Vətənin
"Vətəni"
"Vətən
Cəmiyyəti - 30"
Bu heç kəsə sirr deyil ki, Xaricdə Yaşayan Həmvətənlərlə Azərbaycan Mədəni Əlaqələr Cəmiyyəti – «Vətən» Cəmiyyəti yarandığı dövrdə Azərbaycan respublikası sovet ittifaqının tərkibində idi. Bax, o vaxtlar başqa müttəfiq respublikalara nisbətən Azərbaycanın xaricdəki soydaşlarımızla əlaqəsi müəyyən kiçik istinadlar nəzərə alınmasa, demək olar ki, yox dərəcəsində idi.
Böyük möcüzə baş verdi. Bu, Moskva üçün, Sovet İttifaqı Kommunist Partiyası Mərkəzi Komitəsinin Azərbaycan Respublikasına göstərdiyi «qayğının» təzahürü idi. 27 may 1987-ci il Siyasi büronun qərarından sonra 1987-ci il dekabrın 28-də, M.Maqomayev adına Dövlət Filarmoniyasında xaricdə yaşayan Həmvətənlərlə Azərbaycan Mədəni Əlaqədar Cəmiyyəti – «Vətən» Cəmiyyətinin təsis konfransı keçirildi. Konfransda böyük ziyalı dəstəsi, eləcə də sadə peşə adamları iştirak edirdilər.
Konfrans qətnamə qəbul etdi, «Vətən» Cəmiyyətinin Nizamnaməsi təsdiq edildi. 76 nəfər «Vətən» Cəmiyyətinin şurasının tərkibinə, 26 nəfər isə Rəyasət Heyətinin tərkibinə seçildilər.
«Vətən» Cəmiyyəti Rəyasət Heyətinin sədri, xalq yazıçısı Elçin İlyas oğlu Əfəndiyev seçildi. Bu seçim çox düzgün seçim idi və cəmiyyətin gələcək işlərinin davamlı, düzgün qurulmasını özü-özlüyündə ehtiva edirdi.
O zaman ölkədə «yenidənqurma», «aşkarlıq» kimi şüarlar səslənirdi ki, bu da sonda sovetlərin dağılmasına gətirib çıxardı. Elə müstəqillik qazanan respublikaların çoxsaylı problemləri o şüarlar səslənən vaxtlardan başlandı. Azərbaycan Respublikası da 1980-ci illərin sonlarına yaxın ağlagəlməz problemlərlə üz-üzə qaldı. Qarabağ Bəxtiyar və Əli – ilk şəhidlərini verdi. Göz görə-görə insanların hüquqları pozulur, yandırılır və şərlənərək güllələnirdilər. Bakı və Sumqayıtda ixtişaşlar baş alıb gedirdi.
Ölkə ictimai-siyasi hadisələrin içində çalxalanır, çeşidli problemlər arasında vurnuxurdu. Bax, belə bir vaxtda «Vətən» Cəmiyyəti öz fəaliyyətinə, ənənəsi olmayan bir işə başladı. Tezliklə əməkdaşlar, təcrübə keçməkdən ötrü Moskva – «Rodina»ya, Daşkəndə – «Vaton», Miniskə – «Radzima» cəmiyyətlərinə ezam olundular. Paralel olaraq cəmiyyət bina ilə təmin olundu və maddi-texniki bazası çətinliklərlə qarşılansa da yaradıldı. «Vətən» Cəmiyyətinin orqanı olan «Odlar Yurdu» qəzeti başqa qəzetlərdən fərqli olaraq yeni format və yeni məzmunda nəşrinə başladı. Üç əlifba ilə nəşr olunan qəzetin tirajı 250 mindən çox idi. Qəzet əldən-ələ gəzirdi. Partiyanın qoyduğu qadağalar qəzetin səhifələrində əriyirdi. M.Ə.Rəsulzadə və onun məsləkdaşları, Azərbaycan Cümhuriyyəti barədə səhih məlumatları məhz oxucular Azərbaycan sovet mətbuatı tarixində ilk dəfə «Odlar Yurdu»nun səhifələrində oxudular. Qəzet həm də araşdırıcı subyekt idi. Rusiya Federasiyası və Ermənistana nisbətdə bizdə xarici ölkələrdə yaşayan soydaşlarımız haqqında təsəvvür belə yox dərəcəsində idi. Daha doğrusu bu əlaqələr obyektiv səbəbdən yaradılmamışdı.
