Beləcə
Ömrü sonalamaq, seçmək
yoxuymuş,
Kefin istəyəndə
köçmək yoxuymuş.
Bu ömrün içində
heç nə yoxuymuş,
Di gəl, bu boşluqda
yaşa...Beləcə...
Dəli
sevdalara yaxın apardı,
Azı əyləmədi,
çoxu apardı.
Bərədə dayandım yuxu apardı,
Bir dəfə gəlmişdim
xoşa... Beləcə...
Bəxtim
yollarıma çatmadı,
keçdi,
Oddadı, ruhumu oddadı keçdi.
Ömür başım üstdən
addadı keçdi,
Nə ola, ölüm
də çaşa...
Beləcə...
Gəldik payımıza nə düşdü… Ömür…
Bir şirin
röyayla görüşdü
ömür.
Bilmədim, əlimdən sürüşdü
ömür,
Dəydi
qayalara, daşa... Beləcə...
Vasif, ömür-günün ömrü
bir içim,
Dəyəri nədir ki, ömürdən keçim.
Bu qara günlərin nəyini seçim,
Onsuz da vurmuşam başa... Beləcə...
Tərəfimdə
Günəşmi nur salır dörd bir yanıma,
Yox... Yox… Üzün gülür hər
tərəfimdə.
Gendən
boylanıram Tanrı payına,
Nə olsun dayanıb yer tərəfimdə…
Birimiz divanə, birimiz dəli,
İndi
bizim üçün
hər şey təsəlli.
Aşikar
olanım ellərə
bəlli,
Pünhan nağılımsan sirr tərəfimdə.
Səssiz
harayımı indi kim duya,
Budurmu dediyin əlçatmaz röya…
Görürsən, bir yanda bu boyda dünya,
Təkcə sən durubsan bir tərəfimdə.
Çatınca
Bir ömrə dəyərdi tək səni sevmək,
Sevərdim imana, dinə çatınca.
Uzaqdan baxanda mələksən-mələk,
Misraya dönürsən
mənə çatınca.
O dünya varımdır, bu dünya yoxum,
Yanımda nə qardaş,
nə bacı, qohum…
Bəlkə harayını eşidər
ruhum,
Halımı sorarsan yenə, çatınca.
Birdən
sən gəlincə çiçəklər solar,
Barı,
son anımda ləngimə,
nolar…
Onsuz da mələklər aparmış olar,
Sən gəlib
mən adda qəmə çatınca.
Yazmışam
Bu mənəm, bir düşün, sınama
yüz yol,
Sən məni
gətirdin dinə, yazmışam.
Taledən yoluma çıxdığın
günü,
Qismətə yazılan günə yazmışam.
Bu eşqin vüsalı
olamı, bilməm,
Yolsuzmu çıxmışıq
yolamı, bilməm.
Sən nəsən, sevgimi, bəlamı, bilməm…
Yazmaram demişəm,
yenə yazmışam.
Söznən yaratmışam dövlət,
varımı,
Sevdim səndən
gələn intizarımı.
Bütün ömür boyu
yazdıqlarımı
Elə bilirəm
ki, sənə yazmışam.
Tək özüm olsaydım,
nə varıydı ki...
Bu şirin bəlanın iki canı var,
Tək özüm olsaydım, nə varıydı ki...
"O"
adda, "mən" adda bir həyanı
var,
Tək özüm olsaydım, nə varıydı ki...
Bir yolun üstündə bu alov, o nəm,
Bəlkə də taleyin qarğışı mənəm.
Yaxşı düşünməyin məni, cəhənnəm,
Tək özüm olsaydım, nə varıydı ki...
Yaşanmaz sevgidir - uludan-ulu,
Nə olsun, həsrətdən düşübdür
yolu.
Bir körpə mələk var, ölüm arzulu,
Tək özüm olsaydım, nə varıydı ki...
Ömrü hara çəkə,
hara çəkməyə…
Taleyin üstündən
qara çəkməyə.
