Beləcə

 

Ömrü sonalamaq, seçmək yoxuymuş,

Kefin istəyəndə köçmək yoxuymuş.

Bu ömrün içində heç yoxuymuş,

Di gəl, bu boşluqda yaşa...Beləcə...

 

Dəli sevdalara yaxın apardı,

Azı əyləmədi, çoxu apardı.

Bərədə dayandım yuxu apardı,

Bir dəfə gəlmişdim xoşa... Beləcə...

 

Bəxtim yollarıma çatmadı, keçdi,

Oddadı, ruhumu oddadı keçdi.

Ömür başım üstdən addadı keçdi,

ola, ölüm çaşa... Beləcə...

 

Gəldik  payımıza düşdüÖmür

Bir şirin röyayla görüşdü ömür.

Bilmədim, əlimdən sürüşdü ömür,

Dəydi qayalara, daşa... Beləcə...

 

Vasif, ömür-günün ömrü bir içim,

Dəyəri nədir ki, ömürdən keçim.

Bu qara günlərin nəyini seçim,

Onsuz da vurmuşam başa... Beləcə...

 

Tərəfimdə

 

Günəşmi nur salır dörd bir yanıma,

Yox... YoxÜzün gülür hər tərəfimdə.

Gendən boylanıram Tanrı payına,

olsun dayanıb yer tərəfimdə

 

Birimiz divanə, birimiz dəli,

İndi bizim üçün hər şey  təsəlli.

Aşikar olanım ellərə bəlli,

Pünhan nağılımsan sirr tərəfimdə.

 

Səssiz harayımı indi kim duya,

Budurmu dediyin əlçatmaz röya

Görürsən, bir yanda bu boyda dünya,

Təkcə sən durubsan bir tərəfimdə.

 

Çatınca

 

Bir ömrə dəyərdi tək səni sevmək,

Sevərdim imana, dinə çatınca.

Uzaqdan baxanda mələksən-mələk,

Misraya dönürsən mənə çatınca.

 

O dünya varımdır, bu dünya yoxum,

Yanımda qardaş, bacı, qohum

Bəlkə harayını eşidər ruhum,

Halımı sorarsan yenə, çatınca.

 

Birdən sən gəlincə çiçəklər solar,

Barı, son anımda ləngimə, nolar

Onsuz da mələklər aparmış olar,

Sən gəlib mən adda qəmə çatınca.

 

Yazmışam

 

Bu mənəm, bir düşün, sınama yüz yol,

Sən məni gətirdin dinə, yazmışam.

Taledən yoluma çıxdığın günü,

Qismətə yazılan günə yazmışam.

 

Bu eşqin  vüsalı olamı, bilməm,

Yolsuzmu çıxmışıq yolamı, bilməm.

Sən nəsən, sevgimi, bəlamı, bilməm

Yazmaram demişəm, yenə yazmışam.

 

Söznən yaratmışam dövlət, varımı,

Sevdim səndən gələn intizarımı.

Bütün ömür boyu yazdıqlarımı

Elə bilirəm ki, sənə yazmışam.

 

Tək özüm olsaydım,

varıydı ki...

 

Bu şirin bəlanın iki canı var,

Tək özüm olsaydım, varıydı ki...

"O" adda, "mən" adda bir həyanı var,

Tək özüm olsaydım, varıydı ki...

 

Bir yolun üstündə bu alov, o nəm,

Bəlkə taleyin qarğışı mənəm.

Yaxşı düşünməyin məni, cəhənnəm,

Tək özüm olsaydım, varıydı ki...

 

Yaşanmaz sevgidir - uludan-ulu,

olsun, həsrətdən düşübdür yolu.

Bir körpə mələk var, ölüm arzulu,

Tək özüm olsaydım, varıydı ki...

 

Ömrü hara çəkə, hara çəkməyə

Taleyin üstündən qara çəkməyə.