Cəmiyyət
yarandığı gündən qarşısına ciddi məqsədlər
qoydu. Əsas məsələ taleyin amansız hökmü ilə
müxtəlif səbəblər ucbatından ayrı-ayrı
ölkələrə gedib çıxmış həmvətənlərimizi
müəyyənləşdirmək, onlarla müntəzəm
əlaqələr yaratmaq, Azərbaycanı dünyaya
tanıtmaq, ölkəmizə qarşı yaranan informasiya
blokadasını aradan qaldırmaq idi. Haqqında
söhbət gedən soydaşlarımızın dünya
ölkələrinə səpələnməsi məhz XX əsrdə
baş vermişdir. 1920-1930,
1937-1938, 1948-1953, 1988-1993-cü illərin bir sıra hadisələri,
sosialist inqilabi, repressiyalar, deportasiyalar, müharibələr və
sair. Bütün bunların nəticəsində ölkəmizin
minlərlə vətəndaşları Azərbaycanı tərk
etməli olublar. Eyni zamanda Cənubi Azərbaycanda
yaşayan soydaşlarımız da ölkədə rejimlərin
dəyişməsi nəticəsində təqiblərindən
baş götürüb ölkələrindən qaçmaq
məcburiyyətində qalıblar. «Vətən» cəmiyyəti
dünyanın müxtəlif ölkələrinə səpələnmiş
soydaşlarımızın say və ünvanları barədə
təsnifat apardı.
25 oktyabr 1988-ci ildə
M.F.Axundzadənin 175 illik yubileyinə «Vətən» Cəmiyyəti
yenicə işə başladığı aylarda xarici ölkələrdə
yaşayan çox nüfuzlu, ziyalı həmvətənlərimizi
Azərbaycana dəvət etdi. İngiltərədən Turxan Gənceyi
və Səbri Təbrizi, Fransadan Rza Diqqəti, Əyyub və
Davud İmdadian qardaşları, Sərvər Tanıllı,
İren və Şirin Məlikovalar, Türkiyədən Yusif
Gədikli, Əli Yavuz və Fatma Akpinarlar, ABŞ-dan Şapur
Ənsari, İrandan Əhməd Azərlu, AFR-dan
İldırım Dağyeli və Yucel Feyzioğlu, İraqdan
Əbdüllətif Bəndəroğlu «Vətən» Cəmiyyətində
oldular. Onları cəmiyyətin Rəyasət
Heyətinin sədri Elçin qəbul etdi. Tədbirdə iştirak edən tanınmış
elm, mədəniyyət, incəsənət və ədəbiyyat
xadimləri qarşısında cəmiyyətin sədri
çox maraqlı və geniş nitq söylədi.
Nümayəndə heyətinin görüşündə
ziyalılarımızdan Bəxtiyar Vahabzadə, Anar, Vilayət
Quliyev, Lütfiyar İmanov, Polad Bülbüloğlu, Fərhad
Xəlilov və başqaları iştirak edirdilər. Bu görüş həmvətənlərlə gələcək
əməkdaşlıq və işbirliyi üçün
önəmli bir hadisə idi.
Proqrama əsasən yubileyə
gələn nümayəndə heyəti M.F.Axundzadənin abidəsini
ziyarət edib, önünə tər çiçəklər
qoydular.
EA-nın iclas salonunda və Nizami adına
Azərbaycan Ədəbiyyatı Muzeyinin konfrans zalında elmi
simpozium keçirildi. Oktyabrın 28-də yubiley
iştirakçıları M.F.Axundzadənin vətəni
Şəkidə oldular. S.Rəhman adına
Şəki Dövlət Dram Teatrında yubiley gecəsi
keçirildi.
Oktyabrın 29-da nümayəndə
heyəti Bakının görməli yerləri ilə tanış oldular və bir sıra müəssisələri
gəzdilər, məktəblərdə görüş
keçirildi. V.İ.Lenin adına Sarayda –
hazırda Heydər Əliyev Sarayı – M.F.Axundzadənin
yubileyinə həsr olunmuş təntənəli gecədə
iştirak etdilər.
Əvvəldə qeyd etdiyim kimi «Vətən»
Cəmiyyəti xaricdəki soydaşlarımızın say və
tərkiblərini, ünvanlarını dəqiqləşdirib
onlara – 20 ölkəyə o cümlədən 787 ünvana
«Odlar Yurdu» qəzeti ilə yanaşı istəklərinə
uyğun Azərbaycanda nəşr olunan jurnallar, bədii ədəbiyyat
nümunələri, elmi nəşrlər, görkəmli bəstəkarlarımızın
nota köçürülmüş əsərləri və
s. göndərilirdi. Eyni zamanda «Vətən» Cəmiyyətinin
xəttilə görkəmli elm, mədəniyyət, ədəbiyyat,
incəsənət xadimləri həmvətənlərimizin
yaşadıqları ölkələrə ezam olunurdular.
