Yazda ayı oyandı
bal qoxusuna…
Tərsinə əssin...
Gözə görünməsə də,
Külək haray qopardı.
Əlimdən alıb şarı,
Cəld özüylə apardı...
Şarı geri qaytarmaq,
Fikrinə düşsə külək,
Bundan ötrü qayıdıb,
Tərsinə əssin gərək!..
Budaqda...
Güllükdədir Ələsgər,
Gəzir belədən-belə.
Bircə gül də görmürəm,
Onun əlində hələ...
Bu qədər gül içində,
Ələsgər əliboşdur...
Deyir:
- Gülü budaqda
İyləmək mənə xoşdur!
Dənizdə
çimən torpaq
Turqut mindi gəmiyə,
Dənizdə gəzsin deyə.
Kiçik bir ada görüb,
Gülümsədi bu qoçaq:
"Yəqin, çox istilənib,
Dənizdə çimir torpaq!..".
Rəssam günəş
Günəş də bir rəssamdır,
İşə başlayar səhər.
Qəribədir,
Şəkli o,
Daim fırçasız
çəkər.
Çəkər adam, inək, at,
Qoyun, quş, ağac, dirək...
Bu rəssamın hər şəkli,
Olduqca çıxar qəşəng...
Şəkillərin hamısı,
Pozular axşam çağı.
Günəş şəkillərini
Kölgəylə
çəkər axı!..
Carçı
qırov
Yenə qış gəlir,
Qırov
Ələnir narın-narın.
Turqut deyir ki,
Qırov
Carçısıdır ilk qarın...
O qabaqca gəlib ki,
Xəbərdar etsin bizi.
Çox çəkməz...
Bu gün-sabah,
Görünər qarın özü!..
Torpağın darağı
Dırmıqla
Daradım
Torpağı.
Dırmıqdır
Torpağın
Darağı.
Qaçmağın sirri
Qış bürüyüb obanı,
Hər tərəfi
alıb qar.
"Qaçdı-tutdu" oynayır,
Həyətdəki uşaqlar.
Kiçik Turqutu ancaq,
Bir kimsə
tuta bilmir.
Özündən böyüklər də,
Ona heç
çata bilmir.
Bunun sirri nədir, nə,
Sizə mən açım gərək.
Oğlanın ayağında
Var bir cüt qəşəng
xizək...
Dəcəl cığır
Ora-bura dolanan,
Bu cığır çox
dəcəldi.
Dayanmadı bir yerdə,
Üz tutdu hara gəldi...
Gah dırmaşdı qayaya,
Gah da dərəyə çıxdı.
Nə bir bizi eşitdi,
Nə də bir sözə
baxdı...
Hərləndi sola-sağa,
Axır tamam yoruldu.
Bizi çıxardı yola,
Amma özü yox oldu...
Buzov
Qəşəng buzov, səs-küy
salma,
Sakit dayan, dəcəl
olma.
Sən ki hələ ot yemirsən,
Səhər-axşam süd əmirsən.
Kürrüklənmə anan üçün,
Gəlib
çıxar...
Qoy batsın gün...
Otlaqdan tez gəlsə anan,
Sənin
qarnın doymaz, inan...
Üç xoruz yemişəm...
- Evdə əyləşib bayaq,
Düz üç
xoruz yemişəm.
- Qarnın partlayar sənin,
Yalan danışma,
Qəşəm.
- Niyə inanmırsan sən,
Danışmıram mən yalan...
Doğru
sözümdür axı,
Dediklərimə inan.
Üç xoruz da yeyərəm,
Deyərəm hələ azdı.
Mənim
bu yediklərim
Bil ki, şirni xoruzdu...
Yazda sayaram
- Bir de görüm,
Ovcumda
Neçə tum var, ay Sabir?
- Apar ək,
Qoy cücərsin,
Yazda sayaram bir-bir!..
Günəbaxan
Yazda dirriyimizdə
Günəbaxan əkmişəm.
Hər cür qulluq göstərib,
Qayğısını çəkmişəm.
Böyüyüb günəbaxan,
Qəşəng dişləri çıxıb.
Mən qayğı göstərsəm
də,
Boylanıb günə baxıb...
Tamam yetişib indi,
Boylanmır günə sarı.
Bir an da ara
vermir,
Baxır
o,
Mənə sarı...
Güclənən çay
Ələsgərin dostları,
Gəlmişdilər şəhərdən.
Onlar dərəni-dağı,
Gəzirdilər səhərdən...
Uşaqlar dolandılar,
Yaşıl dərəni-dağı.
Sonra da gəzə-gəzə,
Endilər çay aşağı.
Hər tərəf gül-çiçəklik,
Hər tərəf də yaz idi.
Burada
cayın suyu,
Çox
deyildi,
Az idi...
Saymaq olardı bir-bir,
Dibindəki daşları.
Seçilirdi rəngləri -
Qara, boz, yaşıl, sarı...
Gəzə-gəzə uşaqlar,
Gəldilər çay aşağı.
Burda bacarmadılar,
Bu çaydan adlamağı...
Özünün məcrasına
Güclə sığışırdı çay.
Həyəcanlanıb onlar,
Saldılar tez hay-haray...
Ələsgər durub indi,
Bir xeyli getdi fikrə.
Təbəssüm qondu onun
Üzünə birdən-birə.
O dedi:
"- Bilirsiniz,
Çay
niyə aşıb-daşır?..
Axı yuxarılarda,
Ona çox arx qarışır...
İki yolumuz vardır,
Gəlin birini seçək.
Ya geri qayıdağın,
Ya da körpüdən keçək.
Körpüyə çox qalmayıb,
Cəmi
beş-on addım var.
İkinci
yol yaxşıdır,
Düşünürəm, uşaqlar!"
Uşaqlar boylandılar,
Gah sola,
gah da sağa...
Onlar razılaşdılar,
Körpüdən adlamağa...
Bal qoxusuna...
Qışda ayı getmişdi,
Qış yuxusuna.
Yazda ayı oyandı
Bal qoxusuna.
"Rəssam Turqut" silsiləsindən
Qanadsız ley
Bir ley şəkli çəkdi Turqut,
Baba yaxın gəlib
baxdı.
Dedi:
- Turqut, leyin axı,
Caynaqları niyə yoxdu?..
Turqut güldü,
- Bil, ay baba,
Ona caynaq çəkmək olmaz.
Yoxsa bizim qapımızda
Nə toyuq, nə cücə qalmaz!
Yumurta şəkli
Kiçik Turqut albomunda,
Bir yumurta şəkli çəkdi.
Sonra dedi:
- Nənə, bir bax,
Gör bu cücə nə qəşəngdi.
Nənə tərs-tərs baxdı
ona:
- Yumurtadır!..
Cücə nədir!?
Turqut güldü:
- Cücə hələ,
Yumurtanın içindədir!..
Ələsgər ƏLİOĞLU
Ədəbiyyat qəzeti.- 2019.-
13 aprel.- S.19.