədəbiyyat
qəzeti çıxarmaq elə də asan deyil. "Ədəbiyyat
qəzeti" - ədəbi yad yox, ədəbi doğma
olmağı bacarmalıdır. Qəzetin başında dayanan
redaktordan, onun ədəbi zövqündən və
ölçü hissindən çox şey
asılıdır. Çünki bir adam az deyil, yüz adam
çox!
Arzuları
ilə imkanları örtüşən redaktor taledən
başqa daha nə istəməlidir ki? Hansı birimiz hər
hansı bir mətbuat orqanının zəif
çıxdığını görüb, "mən
olsam" istəyində bulunmamışıq. Günün
birində "mən olsam", "sən olsan"a
çevriləndə isə tərəddüd və
qorxaqlıq başlamış deməkdir. O redaktor
özünü xoşbəxt və yerində olduğunu
düşünə bilər ki, o, axına qarşı
üzməyi bacarır. Və buna zamaniçi yolçuluqda
şablonları yox etmək, yenilikləri qəbul etdirmək
bacarığı deyilir.
Azər
Turanın baş redaktorluğu ilə çıxan
"Ədəbiyyat qəzeti" indiki halıyla hardasa intibah
dönəmini yaşayır. İndiki mətbuat bolluğunda
bu qəzeti köşklərdə tapmaq mümkün deyil. Bu
o deməkdir ki, qəzet, başındakı adamın hardasa
qara sevdasıdır. Sevgidən yaranan, yaradılan hər
şey tərəddüdsüz sevinc gətirir, bir adamın
zövq sevinci, yüzlərin, minlərin sevincinə enerji
verir. Qəzet səhifələrinə çıxarılan
yazıların çoxsəsli xoru hardasa bütün
könüllərin gizli sifarişinin özü kimi
qarşımıza çıxır... "Ədəbiyyat qəzeti"
öz tarixi yubileyini bütün zamanlarının zirvə
örnəyi kimi qarşılayır. Və mən qəzetin
keçmiş əməkdaşlarından biri və müəllifi
kimi bugünkü mətbuat bolluğunda "Ədəbiyyat qəzeti"ni
ədəbiyyat səviyyəsinə qaldıra bilən,
başda Azər Turan olmaqla, əməyi keçən hər
kəsi canı-könüldən təbrik edir, yeni-yeni
başarılar diləyirəm.
Məmməd İSMAYIL
Ədəbiyyat qəzeti.-2018.- 8
sentyabr.- S.11.