Sükutun ikinci üzü

Bu öpüşü alnının üstünə qoy...

...və indi ki, səndən uzağam

izin ver and içim

Və deyim: - siz səhv yolda deyilsiniz.

Bilin ki, röya idi mənim bütün günlərim.

Hələ də uzaqlarda uçmaq istəyirsinizsə

bir gecə içində,

ya da bir gündüzdə,

ya əsla heç birində...

Görəsən, bu az uçmağınızdandımı?

Hər şeyi ki, xəyalımızda görürük

bir röyadır röya içində.

Dayanmışam daşqınların,

coşqunların içində.

Bir sahilin acınacaqlı dalğalarında

və mənim əllərimdə

qumların qızıl dənələri

bax gör necə zərrə-zərrə

barmaqlarımın arasından

dərinliyə cumurlar.

O halda ki, mən ağlayıram,

mən ağlayıram.

Ax, İlahi!

Kaş olaydı mən onları bir incə

qarmaqla ovlaya biləydim.

Ax, İlahi!

Kaş onları rəhmsiz dalğalar

əlindən qoruya biləydim.

Görəsən, bütün bizim

gördüklərimiz və xəyal etdiklərimiz

bir röyadırmı röya içində?

***

Bəzi hallar,

bəzi şeylər var,

ikili həyatları var.

Sanki əkiz doğulublar.

İşıqdan, maddədən qaynaqlanıb,

hüzur tapırlar

cismin kölgələrinin möhkəmliyində.

İki üzü var sükutun:

Dəniz və sahil,

cism və can.

Biri xəlvətlərdə yaşayır,

ikincisi otların arasında göyərir

və gözəlliklə,

keçmiş xatirələrlə,

ya da bir həzin əfsanəylə peyda olur.

Sükutun ikinci üzü bilirsənmi nədir?

Onun adı "heç vaxt"dır.

O, birmənalı şəkildə sükutdur,

"heç vaxt" qorxmaz,

Heç bir çirkin güc ona bata bilməz.

Birdən təcili bir tale, sonuncu şans adıyla

səni öz kölgəsiylə görüşməyə aparar.

Adsız bir pəri

səni öz uzaq tənhalıq qalasına aparar

ki,

bura kimi heç bir insanın

ayağı dəyməyib oralara...

Orda,

orada,

özünü Tanrıya tapşır!

***

Uşaq ikən başqaları kimi deyildim...

Hamı görən kimi görmədim,

şur və şövqümü başqalarının

baharından almadım,

Kədərimi o bulaqdan almadım,

qəlbimi o halətdə sevinclə doldurmadım.

Və sevdiyim hər şeyi

yalnız sevirdim...

Uşaq ikən

tufanlı həyatımın başlanğıcında

yaxşıdan, pisdən

hər nə varsa

bir sirr içimdə qalıbdır.

Seldən, ya bulaqdan,

dağların qırmızı qayasından,

mənim ətrafımda fırlanan

payızlı sarı Günəşdən,

başım üstündən uçub gedən

ildırım asimandan,

tufan və küləkdən...

...və baxışlarımda bir bulud

şeytanın cərgəsinə qoşuldu.

Edqar Allan Po

Tərcümə edəni: Ümid Nəccari

Ədəbiyyat qəzeti.- 2019.- 25 may.- S.31.