Əlim əlində qaldı

 

İstədim əlimi çəkim əlindən,

                        Buraxmadın sən,

Əlim əlində elə bil ki,

                        Ürkək göyərçindi;

                        Çırpındı, çırpındı,

Elə ki, tumarlandı,

Ovcunda "xumarlandı"...

Ürəyinin üstünə qoydun onu, öpüb-oxşadın onu

Əlin əlimlə üzünə sığal çəkdi

Əlim əlində sanki,

Ən zərif, ən ətirli bir çiçəkdi,

Qoxuladın, qoxuladın sən.

Məst olub "ətrindən" yumdun gözünu,

Pıçıltıyla:

Çoxdan arzulayırdım, - dedin, bu günü...

İllər keçib o gündən,

Tale bizi ayrı salıb,

Əlimsə hələ də əlində qalıb,

Nə sən buraxırsan onu, nə geri çəkirəm mən.

İndi hicranın əlindən almağa məni nə səndə cəsarət var,

Sənə sarı gəlməyə nə məni qoymur vüqar.

Ay aman!

Ömrü beləcə başa vurmaq olar?

 

Ürəyinə

qonaq gəlmək istəyirəm

 

Ürəyinə qonaq gəlmək istəyirəm,

Qonaq qəbul edərsənmi?

Bir zamanlar o ürəkdə yerim vardı...

İndi vüqarımı əyən

Ürəyimin istəyini söyə-söyə,

Ürəyinə qonaq gəlmək istəyirəm,

O zamankı ayrılığın səbəbini bilmək üçün.

Gəlim, xoşbəxt ürəyinə

Bircə dəfə baxım gedim.

Gəlim, sənin ürəyində

Çoxdan ölmüş duyğulara

Ürəyimin acısını sıxım, gedim.

Gəlim, yorğun xəyalımı

Yollarından bir dəfəlik yığışdırım,

Çıxım, gedim.

Bu istəyim bir həsrətin son nidası,

Bu gəlişim indi qərib bir sevginin əlvidası.

Bəlkə, sən də bu görüşü gözləyirsən.

Ürəyinə qonaq gəlmək istəyirəm.

Nə deyirsən?

 

Qəm boğçası

 

Ürəyim qəm boğçasıdır

Gündüzlər dustağımdır

Gecələr yastığımdır.

İllər boyu ürəyimə

O qədər yığılıb qəm,

Nə sinəmə yerləşir artıq o,

Nə başımın altına qoya bilirəm.

Dolub şişmiş, ağırlaşmış ürəyimlə

Bir təkliyə, bir xəlvətə çəkilmək istəyirəm.

Qoyub bu qəm boğçasını qabağıma,

Oturaraq hönkür-hönkür ağlayım,

Hədər keçən ömrümə,

İtkilərimə, acılarıma,

Çəkdiyim əzablara,

Qurumuş arzularıma,

Uğursuz taleyimə,

Yorulmuş inadıma,

Sınmış qanadıma,

Zorla boğub söndürdüyüm ilhamımın oduna,

Cərgələrdən çıxdığımçün,

Sağlığımda unudulmuş, ölmüş adıma.

Ağlayım, göz yaşlarım tükənənə kimi,

Yorulub haldan düşənədək...

Mənə olan oldu daha,

Bundan sonra yaşamağın nə mənası.

Söndürüb son ümidimin işığını,

O təklikdə, tənhalıqda,

Oturduğum o yerdəcə,

Öz qəmimin boğçasına

Bükülmək istəyirəm.

Allah! Göndər Əzrayılı,

Mən ölmək istəyirəm,

Ölmək istəyirəm.

 

Saçlı Həmzəyeva

 

Ədəbiyyat qəzeti.- 2018.- 22 sentyabr.- S.25.