Həyat - sevinci kədərə
batırıb yemək...
Keçən yazıda qısa şeirlərdən yazmışdım.
Sonra düşündüm
ki, niyə ancaq türk şairlərinin şeirlərini
misal vermişəm?
Bəyəm özümüzdə misralara
ağır yüklər
yükləyən insafsız
şairlər azdımı?!
Şükür Allaha, şairdən
boluq...
Mən əvvəllər heca şeirlərini sevirdim: Nəriman Həsənzadəni,
Nüsrət Kəsəmənlini,
Musa Yaqubu, Zəlimxan Yaqubu çox oxuyurdum. Sonra heca şeirindən bezdimmi, ya nə
oldusa sərbəst şeiri daha çox sevməyə başladım: Vaqif Səmədoğlunu, Vaqif
Bayatlını, Ələkbər
Salahzadəni, İsa İsmayılzadəni oxudum.
Zaman keçdikcə
istəklər də dəyişdi və indi qısa şeirləri daha çox sevirəm. Düşünürəm
ki, şair demək istədiyi sözü bir neçə misrada da deyə bilər,
sözü uzatmağa
ehtiyac yoxdu...
Bəzən oxuyursan, oxuyursan,
oxuyursan, uzun bir şeiri oxuyub bitirdikdən sonra görürsən ki, hamısı deyilmiş, çeynənmiş,
köhnəlmiş sözlərdi,
bəlkə də, elə ona görə
üç-dörd misralıq
şeirlər mənə
daha doğma gəlir, daha şirin gəlir...
Əgər deyəcəyin təzə
sözün yoxdursa, uzun-uzadı yazmağın
mənası yoxdu, məncə...
Əgər şeirdə yeni
fikir varsa qafiyəyə, hecaya ehtiyac da görmürəm...
Çünki əsas olan fikirdi, qafiyə tapmağa nə var ki?!
Həm yeni fikir, həm
qafiyə varsa, heca da uyğun
gəlirsə, nə gözəl...
Mən gedər-gəlməzdən qayıda
bilsəm,
dur çıx yol üstünə, gedən gələr də...
Mən gedər-gəlməzdən dönməyib
ölsəm,
üzülmə, bir dənəm, adam ölər də...
Əjdər Olun şeiridi və əlavə şərhə heç bir ehtiyac yoxdur...
Təkrar
edirəm: şeirdə
əsas olan yeni fikirdi!
Düşmən ayağa baxar,
dost başa,
odur ki, fikir ver üst-başa...
Fikrət
Sadıq bu şeiri xeyli dartıb uzada da bilərdi, yəqin ki... Amma nə ehtiyac var?!
Şeirdi
də... Şeirin buynuzu olmur ki?!
Yeni fikir var? - Var!
Oxuyanda düşündürürmü? - Düşündürür!
Vəssalam...
Ad günü -
şir bürcü, at ili, it günü... (Salam Sarvan)
Bu iki misrada iki
qardaş var: sevinc və kədər.
Ad gününün sevinci (sevinci?!) və it gününün kədəri!
Bəzən iki misralıq bir şeir də
həyatı belə gözəl təsvir edə bilir. Həyat - sevinci
kədərə batırıb
yeməkdi də elə, bəs nə bilmişdiz ki?!
Furqan
Ədəbiyyat qəzeti.- 2019.- 2 mart.- S.27.