Yanar ürək...

(Ustadın xatirəsi)

Şirməmməd Hüseynov haqqında

Əziz Ülkər Xanıma

Bir gün yerə qoymadı:

nə gözündən - eynəyi,

nə əlindən - qələmi.

Görənlər, belə gördü

Şirməmməd müəllimi.

Qalxdı –

şax baxa-baxa,

tay-tuşunun üzünə, -

Müəllim kürsüsündən.

Şirməmməd kürsüsünə.

Qızlarının atası,

xanımının əriydi.

"Cümhuriyyət" -

sonuncu

şahanə əsəriydi.

Sinədəftər deyirdi

Varaq-varaq tarixi.

Ya Qədim tarix olsun,

ya Qarabağ tarixi.

İstiqlal deyirdisə,

o söz -

şüar deyildi.

Millətin özüydü o.

Ona oxşar deyildi.

Türkün qardaşlığından,

Nuru Paşadan dedi.

"Azərbaycan, sən oldun,

məni yaşadan" - dedi.

Azərbaycan deyəndə,

Bir az ucadan dedi.

Bir çağırış səsiydi,

himnin bir nəqəratı.

Bir hünər dünyasıdı,

bir müəllim həyatı.

Oyaq qaldın, indi yat

sevdiyin torpaq altda.

Vətən döyüşlərdədi,

Üçrəngli bayraq altda.

Nəriman Həsənzadə

Ədəbiyyat qəzeti.- 2019.- 6 iyul.- S.2.