Rəsədxana və məscid
Rəsədxanaların
məscidə
bənzəri var. -
Orda
olanın da,
burda
olanın da
göylərə nəzəri var...
***
Kainatın
böyüklüyü,
Yaradanın
böyüklüyü
mütləqdi, qətidi...
Kiçikliyini
dərk eləmək
İnsanın
böyüklüyün
ilkin əlamətidi...
Yaşadım
Mən
sevdalar diyarında
Olub ulu
şah yaşadım!
Bir kimsəyə
əyilmədim,
Ömrüm
boyu şax yaşadım!
Az
dodaqdan söz çəkmədim,
Az
ocaqdan köz çəkmədim,
Gözəllərdən
göz
çəkmədim
Edib yüz günah yaşadım.
Yarı
yalan, yarı doğru,
Hey can
atdım yara doğru.
Ürəyimdə
nisgil, ağrı,
Dodağımda ah yaşadım.
Danışanda
sözüm güldü,
Nəfəsinlə
közüm güldü,
Həmişə
bir gözüm güldü,
Gah ağladım, gah yaşadım.
Qonaq
çağır, yar, odana!
Alovlanım
yar oduna!
Ömrüm
boyu Yaradana
Aparıb
pənah yaşadım...
Ola bilmərəm
Mənə
yaraşmayan kəsə
Yaraşıq
ola bilmərəm...
Dəyərimi
bilməyənə
Mən
aşiq ola bilmərəm.
Ucayam,
dağlar oğluyam,
Özüm
də köksü dağlıyam,
Bəsirət
gözü bağlıya
Nur -
işıq ola bilmərəm.
El məni
çətin unuda,
Budağım
dəyir buluda, -
Qosqocaman
bir palıdam,
Sarmaşıq
ola bilmərəm...
Gedirəm
Bir
günüm dənizsiz olmur,
Qəlbimdə
nəşə gedirəm...
Gecikmirəm
bircə an da,
Elə
bil işə gedirəm...
Dalğaların
qucağında,
Yanıram
eşq ocağında,
Ömrümün
qürub çağında
Üzü
günəşə gedirəm...
Dad varmı sevgi dadında?
Qovruldum həsrət
odunda,
Canki
ayağım altında
Qırılmış
şüşə gedirəm...
Nisgil
sayrışır gözümdə,
Sanki deyil
yer özündə,
Tapmadım
bu yer üzündə
Bir mərhəm
guşə gedirəm...
Bir yan
torpaq, bir yan göydü,
Hey
baxdım, gözümü döydüm.
Bu ömür nəmənə şeydi? -
Arabir
huşa gedirəm...
Vurğunam
ota, çiçəyə,
Baxıram gülə, böcəyə.
Hərdən
üzü gələcəyə,
Hərdən
keçmişə gedirəm...
Doğmalarımı
itirdim,
Kirpiyimlə
od götürdüm,
Altmış
doqquzu bitirdim,
Üzü
yetmişə gedirəm...
Mənim sükutum
Həmişə yağmır ki, qar
xışma-xışma? -
Yerində
gözəldi hər söz, hər kəlmə!
Susub
durduğumu görüb, qızışma,
Özgə
yerişiylə üstümə gəlmə!
Məni
ram edə bilməz hər "huri-pəri",
Görürəm nə oda
alışdığını.
Üyüdüb
tökürsən səhərdən bəri,
Unutma
kiminlə danışdığını!
Dünyanı
dolaşmaq xoşuma gəlir,
Hürmə
hər karvana, qısıl yerinə!
Kimin
kimliyini el yaxşı bilir,
Sırıma
dəmiri qızıl yerinə!
Mənim
eşq külüngüm qayalar çapar,
Sözün
sərrafına saxta söz atma!
Könlünə
bal düşüb, xoşluqla apar,
Arı
yuvasına çubuq uzatma!
Qədrini
bilirəm halal yerimin,
Qədirbilənlərdir
başımın tacı!
Mənim od püskürən orkestrimin,
Naşı dirijora nə ehtiyacı?
Özünə,
sözünə yiyə çıx, yiyə!
Qızışma,
özünü bir az
yığışdır!
Sanma
sözüm yoxdu susuram deyə,
Mənim
sükutum da elə çıxışdır...
Şeir
çəmənzarı saralıb, solub,
İncikdir nəğməmin kövrək notları.
Ətirli
çiçəklər görünməz olub,
Bürüyüb
hər yanı alaq otları...
Aqil dinmədikcə,
nadanlar çaşır,
Köpəyi
qocalıb, əniyi gəlir!
İçimdə
dalğalar kükrəyir, daşır,
Mənim
sükutumdan qan iyi gəlir...
Qarışıq
salıblar xeyiri, şəri,
İçimdə
şimşəklər çaxır, İlahi!
Nə qədər
yerini bilməyənləri
Yerində oturdum axı, İlahi?!
Tanrı əsirgəməz səxavətini
Əlini
qoynuna qoyub ağlama,
Könül
sirdaşını axtar, ara bir!
Hər
şeydə taleyə sən bel bağlama,
Kömək
əli uzat ona arabir!
Heç
zaman sındırma öz qürurunu,
Görəndə
çabanı, hərəkətini,
Qəlbindən
boylanan iman nurunu,
Tanrı əsirgəməz
bərəkətini...
Əgər
sidq-ürəklə əhd eləməsən,
Halallıq mayası hopmaz qanına.
Sən
xoşbəxt olmağa cəhd eləməsən,
Xoşbəxtlik
perikər, gəlməz yanına ...
