Xoşbəxtlik

 

Xoşbəxtlik gələndə

qırıq-qırıq gəlirsə...

Bir gün əllərin sevinirsə,

bir gün gözlərin gülürsə,

bir gün səsin

xoşbəxt olursa...

Sonra qırıq xoşbəxtliklər

qırıq xəyallar kimi

gözlərinin suyunda

zədələnirsə...

Sən xoşbəxt

olmadığını anlayırsan.

Anlayırsan ki,

xoşbəxtlik gələndə

bütöv gəlməli,

tam gəlməli.

üzünün ikisi   xoşbəxt olmalı,

gözünün ikisi gülməli-

biri güləndə,

biri ağlamamalı.

 

Bir ovuc

 

Dodaqlarımda iki-üç şeirlik pıçıltı,

barmaqlarımın arasından süzülən sözlər.

 

Hərfləri tütün kimi sarıyıram vərəqə...

Xəbərim var ki, ayağımın altında

                                   yer yarpaqlayır,

yarpaqların üstündə kölgəm gedir.

 

Udqunduğum günlər dolaşır boğazımda...

qəhərdi, bilirəm.

Hər şeir qəhərdi,

hər qəhər bir nəmli baxış.

 

Üzümü dəyişdirmək istəyirəm

bir ovuc suda...

Bir ovuc suda axır ulduzlar.

 

Hər şey ulduz kimi ölür,

ulduzlar şeir kimi.

 

Ölü şeirlər yazıram bir ovuc suda...

bir ovuc adamlar qalıb oxumağa.

 

Ovcumu yumuram bərk-bərk,

adamları qoymuram getməyə.

 

Təzad

 

Havaların doğmalığı

havama qovuşmur, qovuşmur.

Gedənlər dən-dən sovuldu,

dərdləri sovuşmur, sovuşmur.

 

Yatan qaldı, yetən öldü,

öldürdülər, vətən öldü,

Sənin yurdun nədən öldü,

bir kimsə soruşmur, soruşmur.

 

Bu torpağın sıyıq üzü,

qəbirlərdən oyuq üzü,

o buz üzü, soyuq üzü,

adama yovuşmur, yovuşmur.

 

Gedirəm

 

Mən çoxdandı yol əhliyəm,

yolumu salıb gedirəm.

Havaların havasında

havamı çalıb gedirəm.

 

O dağların, oylaqların,

dərələrin, çaylaqların,

gözü durna bulaqların

gözündə qalıb gedirəm.

 

Can piyada, könül atlı,

illər uçur yel qanadlı,

bu dünyadan Elçin adlı

yükümü alıb gedirəm.

 

Kim dünyanı sevdisə...

 

Başqa bir yol da yoxdu,

durub çıxıb gedəsən.

Gözünü yaşamaqdan

çəkib, yığıb gedəsən.

 

başqa bir yer də var,

başqa saatlarıyla.

Hanı başqa adamlar,

başqa həyatlarıyla.

 

Başqa bir yer axtardım,

bu yer məni açmadı.

Bu yol mənə yatmadı,

bu yol məndən qaçmadı.

 

Keçmişdə qalır hamı,

keçmiş necə evdisə.

Ölüm gəlib apardı,

kim dünyanı sevdisə.

            

Vaxt

 

Hər şey keçib gedib, elə keçib ki,

zamanı geriyə qaytarmaq olmur.

keçən günləri geri gətirmək,

günü dünənə aparmaq olmur.

 

Bütün şəkillərdə zaman dayanıb,

dayanmış zamanda şəkil kimiyəm.

Elə bilirəm ki, yenə o vaxtdı,

yenə o vaxtı çəkir kimiyəm.

 

Geriyə çəkməyə ömür çəkilmir,

bu ömrün şaxtalı qış vaxtındayam.

Quruya çıxardıb gələn vaxtları,

bu gedən vaxtların yaş vaxtındayam.

 

Mənim vaxtlarımın gülüşü itib,

sevinci harasa qaçıb gedibdi.

Mən vaxtın dalınca qaçandan bəri

vaxtın əqrəbləri uçub gedibdi.

 

Sənli xatirələr

 

Bütün xatirələr adına bağlı,

indi xatirənin sənsizliyidir.

Şəklimi özündə aparıb gedən

solğun gözlərinin mənsizliyidir.

 

Mən sənli dünyanın sənsizliyində,

sən mənli dünyanın mənsizliyində.

Necə tutuşacaq baxışlarımız

qaranlıq dünyanın günsüzlüyündə?

 

Beləsi heç olmur, elə sevəsən,

sonra həsrətlərə yovuşmayasan.