Hazırdı özünü dara çəkməyə,

Tək özüm olsaydım, varıydı ki...

 

Birlikdə çəkirik şirin bəlanı,

Bizsiz yazılanın yoxdur yalanı.

Kimsə ovudammaz mənsiz qalanı,

Tək özüm olsaydım, varıydı ki...

 

Könüllü gedirəm

 

Sinəmə çəkdiyim şirin dağıydı,

Divanə könlümdə bir qonağıydı.

Dünyayla aramda olan bağıydı,

Könüllü gedirəm viran olmağa.

 

İndi dəyərlidir yoxu varından,

Bir ömür çəkdiyim intizarından

Usandım dünyanın yaxşılarından,

Könüllü gedirəm viran olmağa.

 

Dəli həsrətiydi, öldüm nazından.

Bəlkə bir yazıydı mənə azından.

İzni necə alım iki qızımdan

Könüllü gedirəm viran olmağa.

 

Ömrün qürubuna vaxtsız çökdü qar,

Burdan o tərəfə işıqlı nə var…

Məni ovudammaz daha adamlar,

Könüllü gedirəm viran olmağa.

 

Bu ömrü

 

Beş addımdı əvvəliylə axırı,

Görürsənmi bəxti yatan bu ömrü?

Halal etdim, kim götürür, götürsün

Yaşanmamış başa çatan bu ömrü.

 

Eh, nə imiş bir sevginin bədəli,

Olan-oldu ya ağıllı, ya dəli.

Bir çöpündən yapışıbdı yad əli,

Viran etdi halal butam bu ömrü.

 

Bəzəyi yox, nə aldan, nə qumaşdan,

Uçub getdi içimdəki təlaşdan.

Dəli sevgim kəsirdisə o başdan,

Uzadaydı bəlam, xatam bu ömrü.

 

Necə gəlib-getdiyini yaş ansa,

Bel bağladım ya qismətə, ya şansa.

Əməllicə ömürüydü yaşansa,

Bacarmadım əldə tutam bu ömrü.

 

Qucaq açmaz mənim kimi miskinə,

Yanmadısa, isinərmi tüstünə.

Yıxılmazdıdağlar çöksə, üstünə,

Necə yıxdın vallah matam, bu ömrü…

 

Dindirə

 

Gələ, çaşqın ömrün sarvanı, bir gün,

Keçdiyim cığırı, izi dindirə.

Əlləri havalı, ürəyi küskün,

Sifəti allana, gözü dindirə.

 

Həsrətə üz tutduq hansı həvəsnən,

Gələrmi təzədən ilahi səsnən.

Odlu ürəyinən, isti nəfəsnən,

Canımda yurd salan buzu dindirə.

 

İndi ha çağıraq, divanəyik biz,

Yar ola bilmədik, daha nəyik biz.

Təpədən-dırnağa  əfsanəyik biz,

Hardadı nağılçı, bizi dindirə

 

Talandı duyğusu, sozaldı canı,

Hanı, bu sevginin sahibi, hanı...

Az qalır sel olub tutsun dünyanı,

İllah da yüyürüb qızı… Dindirə…

 

Daşındı bu ömür, bir xəyal oldu,

Onda ki, yanında dili bal oldu.

Lal oldu, dinmədi Yarəb,  lal oldu,

Danışmaz, Vasifi yüzü dindirə.

 

Göndərir

 

Qızlarım Gültac və Səyalıya

 

Elə mən də sizin kimi kövrəyəm,

Gəl ağlayaq, görərsiniz, eh nəyəm.

Üstü-başı, dərdi-səri köhnəyəm,

Fələk vurur hərdən dişə, göndərir.

 

Ömür buymuş, yol qalmadı varmağa,

Bərə handa, özüm düşdüm qarmağa.

Ürək dağıMeylim yoxdu yarmağa,

olsun ki, gahdan tişə göndərir.