Hazırdı özünü dara
çəkməyə,
Tək özüm olsaydım, nə varıydı ki...
Birlikdə çəkirik şirin
bəlanı,
Bizsiz yazılanın
yoxdur yalanı.
Kimsə
ovudammaz mənsiz qalanı,
Tək özüm olsaydım, nə varıydı ki...
Könüllü gedirəm
Sinəmə çəkdiyim şirin
dağıydı,
Divanə könlümdə bir qonağıydı.
Dünyayla aramda olan bağıydı,
Könüllü gedirəm viran olmağa.
İndi
dəyərlidir yoxu varından,
Bir ömür çəkdiyim
intizarından
Usandım dünyanın yaxşılarından,
Könüllü gedirəm viran olmağa.
Dəli həsrətiydi, öldüm
nazından.
Bəlkə bir yazıydı mənə azından.
İzni
necə alım iki qızımdan…
Könüllü gedirəm viran olmağa.
Ömrün qürubuna vaxtsız
çökdü qar,
Burdan o tərəfə işıqlı
nə var…
Məni
ovudammaz daha adamlar,
Könüllü gedirəm viran olmağa.
Bu ömrü
Beş
addımdı əvvəliylə axırı,
Görürsənmi bəxti yatan bu ömrü?
Halal etdim, kim
götürür, götürsün
Yaşanmamış başa çatan bu ömrü.
Eh, nə
imiş bir sevginin bədəli,
Olan-oldu ya ağıllı, ya dəli.
Bir çöpündən yapışıbdı
yad əli,
Viran etdi halal butam bu ömrü.
Bəzəyi
yox, nə aldan, nə qumaşdan,
Uçub getdi içimdəki təlaşdan.
Dəli
sevgim kəsirdisə
o başdan,
Uzadaydı bəlam, xatam bu ömrü.
Necə gəlib-getdiyini
yaş ansa,
Bel bağladım
ya qismətə, ya
şansa.
Əməllicə ömürüydü yaşansa,
Bacarmadım əldə tutam bu ömrü.
Qucaq
açmaz mənim kimi miskinə,
Yanmadısa, isinərmi tüstünə.
Yıxılmazdı… dağlar çöksə, üstünə,
Necə
yıxdın vallah matam, bu ömrü…
Dindirə
Gələ,
çaşqın ömrün sarvanı, bir gün,
Keçdiyim cığırı, izi dindirə.
Əlləri havalı, ürəyi
küskün,
Sifəti allana, gözü dindirə.
Həsrətə
üz tutduq hansı həvəsnən,
Gələrmi təzədən ilahi səsnən.
Odlu ürəyinən, isti nəfəsnən,
Canımda yurd salan buzu
dindirə.
İndi
ha çağıraq, divanəyik
biz,
Yar ola bilmədik,
daha nəyik biz.
Təpədən-dırnağa əfsanəyik biz,
Hardadı nağılçı, bizi dindirə…
Talandı
duyğusu, sozaldı canı,
Hanı,
bu sevginin sahibi, hanı...
Az qalır sel olub tutsun
dünyanı,
İllah
da yüyürüb qızı… Dindirə…
Daşındı
bu ömür, bir xəyal oldu,
Onda ki, yanında dili bal oldu.
Lal oldu, dinmədi Yarəb, lal oldu,
Danışmaz, Vasifi yüzü dindirə.
Göndərir
Qızlarım Gültac və Səyalıya
Elə mən
də sizin kimi kövrəyəm,
Gəl ağlayaq,
görərsiniz, eh nəyəm.
Üstü-başı, dərdi-səri
köhnəyəm,
Fələk vurur hərdən dişə, göndərir.
Ömür buymuş, yol qalmadı varmağa,
Bərə handa, özüm düşdüm qarmağa.
Ürək dağı… Meylim
yoxdu yarmağa,
Nə olsun ki, gahdan tişə
göndərir.