Dizində susasan ayrılıqların,

sonra da öləsən, qovuşmayasan.

 

Sənli xatirələr xatirə deyil,

daha indən belə sənsizlik imiş.

Mən harda varamsa, orda sən yoxsan,

sən harda varsansa, mənsizlik  imiş.

 

Bütün xatirələr yaralı quşdu,

uçurlar, təzədən mənə dönürlər.

Sənin mənsizliyin qara torpağa,

mənim sənsizliyim sənə dönürlər.

 

Qürbət

 

Bir vətən sükut eləyək...

Amma min sükut vətən eləmir.

Acizlik eləyir,

sınıqlıq eləyir,

vətənsizlik eləyir.

sevdiyin yuvalar yoxdusa,

bir ömür qürbət eləyir: -

Ana vətən,

dədə yurdu,

ata ocağı,

baba eli,

nənə yaylası

adında varsa -

hamısı qürbət eləyir.

 

Gəzirəm

 

Tofiq Abdinsizliyə

 

Gözümdə dünya yolları,

bir yol gəzirəm, gəzirəm.

Əlimi atıb tutmağa

bir kol gəzirəm, gəzirəm.

 

Ömrün bu itkin çağında,

çölündə, düzdə, dağında,

gəlməyə yolun sağında

bir sol gəzirəm, gəzirəm.

 

Namərd, viranlıq dünyada,

qarışıq, toranlıq dünyada,

Bu qədər qaranlıq dünyada

bir nur gəzirəm, gəzirəm.

 

Sevgi

 

Göyüm göyündən keçmirsə,

külüm külündən keçmirsə,

bütün yollar

sənin yolundan keçmirsə...

keçmirsə, sevgi deyil.

 

Sevgi söz yarasıdı,

göz  yarasıdı.

Sevgi ürəkdə köz yarasıdı,

buludu yandırır,

göyü yandırır.

 

Ən isti yağışlar sevgili buludlardan yağır,

sevgili göylərdən gəlir.

 

Hələ getmədiyin  yollar var,

getmədiyin yerlər var sevgi adında.

Heç bilmirsən gedib hara çıxır.

 

Başına sevgi gəlməyən yerdə,

başına dərd gələr,

dərdlərə danışarsan bütün yuxularını.

Göyüm göyündən keçmirsə...

bütün sevgilər ayrılıqdı.

 

Bu sevda dediyin...

bir uçuş uçmaqlıq,

bir baxış baxmaqlıq

bir şeirlik olur.

 

Sonra ha uçsan da təyyarələrdə,

bu uçuş o uçuşa bənzəmir.

Bu baxmaq o baxmaq olmur

yazdığın bütün şeirlər

o sevda şeiri kimi içindən gəlmir.

 

İçindən gəlməyən gülüşləri

gülürsən dodaqlarında,

içindən gəlməyən

bir yaşam yaşayırsan.

 

Görürsən ki, bu ömür sənlik deyil...

sənlik deyil bütün günlərin ertəsi...

 

Sən orda qalmısan,

bir baxışda,

bir uçuşda,

bir şeirdə.

 

Və bir günün ertəsi...

gözlərinin yaddaşından silirsən

bütün xatirələri.

Sonra iki damla yaş yandırır dodaqlarını...

 

İki damla yaşda ya gözlərinin dadı,

ya sevdanın.

 

Bu sevda dediyin...

ayrılıq adında,

bu uçuş dediyin ayrılıq adında

bu şeir ayrılıq.

 

Arasında

 

Mən də başı dumanlıyam

dumanların arasında.

Bu taledən bir gözəllik

umanların arasında.

 

Yelkənim yellərdə gedib,

çəfkənim əllərdə gedib,

öz nəğməm dillərdə gedib

yamanların arasında.

 

Bir əl yoxdu əlim ola,

bir gül yoxdu gülüm ola,

bir gümandı, günüm ola,

gümanların arasında.

 

Yol gedib köçdə dayanır,

ömür bir küncdə dayanır,

saatım heçdə dayanır

zamanların arasında.

 

Sınır

 

Tufan elə qəfil qopur,

qəfildən dirəyin sınır.

Diz üstündə bölünməkdən,

bir gün çörəyin sınır.

 

Ah var ki, ahdan ağırdı,

yox var ki, yoxdan ağırdı,

söz var ki, dağdan ağırdı,

çəkirsən, kürəyin sınır.

 

Yanğınlarda yandıranda,

çox dərdləri qandıranda,

dünya səni sındıranda

dünyadan ürəyin sınır.

 

Elçin İSGƏNDƏRZADƏ

 

Ədəbiyyat qəzeti.- 2018.- 15 sentyabr.- S.8.