Mixi mətnlərin gerçək anlamı...
Tariyel Azərtürkün
iki kitabda cəmlənmiş "Türk
və türk dilinin mənşəyi"
(mixi yazılar əsasında)" (Sankt-Peterburq,
Superİzdatelstvo", 2019) monoqrafiyası barədə
bir neçə kəlmə
Tariyel Azərtürkün
əvvəlcə ABŞ-da
ingilis dilində, daha sonra isə
Bişkek, Sankt-Peterburq
və Bakıda rus dilində nəşr olunmuş unikal, bu sahədə
pioner, yəni ilkin sayılacaq monoqrafiyası olduqca aktual və müasir dövrümüzün
elmi həyatında böyük və simptomatik baxımdan çox əlamətdar bir hadisədir. Müəllif bu kitabları
ortaya qoymaqla, Ön Asiyadakı (əslində, əsasən
Babilan və Zaqafqaziyada) mixi yazıların şifrələrinin
açılması ilə
bağlı yeni, obyektiv elmi istiqamət
yaratmışdır. Bu
yanaşma, müəllifə
türk dünyasının
- öz ilkin ata-baba yurdunun və erkən etnik və etno-mədəni
tarixi haqda olduqca obyektiv konsepsiya yaratmağa imkan verir. Bu konsepsiya isə
öz növbəsində,
avrosentrizm və hind-İran puç nəzəriyyələrinin qatı
tərəfdarları tərəfindən,
əslində, şablon
doqmalar əsasında
qoyulmuş türklərin
və türk dilinin guya Altay mənşəli olması
barədəki psevdo (yalançı) - və bədnam iddalarını tamamilə və qətiyyətlə təkzib
edir.
Yaxın Şərqdə ulu əcdadlarımız tərəfindən
yaradılmış mixi
mətnlərin yeni yolla tərcüməsi və interpretasiyası (izahı), Tariyel Azərtürkün gərgin
əməyinin məhsulu
olan fundamental monoqrafiyada
öz geniş əksini tapır. Bir sıra mürəkkəb
cəhətləri özündə
əks etdirən vahid kompleksin işlənib hazırlanması
sayəsində müəllif,
etnogenetik və etnotarixi planda qədim türk dilinin qrammatik qaydalarına əsasən
mixi mətnlərin rekonstruksiyasına, eləcə
də erkən türklərin yayıldığı
areala, onların dini, ideoloji və mədəni dəyərlərinin aşkara
çıxarılmasında çox mühüm rol oynayır.
Qədim əcdadlarımızın
həyatının ən
müxtəlif məişət
və ictimai aspektləri və həmçinin onların
məşğuliyyət sahələrini,
tayfa-nəsil ənənlərini
və dini inanclarını, etiqadlarını
özündə əks
etdirən mixi yazılı sətirlərin
keçmiş və müasir tərüməçilər
tərəfindən deformasiyaya
uğraması nəticəsində
heçliyə çevirtdirilmiş
mətnlərin tədqiqatı
və yenidən bərpası sahəsində
müəllifin gördüyü
işlər özünün
azman masştabı ilə adamı heyran qoymaya bilmir.
"İncil"də
türkizmlər və
Enlil İsmə Dağan adlı şair və alimin əsərləri kimi təqdim edilmiş poetik nümunələrdən, riyazi,
fəlsəfi və astronomik traktatlardan başlamış tarix, təsərrüfat, baytarlıq,
mineralogiya, vulkanologiya,
əmtəə mübadiləsi
(alış-veriş), siyasi-ictimai,
cəmiyyətdəki çaxnaşma,
ölkələrarası münasibətlərə
qədərki mövzuları
əks etdirən tərcümə olunmuş
mətnlərin sayı
yüzdən çoxdur.
Türk dilini bilmədiklərindən onlara
məlum olmayan kəlmələri yalançı
allah səviyyəsinə
qaldıran, çox vaxt isə onlardan
cin-şəyatin düzəldən
Hind-Avropa "mənşəli"
tədqiqatçıların tərcümələrindən fərqli olaraq, Tariyel Vəli oğlu tərcümə zamanı bir-birinə qarışdırılmış, intervalsız hala gətirilmiş, yaxud bir-birinə yapışdırılmış
kəlmələri türk
dilinin morfologiyası əsasında təzədən
tanskripsiyaya uğradaraq
onları yenidən modelləşdirir.
Və məhz
bu cür təzə işlənib hazırlanmış metodik
açarın və əsl nüfuzedici tədqiqatçı zehninin
köməkliyi ilə
Azərbaycan türkoloqu
Şumer mixi yazılarının -
bizim ən ilkin əcdadlarımızın
şanlı yazılı
tarixinin aşkar edilməsində inqilabi çevrilişə nail olur.
Bu da, öz növbəsində,
müəllifi bütövlükdə
ulularımızın etnik
tarixinin ən dərin qatlarına nüfuz edə bilməsinə zəmin yaradır.