Kəsməyiblər,
kəsilibdir amanım,
Nəyim
var ki, nə
gizləyim, nə danım…
Bu ömürə nabələddi
sarvanım,
Öldürmür ki taxıb şişə
göndərir.
Boyu
batsın buxunumun-boyumun,
Çaşıb qaldım yarısında oyunun.
Gözləmir ki, külə dönüm, soyuyum,
Elə məni
bişə-bişə göndərir.
Bir
ömürə həmdəm oldu bu ahlar,
Eh nə danım, şiriniydi günahlar.
Üzümüzə hər açılan sabahlar
Sizi dərsə,
məni işə
göndərir.
Yıxır
Havalı
ürəyin istisi, hanı?..
Məni gözlədiyim bir muraz yıxır.
Özümüz yıxmışıq bu xanimanı,
Fələk dediyimiz, vallah, az yıxır.
Beləmi
yaradır insanın ağlı,
Səltənəti uçuq, taxtı dağılı.
Olan ürəyimdir - qolları
bağlı,
Olmayan küməmi
nə taraz
yıxır.
Dili yox,
"neyçün"süz, "niyə"siz qalıb,
Bəlkə Yaradana deyəsiz...qalıb.
Bir halal sevgidir, yiyəsiz qalıb,
Məni qürur yıxır, onu naz yıxır.
Yeriydi
Qaçdım
arxasında köçüm yetmədi,
Çölüm parçalandı, içim
yetmədi.
Onsuz da pozmağa gücüm yetmədi,
Qismət yollarıydı, tale yeriydi.
Gözlərə
gəlməyən röyasan dedi,
Tapmazsan,
təzədən arasan
dedi.
Cəmisi
ikicə misrasan-dedi.
Vallah, bir şirincə nalə
yeriydi.
Yüz
"şər"dən keçmişəm bu "şər"ə
kimi,
Saldılar düşməzə-düşərə
kimi…
Demədim… Yandırsın məhşərə
kimi,
Dərdimi deməyin əla yeriydi.
Bəlkə
Gəl
görək, neynirik bu dünya ilə,
Yaz deyək,
yandıran qışına,
bəlkə.
Kimdir çəkən bizi əcəl toruna,
Özümüz keçirik dişinə, bəlkə.
Gecikən,
tələsən taleyə yarıq,
Elə bu qismətin rəngində
varıq.
Bu qara günlərlə gedib çıxarıq,
O ağ gecələrin
tuşuna, bəlkə.
Qalsa,
qalmayacaq, özünə qalsa
Əllisinə qalsa, yüzünə qalsa.
Dağılıb gedəcək özünə
qalsa,
Qarışaq dünyanın işinə
bəlkə.
Bir gör neyniyirsən...
Zülümmü
əlini üstünə çəkmiş,
Bu nə dərd yüküdü… Gözlərin
aydın.
Tanrı,
bu çiçəyə
ömür verməmiş
Əvvəl taleyini düzüb qoşaydın.
Qorxur ki,
yerisə, yer çökə birdən,
Bu yandan göylər
də uça üstünə.
Tərpədə bilməyir ömrü
yerindən,
Açılan qollar yox, qaça
üstünə.
Görən,
tezmi düşər güzarın bəri,
Bir gör neyniyirsən…
Bir düşün, Allah!
Tez götür üstündən
bəd nəzərləri,
Əlinə keçməsin qurd-quşun,
Allah!
Yandırır
dağları, daşları ahı,
Yarəb,
bundan betər pərişanmı var…
Bizə
sən yazırsan bəxti, İlahi,
Sənin
də işinə qarışanmı var…
Bir
gör, neyniyirsən, sıxılır hava,
Sənin ki, fərmanın, əmrin əlində.
Getməyə yeri yox, qalmağa yuva,
Bu çiçək karıxıb ömrün
əlində.
Vasif SÜLEYMAN
Ədəbiyyat qəzeti.- 2018.- 20
yanvar.- S.3.