Bu dünyanı necə tutsan
Axıra
qədər elə də gedəcək
Bu
dünyanı necə tutsan...
Elə
bil yağışı tükətməyən
qara
buludsan!
Ömrünü
kədər səltənətinə
əsir
eləmə,
gecə-gündüz
fikir
çəkib ağlamaqla...
Heç
zaman
gileylənmə bu həyatdan,
həmişə öz könül sazını
köklü saxla!
Qəlbimdəki
sevgi çiçəklərini
dərə bilsən,
görəcəksən ki,
dünya
necə gözəldi...
Yaxanı
qayğıların
əlindən çəkib,
sevginin əlinə
verə bilsən,
görəcəksən ki,
dünya
necə gözəldi...
Bəyaz saçlar
İllər
keçir, qoca dünya boşalır, dolur,
Əvvəl-axır
ulu göylər bizi çağırır...
İllər
keçir ağ vərəqlər qapqara
olur,
İllər keçir, bəs bu saçlar niyə
ağarır?
Ömrümüzdə
öz yeri var bəyaz güllərin,
Hər ağ çiçək təbiətin bəyaz
sözüdü...
Dümağ
saçlar üstümüzdən ötən illərin,
Başımızda,
üzümüzdə ayaq izidi...
Böyümüşük,
dünya bizə dardı elə bil,
Qəlbimizi
gizildədən həsrət dağıdı...
Bəyaz
saçlar zirvədəki qardı elə bil,
Bəyaz
saçlar qocalığın ağ
bayrağıdı...
Qocası, cavanı olmur şairin
Təmiz
məhəbbətdir ömrə yaraşıq,
Ürəyim
sevgidən doymaz heç zaman...
Şair qəlbindəki
ilahi işıq
Onu qocalmağa
qoymaz heç zaman...
Qopsa min
fırtına, qopsa min tufan
Vecinə də deyil uca şairin.
Sevginin qədrini
bilməyən cavan,
Yerini verərmi qoca şairin?
Qəlbi
gözəllikdən deyil doyası,
Sevdalı sözlərdən kimlər güc almır?
Sevgiylə
yoğrulub onun mayası,
Hər şey qocalsa da, sevgi qocalmır.
İlham çiçəkləri solmur şairin,
Qanadı yoxdu ki, qartal tək uça.
Qocası,
cavanı olmur şairin,
Şair
gah uşaqdı, gah müdrik qoca...
Sənsiz
yatağıma qor ələnsə də,
Tale qismətimə adını yazdı.
Şairin
saçına qar ələnsə də,
Şairin
qəlbində həmişə yazdı...
Bizim vaxt itirən
vaxtımızdımı
Yaşıdlarıma
Min yol qəlbimizi
çəkib sınağa,
Bizi min bəladan Allah saxladı...
Sevgi məlhəm
oldu qəlbi sınığa,
Çox
şükür, qocalıq bizi haqladı...
Üşəndim,
göllərdə baxıb əksimə,
Sevindim həyatı
duyduğum üçün...
Şükür
Yaradana, mənim köksümə
Sevdalı
bir ürək qoyduğu üçün...
Gəzdim
bu dünyanı mən qarış-qarış,
Necə
olduğumu bu dağlar desin!
Necə
sevdiyimi dənizdən soruş,
Necə
yandığımı bulaqlar desin.
Oxşadı
alnımı həsrət küləyi,
Dözdüm
doğmaların
intizarına.
Çiçəkli
düzlərdə gəzdim, ürəyim
Çevrildi
arzular çəmənzarına...
Yaradan qəlbinə
salmasın kölgə,
Şair,
möhlət dilə,
Allaha yalvar!
Hələ gəzmədiyin nə qədər ölkə,
Hələ
üzmədiyin nə qədər göl var...
Həmişə nur saçdı sevgidən
üzün,
Ürəyin
sevgilər muzeyi oldu...
Sevdin
insanları, dağı, dənizi,
Sevgi həyatının
bəzəyi oldu...
Qoymayın
ömürümüz
dönə səraba,
Sevgiylə
ödəyin mənim muzdumu...
Ömür
günəşimiz enir qüruba,
Bizim vaxt itirən
vaxtımızdımı?!
Göydə Tanrı kəsib
nikahımızı
Eşqinə
şahid tut sən Ayı, günü,
Bənzəri
yox imiş bu məhəbbətin...
Qəlbinə
nur saçan böyük sevgini
Dilə gətirməyə
yoxdu taqətin...
Güc al
məhəbbətin qadir səsindən,
Onsuz da bilirəm ürəyin safdı.
Qorxub
böyük eşqin vahiməsindən,
Susmağın
özü də bir etirafdı...
Sevgi sağaldarmış
ruhu əlili,
Ağlıma
gəlməyən başıma gəldi...
Gizli bir
sevginin aşkar dəlili
Bilirsən heç necə xoşuma gəldi?
Ürək
işindəymiş gözdən xəbərsiz,
Tanrı
eşidirmiş gileyimizi...
Əzizim,
sən demə bizdən xəbərsiz
O
özü yazıbmış taleyimizi!
Heyranam
sevginin qadir gücünə!
Qoy
eşq nurlandırsın sabahımızı...
Yerdə
nə deyirlər, alma vecinə,
Göydə
Tanrı kəsib nikahımızı...
Rafiq YUSİFOĞLU
Ədəbiyyat qəzeti.- 2019.- 11 may.- S.12.