Onlar soydaşlarımıza Azərbaycan
reallığı, Dağlıq Qarabağ problemi, ermənilərin
ölkəmizə təcavüzü və digər məsələlər
barədə obyektiv məlumatlar verirdilər ki, bu da onlarda
ölkəmiz haqqında ilkin fikri
formalaşdırırdı.
«Vətən» Cəmiyyəti
ayrı-ayrı ölkələrdə yaşayan
soydaşlarımızla məktub və telefon əlaqələri
yaratdı. Qarşılıqlı gediş-gəlişlər təşkil
etdi. Xaricdəki həmvətənlərimizdən
ibarət çoxsaylı nümayəndə heyətlərini
vətənə dəvət etdi. Eyni
zamanda Azərbaycanın tanınmış ədəbiyyat və
incəsənət, elm və mədəniyyət xadimləri
öz qan qardaşları ilə görüşmək məqsədi
ilə xaricə ezamiyyətə göndərildi. Cəmiyyətin səyləri nəticəsində
azərbaycanlıların mühacirət tarixi və sosial tərkibi
öyrənildi. Onların təşkilatlanması,
Azərbaycanın xaricdə yardımçısı
olması, respublikamızın ətrafında yaranmış
informasiya blokadasının yarılmasına cəlb edilməsi
istiqamətində konkret addımlar atıldı. Doğma yurddan uzaq düşmüş azərbaycanlılarda
Vətən, millət, torpaq təəssübkeşliyi hissi
gücləndirildi. Onlara xalqımızın dilini, mədəniyyətini,
ədəbiyyatını, incəsənətini, tarixini,
ölkəmizin coğrafiyasını öyrətmək,
onların gücü ilə əcnəbilər arasında Azərbaycanı
təbliğ etmək, xaricdə nüfuzlu Azərbaycan diasporunu
və lobbisinin yaradılmasına nail olmaq üçün
çox mühüm işlər görüldü.
Gənc həmvətənlərimiz
Azərbaycanda təhsil almaq arzularını «Vətən» Cəmiyyətinə
bildirdilər.
İlk müraciət edənlərdən biri də
Həkimi Şivə İbrahim qızı və Busə Zəhra
Musa qızının sənədləri SSRİ Təhsil
Nazirliyindən – Moskvadan alınaraq «Vətən» Cəmiyyətinə
çatdırıldı.
Sənədlərin əldə
edilməsinə görə cəmiyyətin sədri
Elçin Moskvayla ciddi və uzun söhbətlər apardı. Yeddi nəfərin
adı yazılmış siyahıdan iki nəfərin icazəsi
güclə alındı.
Təhsil Nazirliyində sənədləri
almaqdan ötrü «Vətən» Cəmiyyətinin əməkdaşını
(bu sətirlərin müəllifini) otaqdan-otağa
ötürüb boş bəhanələrlə
süründürməçiliyə yol verən nazirlik
işçiləri nəhayət dörd gündən sonra
iki nəfərin razılıq sənədini verdilər.
Cəmiyyətin sədrinin
köməyi sayəsində qızlar Tibb İnstitutuna daxil
oldular, «Vətən» Cəmiyyəti onların təhsilinə,
eləcə də sosial durumlarına hamilik etdi. Sonradan cəmiyyət
bu yöndə uğurlu işlər gördü.
«Vətən» Cəmiyyəti
həmvətənlərimiz ilə birlikdə ölkəmizə
qarşı düşmən və barışmaz rəqib
mövqeyində dayanan erməni əkstəbliğatı ilə
mübarizəni xeyli gücləndirmiş, Ermənistanın
Azərbaycana qarşı hərbi təcavüzünün
mahiyyətini dünyaya çatdırmaq, onun nəticələrini
aradan qaldırılması üçün dünya azərbaycanlılarının
səylərini birləşdirmək yönümündə
çalışırdı. 1988-ci ildə 200 min azərbaycanlını
– əslində 250 min. Moskvanın şəxsən
M.S.Qorbaçovun göstərişi ilə bu rəqəm
azaldılaraq 200 min göstərildi – Ermənistandan
qovulması, 20 Yanvar faciəsi haqqında dünya ictimaiyyətini
ilk məlumatlandıran mənbələrdən biri «Vətən»
Cəmiyyəti oldu.
Sözsüz ki, «Vətən»
cəmiyyətinin fəaliyyəti, onun gördüyü
işlər Moskvanın eynini açmırdı. İş o
yerə çatdı ki, cəmiyyətin fəaliyyəti
Sov.İKP MK-nın Politbüro iclasında müzakirə
edildi və SSRİ Ali Soveti Rəyasət Heyətinin sədri
Andrey Qromıko «Vətən» Cəmiyyətinin əleyhinə
çox kəskin çıxış etdi. Bu azmış kimi cəmiyyətin fəaliyyətinə
xaricdə və daxildə böhtan, yalan, şayiələr
yayanlar tapıldı. Bunlar hər vəchlə
«Vətən» Cəmiyyətinin haqq işinə kölgə
salmaqdan ötrü bütün vasitələrə əl
atırdılar.