 

Kəsməyiblər, kəsilibdir amanım,

Nəyim var ki, gizləyim, nə danım…

Bu ömürə nabələddi sarvanım,

Öldürmür ki taxıb şişə göndərir.

 

Boyu batsın buxunumun-boyumun,

Çaşıb qaldım yarısında oyunun.

Gözləmir ki, külə dönüm, soyuyum,

Elə məni bişə-bişə göndərir.

 

Bir ömürə həmdəm oldu bu ahlar,

Eh danım, şiriniydi günahlar.

Üzümüzə hər açılan sabahlar

Sizi dərsə, məni işə göndərir.

 

Yıxır

 

Havalı ürəyin istisi, hanı?..

Məni gözlədiyim bir muraz yıxır.

Özümüz yıxmışıq bu xanimanı,

Fələk dediyimiz, vallah, az yıxır.

 

Beləmi yaradır insanın ağlı,

Səltənəti uçuq, taxtı dağılı.

Olan ürəyimdir - qolları bağlı,

Olmayan küməmi taraz yıxır.

 

Dili yox, "neyçün"süz, "niyə"siz qalıb,

Bəlkə Yaradana deyəsiz...qalıb.

Bir halal sevgidir, yiyəsiz qalıb,

Məni qürur yıxır, onu naz yıxır.

 

Yeriydi

 

Qaçdım arxasında köçüm yetmədi,

Çölüm parçalandı, içim yetmədi.

Onsuz da pozmağa gücüm yetmədi,

Qismət  yollarıydı, tale yeriydi.

 

Gözlərə gəlməyən röyasan dedi,

Tapmazsan, təzədən arasan dedi.

Cəmisi ikicə misrasan-dedi.

Vallah, bir şirincə nalə yeriydi.

 

Yüz "şər"dən keçmişəm bu "şər"ə kimi,

Saldılar düşməzə-düşərə kimi

DemədimYandırsın məhşərə kimi,

Dərdimi deməyin əla yeriydi.

 

Bəlkə

 

Gəl görək, neynirik bu dünya ilə,

Yaz deyək, yandıran qışına, bəlkə.

Kimdir çəkən bizi əcəl toruna,

Özümüz keçirik dişinə, bəlkə.

 

Gecikən, tələsən taleyə yarıq,

Elə bu qismətin rəngində varıq.

Bu qara günlərlə gedib çıxarıq,

O gecələrin tuşuna, bəlkə.

 

Qalsa, qalmayacaq, özünə qalsa

Əllisinə qalsa, yüzünə qalsa.

Dağılıb gedəcək özünə qalsa,

Qarışaq dünyanın işinə bəlkə.

 

Bir gör neyniyirsən...

 

Zülümmü əlini üstünə çəkmiş,

Bu dərd yüküdüGözlərin aydın.

Tanrı, bu çiçəyə ömür verməmiş

Əvvəl taleyini düzüb qoşaydın.

 

Qorxur ki, yerisə, yer çökə birdən,

Bu yandan göylər uça üstünə.

Tərpədə bilməyir ömrü yerindən,

Açılan qollar yox, qaça üstünə.

 

Görən, tezmi düşər güzarın bəri,

Bir gör neyniyirsən

Bir düşün, Allah!

Tez götür üstündən bəd nəzərləri,

Əlinə keçməsin qurd-quşun, Allah!

 

Yandırır dağları, daşları ahı,

Yarəb, bundan betər pərişanmı var…

Bizə sən yazırsan bəxti, İlahi,

Sənin işinə qarışanmı var…

 

Bir gör, neyniyirsən, sıxılır hava,

Sənin ki, fərmanın, əmrin əlində.

Getməyə yeri yox, qalmağa yuva,

Bu çiçək karıxıb ömrün əlində.

 

Vasif SÜLEYMAN

 

Ədəbiyyat qəzeti.- 2018.- 20 yanvar.- S.3.