Bax,
böyüdüm, ata, 3 yaşlı qıza aldığın
qırmızı don
33 yaşlı Xanıma gəlməz daha.
İtirmişəm
Gülüşümü hansısa döngədə, hansısa
yolda,
Bəlkə, yeraltı, bəlkə,
yerüstü,
Hansısa keçiddə salıb
itirmişəm?..
Harda? Necə? Kimlə?
Mən də bilmirəm...
Bir uşaq taparaq qaçıb arxamca
"Bağışlayın, xanım, gülüşünüz
düşüb.
Buyurun götürün!" - deməyib mənə.
Başqa
gülüşlərsə gəlmir üzümə...
Qara gözə mavi linzalar kimi
Süni
təbəssüm taxıram
dodaqlarıma
Taxıram... Süzülür
Kirpiklərimdən...
Yerlə göy arasında
Yerlə
göy arasında
Buludların yaxasında
Allaha bir az da yaxın
Yerdən - günahlardan uzaq.
Göz gözü görmür dumandı,
Bəlkə, ölüm də
belə bir andı...
Can ruhdan ayrı havada
Ya yuxuda, ya əyanda
Çəkisizlik kimi duyğu
nə sevinc, nə kədər, nə qorxu...
Duy
Bircə
dəfə köynəyimi
gey,
Ürəyimin ağrısını duy...
Tab gətirməsən
Əynindən soy,
Soğan
qabığıtək...
Soğan
da acıdır, taleyim kimi...
Gərək
Tut yarpağından İPƏK,
Qamış çubuğundan TÜTƏK
Alınırsa...
DEMƏK
Hər
əşyaya,
Və hər insana
Bir az sevgi,
bir az da
nəvaziş
GƏRƏK...
Gedərəm
Barmaqlarının arasından
yaz çiçəkləri
kimi rüzgara havalanıb gedərəm,
Qəlbim qırılsa.
Gözlərim dolsa,
bir sabah eşqdən yox,
kədərdən dolsa.
Gedərəm, vallah, gedərəm...
Mən müdrik
qadınam - duyğumdan
müdrik.
Bir kəlmə demərəm
yüz sözüm olsa...
Atama
Ölüm mənimçüm bir Moskva uzaqlığı qədər məsafəydi.
Bir qırmızı don alıb
qayıdacaq qədər
fasiləydi.
30 il oldu sən
ölümə gedəli.
Uzun oldu. Gec oldu.
Çox
darıxdım.
Bax, böyüdüm,
ata.
3 yaşlı qıza aldığın qırmızı
don
33 yaşlı Xanıma
gəlməz daha.
Böyüdüm...
Ayaqlarımı yerə çırpıb
"atamı istiyirəm"
deyəcək çocuq
boyda oldum.
Ondan böyük ola
bilmədim.
Qayıt daha ölümdən - o uzaqlardan, qayıt.
Tut əlimdən,
böyümək istiyirəm.
Səni
istiyirəm,
Ata...
Tanrıya məktub
Çərpələng uçurmaq istəyirəm -
Göy qurşağı kimi gülər...
Uçsun taa səmaya çatsın
Tanrı
üstü markasız,
rəngsiz zərfimi açsın,
Qalanını özü bilər...
Adamam
Bağlı qapılar, kip örtülmüş
pərdələr arxasında,
Sönmüş çilçıraqlı otaqda
kirpiklərimi bir-birinə
sıx toxuyub ağlayanam.
Dırnaqlarımla divar kağızına naxışlar salanam.
Sinəmdəki hönkürtü qulaqlarımı
batırandan sonra
Həyatdan aldığım şillələrin
səsinə ayılanam.
Yenidən qapıları açıb,
pərdələri çəkib
pəncərədən günəşə
boylanan adamam.
Hə adamam, adam
kimi adamam.
Ürəyimdəki səsi dinləyə bilən adamam...
Sevdim səni
Ömrünü birnəfəsə yaşamış
qocanın
Yeniyetməyə vurulduğutək
Ümidsizcə sevdim səni...
Ovucdan kəpənəklənib uzaqlaşan
səadəttək
Böyük dənizdə islanmış
kağız qayıqtək
Hüznlü sevdim səni...
Üfüqdə səmanın ümmanla
birləşdiyi xəttək
Düz və dürüst sevdim səni...
Mən sevdim, sevdim səni...
Beşinci simfoniya
Bir addım sən, bir addım mən
İti addımlarla
üz-üzə, göz-gözə
gəlməyə tələsincə.
Ürəyim orkestr, hisslərim
dirijor
Və
"Rast" simfonik muğamı ruhumun divarlarından
birbaş yuxarı
ucalır.
Son addım sən, son addım mən
Barmaqlarımızın uc nöqtəsi bir-birinə
toxununca,
Donumun çiçəkli ətəyi
yel vurub ayaqlarına,
Qolların tənək budaqlarıtək
ruhuma sarmaşınca,
Gah
"Şur", gah
"Şüştər", gah "Hümayun",
Gah da "Qırxıncı simfoniya"
İfa edir ürək orkestrim.
Bir addım sən sağa, bir addım mən sağa
Adlayıb ayrılınca,
Donumun çiçəkləri ətəyimdə
solunca,
Gah
"Segah", gah
"Bayatı-Şiraz"
Gözümdən gilələnir yanağıma
az-az.
Və gecə...
Gecə
yarısı Bethovenin
notları
qanımla dövr
edir vücudumda -
"Beşinci simfoniya"!
"Tale qapımı döyür"
və ya "Əzrayıl"...
Xanım AYDIN
Ədəbiyyat qəzeti.- 2019.-
25 may.- S.21.