1988-ci ildə «Vətən» Cəmiyyətinin
işində daha bir önəmli hadisə baş verdi. Ankaradakı Azərbaycan Milli Mərkəzinin
və Ankaradakı Azərbaycan Kültür Dərnəyinin
baş katibi, vaxtı ilə M.Ə.Rəsulzadə ilə
çiyin-çiyinə işləmiş, onun məsləkdaşı
Məhəmməd Kəngərli «Vətən» Cəmiyyətinin
dəvətilə ilk mühacir lider kimi Azərbaycanda oldu. Bu dəyərli Vətən oğlunun
respublikamıza gəlişi əsl sensasiya yaratdı və
şübhəsiz ki, onun gəlişi rəsmi dairələri
narahat etməyə bilməzdi. Axı M.Kəngərli
o mühacirətlərdən idi ki, işi-gücü, gecə-gündüz
əks Sovet təbliğatı ilə məşğuldu.
Aradan çox keçmədi ki,
Elçini «KQB» sorğu-suala çəkdi:
- Necə olur ki, «Vətən» Cəmiyyətinin
sədri SSRİ-nin düşmənini ölkəyə dəvət
edir, üstəlik onunla ziyalıların görüşünü
keçirir və doğulduğu rayona səfər etdirir?!
- Mən onu həkim kimi
tanıyıram və Sovetin düşməni kimi deyil, həkim
bilib dəvət etmişəm.
Elçin müəllimin cavabı
qarşısında «KQB»-nin yüksək məmuru
söz tapmayıb susur.
Sonradan cəmiyyətin sədri
M.Kəngərlini Türkiyəyə yola salanda təhlükəsizliyini
nəzərə alaraq ona əməkdaşlarından birini (bu
sətirlərin müəllifini) təhkim etdi. Tapşırıq belə
oldu ki, Moskvada M.Kəngərlinin şəhərdə gəzintisinə
yol verməmək, yeməyini otaqda vermək və onunla bir
otaqda gecələməli, Şeremetovo (o zaman Türkiyəyə
uçmaq Moskva üzərindən idi) hava limanından
keçənə qədər onunla bir yerdə olmaq.
Bu dialoqdan bir il
ötmüş məlum meydan hadisələri pik həddinə
çatdı.
Ölkənin
düşdüyü vəziyyət həmvətənlərimizi
narahat edir hər zaman Azərbaycanın yanında olmaq, dərdlərinə
şərik çıxmaq istəklərini «Vətən» Cəmiyyətinə
bildirirdilər. Belçikadan Bülənd
Gürcam, İspaniyadan Cəlal Erkin, Türkiyədən Nihad
Çətinqaya, Məhəmməd Kəngərli (2-ci dəfə),
Əhməd Qaraca, Cəmil Ünal, Yəhya Qaşdələn,
İsveçdən Əlirza Ərdəbilli, Əjdər
Tağızadə və bir çox ürəyi Azərbaycanla
döyünən soydaşlarımız «Vətən» Cəmiyyətində
oldular. «Amerikanın səsi» radiosunun rəhbəri
Həsən Cavadi və radionun əməkdaşı Bulud
Mehmandarlı da hadisələrdən kənarda qalmayıb efir
vasitəsilə Azərbaycan ziyalılarından,
qaçqın və köçkünlərdən
aldıqları müsahibələri dünya ictimaiyyətinin
diqqətinə çatdırırdılar. Rəyasət heyətinin sədri Elçin müəllim
gündəlik olaraq cəmiyyətin əməkdaşları
Heydər Məmmədəliyev, Elxan Ələsgərov, Tofiq
Kərimov - sədr müavinləri, şöbə müdirləri
Faiq Bağırov, Hüseyn Heydərov, Əkrəm Məmmədov
- sonradan sədrin müavini, Sabir
İslamov, məsul katib Çingiz Əzimov, «Odlar yurdu» qəzetinin
redaktoru Ramiz Əskər, redaktor müavini Abid Tahirlini (sonradan
Amerika – Avropa ölkələri şöbəsinin müdiri)
və digər məsulları təlimatlandırıb, hər
günün sonunda işlərinin nəticəsi olaraq
hesabatlarını dinləyirdi. Bu işlərdə hər
bir əməkdaşdan ciddiyyət tələb olunurdu.
Davamı gələn sayımızda
Əkrəm
Qaflanoğlu
Ədəbiyyat
qəzeti.- 2018.- 27 yanvar.- S.27.