Barış EKEN

Xəzərdə qabardı xəyallar,

Dan yeri şəfəq-şəfəq əsdi.

Bir rəngi gümüşdü sevdanın,

O bir rəngi misdi.

Biz

yenə də qəlbimizi

dəmirin vamında döydük,

o çocuq

böyüsün deyə,

sabah üçün!

Böyüdü o çocuq,

görünən aləmin

o üzünə keçdik

birlikdə.

Bir ixtiyar

əlindəki əsasını

göyə qaldırıb,

"Bir də

döyün qəlbinizi

dəmirin vamında" -

dedi.

Ardından tuğlar qalxdı,

sarılmış bayraqlar açıldı,

yüyrük asdıq

ulduzların altında.

Belə olmalıydı,

donmuş tarix

zamanın qınından sıyrılmalıydı.

Belə olmalıydı,

tuğlar qalxdımı,

Xəzər kükrəyib daşmalıydı,

Öləcəksək bir gün,

yerimiz

isti, yumşaq döşək deyil,

döyüş meydanı olmalıydı.

Qılınclar qalxdımı göyə,

şimşəklər çaxmalıydı -

belə olmalıydı.

Bir uşaq yüyürər üstümə

Xəzər sahillərindən,

Masmavidir gözləri,

rəng almış mavi sulardan.

Doğularkən

aşiq olmuş

Asya ətri verən sevdaya,

Bir gün yetişəcəyəm demiş

Qızıl Almaya!

Törəmiz göy bayraq altında

qırx ərlə toplanmaqdır,

Gürşadın nərəsilə

zülmün sarayını basmaqdır.

Biz belə öyrəndik atalarımızdan

var olmanı,

Göyün

yanan məşəli bildik

Qızıl Almanı!

Çocuq Aral dəniziymiş...

Bir türkü söylər -

Qızılırmağa axar,

Gözü dikili göyə,

sevdiyi yara baxar,

Doğularkən

aşiq olmuş

Asya ətri verən sevdaya,

Bir gün yetişəcəyəm demiş

Qızıl Almaya!

Tərcümə etdi: Dilsuz

Ədəbiyyat qəzeti.- 2018.- 15 sentyabr.- S.15.