ƏDƏBİYYAT ÜZRƏ
1993-CÜ İLİN NOBEL MÜKAFATÇISI:
TONİ MORRİSON (ABŞ)
Əsl adı Hloya Ardeliya Uoford olan Amerikalı
yazıçı Toni Morrison 1931-ci ildə Ohayo ştatının
Loteyn rayonunda dünyaya gəlib. Uşaq vaxtı
mütaliə etməyi
sevib, sevimli yazıçılarından Ceyn
Ostinin, Lev Tolstoyun kitablarını həvəsələ
oxuyub. Atası qaynaqçı olub, boş vaxtlarında uşaqlarını başına
toplayaraq zəncilərin
həyat hekayələrindən,
onların Amerikadakı
güzaranından danışmağı
sevib və bu söhbətlər gələcək yazıçının
yaradıcılığına böyük təsir göstərib.
Morrison Harvard universitetində
“ingilis dili və ədəbiyyatı”
ixtisası üzrə
ali təhsil
alıb və elə universitet illərində özünə
Toni təxəllüsü götürüb. 1955-ci ildə universiteti bakalavr dərəcəsi ilə bitirərək, Kornel universitetinə magistr təhsili almağa gedib. Magistr dissertasiyasını Uilyam
Folknerlə Virciniya Vulvfun əsərlərindəki
intihar motivlərinə
həsr edib. Təhslini başa vurduqdan sonra Cənubi Texas Universitetində müəllimlik
edib. 1957-ci ildə yenidən Hovarda qayıdıb.
1958-ci ilə
kurs yoldaşı, yamaykalı memar Harold Morrisonla ailə qurub və bu
evlilikdən Harold və
Skeyd adlı iki övladı dünyaya gəlib. 1964-cü ildə həyat yoldaşından ayrılıb. Daha sonra
Sirkusa gedərək
«Random House" şirkətində reklam mətnləri üzrə redaktor işləyib. Yazıçı
sonrakı taleyini yenidən müəllimliklə
bağlayıb və
1984-cü ildən 2006-cı ilə qədər müxtəlif ali
tədris ocaqlarında
işləyib, professr
elmi dərəcəsi
alıb.
Toni Morrisonun insan talelələrindən,
bəşəri problemlərdən,
sevgidən, hisslərdən,
ümumiyyətlə insanlıqdan
bəhs edən əsərləri ona dünya şöhrəti
qazandırıb. Yazıçının
müxtəlif illərdə
qələmə aldığı
“Eşq”, “Caz”, “Şəfqət”, “Cənnət”,
“Aşiq qadın” və başqa romanları dünya xalqlarının dillərinə
tərcümə edilərək
yayılıb. Toni Morrison “arzularını və poetik düşüncələrini
romalarında əks etdirməklə amerika reallığına güzgü
tuta bildiyi üçün” 1993-cü ildə
ədəbiyyat üzrə
növbəti Nobel mükafatına
layiq görülüb.
“Ədəbiyyat
qəzeti” oxucularına
yazçının əsərlərindən
bəzi seçilmiş
sitatları təqdim edirik.
***
– Eşq çox
çətin söhbətdir.
– Çətin söhbətdir?
Eşq ya var, ya
da yoxdur. O ki qaldı eşqin
asan söhbət olamağına, ona ümumiyyətlə eşq
demək olmaz.
***
Kimi isə
– əsasən, doğma
övladlarını – çox
sevmək təhlükəlidir. Təcrübə göstərir ki, bunu az-az, tədricən
etmək lazımdır.
Onsuz da gec-tez sənin
sevgin alt-üst olur və onu
kəfənə bürüyüb
bir dəliyə atırlar. Bax bu səbəbdən
başqa bir sevgi üçün özündə güc saxlamalısan.
***
Kişi – sadəcə kişidir. Amma oğul
– hə, bax bu, doğrudan da başqa şeydir.
***
Elə təhnalıq
var ki, üstündən
sükutla keçmək
olar. Qolları sinədə
çarpazlayır, dizləri
bükürsən və
yırğalan ki, yırğalan... Bu hərəkət gəmi yırğalanmağından fərlidir,
adamın ruhunu sakitləşdirir. Bu hiss haradansa
içdən gəlib
səni bütünlüklə
ağuşuna alır.
Elə tənhalıq da var ki, o səni
kənardan zəbt edir. Onu sakitləşdirmək olmur. O çox canlı və azad olur, istədiyini
edir. O yayılıb çoxalır, bütün
ətrafını bürüyür,
belədə sanki öz addım sıslərini kənardan
eşidirsən.
