"Ədəbiyyat qəzeti"nin sorğusu
Ədəbiyyata necə gəlirlər? Ədəbiyyata
gəlmək, ədəbiyyatdan
getmək necə olur?
Nəriman Əbdülrəhmanlı: "Ədəbiyyata, məncə,
iki cür - bir təbii yolla, bir də
zorla gəlirlər. Birinci qismə aid olanların ədəbiyyatla nikahı
göydə kəsilir,
yəni Söz talelərinə yazılır,
yazmağa necə başladıqlarını heç
özləri də
hiss eləmirlər, bir
də gözlərini
onda açırlar ki, daha yazmaya
bilmirlər. Digər yol
da ədəbiyyata şöhrət tramplini kimi baxanların, zorən yazanların, cürbəcür əməllərlə
az-çox şöhrət,
mövqe qazananların
yoludu. Belələri nə qədər
yazıb-pozsalar da, daxilən ömrü havayı xərclədiklərini
hiss eləyirlər. Ədəbiyyatdan
getməyin də iki yolu var:
həyatla vidalaşmaq
və yaza bilməmək. Qalan nümayişkaranə gedişlər uşaq başı aldatmaqdan başqa bir şey deyil".
Murad Köhnəqala: "Fikrimcə,
ədəbiyyata gəlmək,
yaxud ədəbiyyatdan
getmək professional yazıçı-şair
üçün xarakterik
olan ifadə deyil. Lakin istisnalar da
var. Məsələn, məşhur
fransız modernist-simvolist
şairi Artur Rembo dünya ədəbiyyatını iyirmi
yaşına qədər
yazdıqları ilə
naxışladı. Yaxud Selincer
əlli yaşlarından
sonra insanlardan öz həyət darvazası arxasında gizlənməyi, yalnız
özü üçün
yazmağı üstün
tutdu. Ədəbiyyat andırdan getməyin
intihar və ya intihara bənzər
vasitələrini də
gördük. Edqar Po, Cek
London, Akutaqava kimi məşhurlar isə bu və ya
digər formada intihar edərək ədəbiyyatdan getmişlər.
Ədəbiyyata gəlməyən adamın ədəbiyyatdan
getməsi heç vaxt bilinməzdi. Əgər bir yazıçının
ədəbi söz dünyasından getməyi
məlum olarsa, demək, o, nə vaxtsa ədəbiyyatda var olub. Belələri ağac gövdəsində
bıçaq tiyəsi
ilə yazılmış
"burda mən olmuşam" kəlamını
xatırladır. Çox da
uzaqlaşmayaq, elə
özümüzün Əli
Kərimimiz də dediyim məxməri intiharla ədəbiyyatdan və həyatdan gedib. Qaldı ki, ortaya dəyərli ədəbi
nümunə qoyan əsl yazıçını
ədəbiyyat heç
vaxt unutmaz".
Kənan
Hacı: "İnsanın
həqiqət axtarışları
onu ədəbiyyata gətirib çıxarır.
Bu "gəlmək-getmək"
məsələsi ədəbi
araşdırmaçılara lazımdır ki, nəsillərarası bölgünü
təsnifatlandıra bilsinlər.
Ədəbiyyat gözləmə salonu deyil ki,
kimsə gəlsin, kimsə getsin. Yazıçının işi mətn
yazmaqdır. Ədəbiyyatda qalmaq və ya qalmamaq məsələsi
əsasdır. Get-gəllər həmişə
olur".
Mirmehdi Ağaoğlu: "Bilmirəm
nə cavab verim. Məncə, ta əvvəldən
ədəbiyyat sənin
içində olur, ya da olmur.
Hara gəlməyindən, hardan getməyindən asılı olmayaraq o yanğı, o sevgi içində varsa, özünlə aparacaqsan.
Lap dağ başına
da getsən ədəbiyyat səninlə
olacaq".
Alpay Azər: "Ədəbiyyata
adamı ifrat müşahidə hissindən
doğan söz gətirir, müşahidənin
və sözün yaratdığı enerji gətirir, - şəxsi hisslərimdən çıxış
edib bunları deyirəm, və nə qədər içində o enerji varsa, yazıçı yorulmadan yazır. Enerji və mövzu tükənəndə, qələmin
qapağını yerinə
taxıb ədəbiyyatdan
gedirsən. Bu, birdəfəlik
getmək də ola bilər,
müvəqqəti də
ola bilər o gediş".
Günel
Natiq: "Ədəbiyyata
istedadla gəlirlər.
Yəni ədəbiyyata istedadla, yaradıcı təfəkkürlə
gəlmək lazımdır.
Dəb xatirinə bunu edənlər var. Məsələn,
indi yazıçılıq
dəbdədir. Ona görə
çox vaxt yaradıcılıqdan çox
yazarın imici aktual olur. Ədəbiyyatda iz qoyan adamın ədəbiyyatdan
getməsi mümkün
deyil. Artıq heç nə
yazmasa belə ustad kimi yeri
qalıcıdır. Məsələn, Ramiz Rövşən bundan sonra heç
nə yazmasa da, onun yeri
ədəbiyyat aləminin
ən yüksək qatlarındadır".
Oğuz Ayvaz
Ədəbiyyat qəzeti.- 2019.- 23 fevral.- S.31.