Yenə sözə tapınmaq...
Fərqanə
Mehdiyevanın 55 yaşına
Həyat hərəkətdir. Hərəkət, özü də
irəliyə doğru.
Əgər hərəkət etməsən, böyük
bir marafonu xatırladan günlərimizdə
arxadan gələnlər
gəlib keçəcək
səni. Hətta yıxılmaq,
ayaq altda qalmaq təhlükəsi də var.
Hərəkətin qrammatikadakı adı feldir. Felin də, bilənlər bilir, təsriflənməyi, yəni
formadan-formaya düşməyi
var. Amma elə fellər var ki, yenə də
bilənlər bilir, təsriflənməyən formalara
aiddir: məsdər, feli sifət və feli bağlama.
Bu yazım məsdərdə
yazıldı. Niyə? Qoy bu
da oxucunun missiyası olsun, düşünsün, tapsın...
Mənsə keçirəm birbaşa mətləbə, məsdərlə
ifadə olunmuş mətləblərə, daha
doğrusu.
...Qarlı qış günündə dünyaya
gəlmək. Qışın sazağını isti ana nəfəsilə birgə duymaq. Tale yollarında qarşısına
çıxacaq nəfəs
donduran şaxtalardan xəbərsiz böyümək.
Minlərlə, milyonlarla körpədən
biri kimi böyümək. Məsumca gülümsəmək.
Torpaq yollarda yüyürmək.
Yerə tökülənləri yığmaq,
eşidib bildiklərini
qulaqlarında sırğa
eləmək. Söz
eşitmək, söz
oxumaq, nəhayət, söz yazmaq... Sözlərdən evcik qururmuş
kimi şeir qurmaq. Qurduqlarına baxmaq, qürurlanmaq.
Sözü haqqında söz
eşitmək. Tövsiyə, məsləhət almaq.
Şeiri
canlı kimi, həm də doğma birisi kimi tanımaq. Şeirin ahından qorxmaq. Şeirin qulluğunda durub "misra göyərtmək".
Şeirin əlindən tutub
hara getdiyinin fərqinə belə, varmadan getmək. Gözü dünəndə, könlü
sabahlarda yol getmək. Ən adi, sıradan
biri olanlardan şeir, söz ummaq. Hər yerdə - açan
çiçəkdə, doğan
günəşdə, qaranlıq
gecələrdə ulayan
küləkdə şeir
görmək.
Şeir
adına, söz adına hörmətdən, sevgidən
çəkinib çox
işıq vəd edən yollara ayaq basmamaq.
Ana olmaq. Layla deyib, bayatı
çağırmaq. Həyətdə top-top oynayan qızına həyatı bir bənd şeirlə "öyrətmək". "Quşlar qonan budağa qonanda" ona şeir hədiyyə
etmək. "Layladan, bayatıdan cehiz toplamaq". "Vağzalı" havasına kövrəlib,
misralarla ovunmaq.
Ata... ana itirmək. Sonra onları
hər yerdə axtarıb, yenə şeirdə tapmaq.
Kənd həyətindəki köhnə
təndirlə, qəbiristanlıqdakı
daşyonanla dərdləşmək.
...Darıxmaq. Darıxmaq. Darıxmaq.
Ruhdan düşmək. Ölümü belə soraqlamaq.
Səbəbi yenə şeirdə axtarmaq. Təskinliyi yenə
şeirdə tapmaq...
Gedənləri ağırlamaq, gələnləri
uğurlamaq...
Nəvələri şeir kimi sevmək, şeir kimi ad vermək.
Bulud təki
dolub-boşalmaq. Uşaq təki küsüb-barışmaq.
Yenə darıxmaq. Yenə darıxmaq.
Yenə
şeirə, yenə sözə tapınmaq...
Hicran Hüseynova
Ədəbiyyat qəzeti.- 2019.-
16 fevral.- S.28.