İşin ən dəyərli və vacib sayılacaq cəhəti ondan ibarətdir ki, alimin türkün Ön Asiyada doğulduğu barədəki
konsepsiyası, ondan asılı olmayaraq bizim "Prototürklər:
ən ilkin vətən, ilk tayfalar və dil, tarix
və etnokultura"
(Kazan, 2018, 46 s.) adlı monoqrafiyamızda
irəli sürdüyümüz
və digər xarakterli materiallarımızda
təsdiqini tapmış
analoji konsepsiya ilə üst-üstə düşür. Bu konsepsiyaya
görə, türk dili öz başlanğıcını
Yaxın və Ön Asiya şərqindən
alaraq, oralarda fomalaşmağa başlamış
və aqqlyutinativ (yapışan) quruluşlu
dil və dialektlərin uzun zaman ərzində bir ərazi mühitində birgə yaşamaları və inteqrasiyaları sayəsində
qohum dil massivinə çevrilmişdir.
Bütün bunlar, hər
şeydən əvvəl,
qədim Ön Asiyanın yaşarı və ölü dillərindəki paralel kəlmələrin korpus sözlüklərindəki və
leksikasındakı heyranedici
təkrarları və
eynilikləri ilə mütləq təsdiq olunur.
Bizim tədqiqatlarda türk dilinin ön dövrlərinin Yaxın Şərqdə yaranması
ideyası onun tarixinə və maddi və qeyri-maddi
mədəni irsinə,
həmçinin antropologiya
və genetikaya aid çox tutarlı arqument və faktlarla tam təsdiqlənir. Bu elmi işlər burada aparıcı mütəxəssislərin hərtərəfli
dəstəyini və
yüksək qiymətini
almışdır.
Biz hesab edirik ki, aralarında
prinsipial xarakter daşımayan ayrılıqlar
olsa da, bu iki konsepsiya,
yəni Tariyel Əliyevin geneoloji nəzəriyyəsi ilə
bizim nəzəriyyəmiz
işdə bir-birini tamamlayır və hətta bir-birini gücləndirir də. Əgər
dəqiq reallıqlarla
təsdiq olunan T.Əliyevin mixi yazılı mətnlərin
dilinin türkcə olması, dəfələrlə
müəllifin etiraf etdiyi kimi, tərkibində
sami dillərində də mövcud olan ümumi kəlmələr saxlayan türk dilinin Azərbaycan dialektinə əsaslanırsa (alim onların hamısını
doğma türk kəlmələri hesab edir), bizim nəzəriyyəmizə
görə, prototürkün
leksik-semantik lüğət
fondu və deməli, türk etnosunun özü, Ön Asiyanın dil ittifaqı tərkibində formalaşmış,
sonradan bəzi qüvvələrin təsiri
altında (əhalinin
artımı, sonu olmayan müharibələr)
türk tayfaları
ilk vahiddən qoparaq dalğavarı şəkildə
Orta və Mərkəzi Asiyaya və ucsuz-bucaqsız Sibir çöllərinə
miqrasiya etmişlər.
Bu tayfa birliklərində
və xalqlarda qədim xatt, hurrit, dravid, quti, elam,
midia və sami-hamit mənşəli
xalqlarda rast gəlinən paralel kəlmələrin varlığı
məhz bununla sübut olunur.
Tariyel Əliyevin
ilkin ana paleotürk dil səviyyəsinə qaldırdığı
Şumer dilinə gəldikdə isə, zənnimizcə, o, faktiki olaraq şumer - və hurrit dövrlərinə enən
və həm "Şumer" dilinin və həm də prototürk dilinin və onun dialektlərinin söz fondlarının meydana gəlməsində
və zənginləşməsində
substrat və bəlkə də aparıcı rol oynayan aqqlyutinativ xarakterli avtoxton subar dilindən parçalanmışdır.
Tədqiqatçı Əliyevin
süni yaradılmış
kimi təqdim etdiyi "şumer" etnonimi belə həmin regiondan sayılan və ilkin etnonim
hesab edilən daha qədim "subar" etnonim səviyyəsinə qaldırıla
bilər. Zənnimizcə,
şumer sözü subar etnonimindəki "b" səsinin
"m" ilə ənənəvi
əvəzlənməsi nəticəsində
(b//m) subarusumeruşumer yaranmış
termindir. Məhz bu variantda da
(sumer) Ön
Asiyanın bir sıra annallarında rast gəlirik.
Dr. T.Əliyevin ən fenomenal kəşflərindən biri
-Vavilon və Ön Asiya gil yazılarındakı
mətnlərin türk
dilinin qrammatik qanunlarına söykənən
semantik deşifrə,
onun öz təbirincə desək, semantik və fonetik modelləşdirməyə
məruz qoymasıdır.
Bu, türklərin Babildə və Ön Asiyada yaranmalarına ən güclü və tamamilə yeni arqumentdir. Tədqiqatçının nail olduğu bu
və ya digər nailiyyətlər
də məhz bunun sayəsində mümkün olub.
Təşbehlə desək, bu, Türkün və türk dilinin etnogenezi barədə özlərinin uydurduqları
nimdaş, doqmatik nəzəriyyələrindən ürpəşmiş halda
dördəlli yapışan
avrosentristlərin başında
partlayacaq ağır bombadır.
27.06.2019 - Kazan
şəhəri
M.X.BAKİROV
Ədəbiyyat qəzeti.- 2019.- 27 iyul.- S.21.