***
Heç nəyi ağrısız sağaltmaq olmur.
***
Ədalətli olan hər şey
həqiqətdir.
***
Həyatda geri qayıdan hər şey adamı ağrıdır.
***
Əgər azad gəzə, sərbəst yata bilirsənsə, demək,
həyat davam edir və bir
sözlə bu, çox gözəl hissdir.
***
– Əgər mənim fikrim sənin üçün maraqlıdırsa...
– Yox, maraqlı deyil, – qadın cavab verdi,
– mənim öz fikrim var.
***
Əgər keçilməz bir şeyiniz varsa, o zaman başqa hər şeydən keçmək olar.
***
Çoxu elə öz yatağındaca ölüb. Heç kəs
öz ömründən
artığını yaşamayıb.
Hətta
savadlı adamlar, çox oxuyanlar – qaradərili həkimlər,
müəllimlər, qəzetçilər,
biznesmenlər – belə
çox çətin
bir məsələ qarşısında aciz qalıblar. Belələri ağılları ilə işləyib irəli getməklə yanaşı, bir də öz irqləninin qayğısına
qalmağa məcbur olublar və bəzən bu yerdə ağıl da aciz qalıb.
Ağ adamlar elə güman edir ki, savadından
asılı olmayaraq bütün qaradərililərin
içində dərin
cəngəllik var. Onlar
keçilməz çaylara
hökm edir, budaqdan budağa tullanaraq meymun səsi çıxarır,
zəhərli ilanlarla
yatıb dururlar. Qaradərililərin
qana bulaşmış
dişləri isə ağ adamların
qanına susayır. Onlar haradasa düz fikirləşirlər. Qaralar
ağ adamları
zəncilərin mülayim,
xoşrəftar, ağıllı,
eşqli adamlar olduğuna inandırmaq istədikcə, zəncilərin
bir çox inaclarının daha saf duyulara bağlı
olduğunu sübut etməyə çalışdıqca,
həmin cəngəlliklər
daha sıx və keçilməz olur. Amma bir həqiqət
var, axı bu cəngəllikləri qaralar öz əvvəlki vətənlərindən,
başqa dünyadan götürüb gətirməyiblər.
Xeyir, bu cəngəllilkləri onlar üçün ağlar yaradıb. Və beləcə yayılıb,
dərinləşib, qalınlaşıb
o cəngəlliklər. Hətta onların ölümündən
sonra da cəngəlliklər böyüyüb,
yaşıllaşıb və
bu, onlara həyat verən ağlara yetişənə
qədər davam edib. Cəngəllik onların hər
birini tanınmaz hala salana qədər
dəyişib. Onlar qaniçən
olublar, ağlasığmaz
dərəcədə azğınlaşıblar
– elə olmaq istəməsələr də,
– və bir vaxtlar öz əlləri ilə saldıqları cəngəlliklərdən
ölümünə qorxmağa
başlayıblar. Sən
demə budaqdan budağa tullanıb meymun səsi çıxaran canlı onların ürəyində,
onların ağ
və zərif dəisi altda yaşayırmış. Sən
demə o qana bulaşmış dişlər
də onların öz dişləriymiş...
***
Uşaqlara nə var ki... onlar fil
ayaqları altda qalan ot
kimidir, dikəldin – həyat davam edir.
***
Əsas odur ki, hansı qapını
döydüyünü biləsən.
***
Hər
bir ağ adama səbəb olmadan qara
adamı öldürmək səlahiyyəti vermək
azmış kimi, yeni qaydalara görə istənilən
ağaya öz qulunu şil-küt etdiyi, ya da ölənə
qədər döydüyü halda təzminat
düşür...
***
Bu həyatda qadın
olmaq – qaysaq bağlamayan yara kimi bir
şeydir. Üstü qurusa da altdan irinləyəcək.
***
Qadın
– bu çox ciddi məsələdir və adamın bəxti gətirsə
üçqat uduş qazanır: yaxşı yemək,
yaxşı seks və yaxşı həmsöhbət. Təəssüf ki, kişilərin əksəriyyətini
sadəcə bir şey qane edir.
***
Şüşə
boşalıbsa, hər hansısa plan mənasızdır, –
Ştamp fikirləşdi, amma bilmirdi ki, əyyaş
qadına “içmə” deməyin xeyri yoxdur.
***
Hər halda onlara elə gəlir ki, istənilən
xalaqın taleyinə edə biləcəyi qədər
günah yazılıb.
Tərcümə etdi:
Əyyub QİYAS
Ədəbiyyat qəzeti.- 2019.- 23
fevral.- S.32.