Ayağım altında yer yerə çökür,

Sözün qiyaməti qopan yerdəyəm.

 

Sözün qiyaməti qopan yerdəyəm.

 

Göylər dolusunu başımdan tökür,

Duyğular içimdən talayır, sökür.

Ayağım altında yer yerə çökür,

Sözün qiyaməti qopan yerdəyəm.

 

Çəkinib qədərsiz həyəcanımdan,

İllər səssiz-küysüz ötdü yanımdan.

Bəlkə bu təşnəlik çıxa canımdan

Yağışlar səhraya hopan yerdəyəm.

 

Sevirəm, mənimdi bu külli-aləm,

Ülvi bir istəyə canlı heykələm.

Xəyala dalmışam əlimdə qələm,

Fərhad Bisitunu çapan yerdəyəm.

 

Eşq bir ucalıq ki, dərk etməz hamı,

Həsrətdi, hicrandı ali məqamı.

Səmalarda süzür şair ilhamı -

Özüm öz ruhumu tapan yerdəyəm.

 

Müjdətək qarşıla hər günü, ayı,

Hayıfdır, keçməsin vaxtın havayı.

Yatıb sübhə qalan, gecikən Ayı

Günəş şəfəqləri öpən yerdəyəm.

 

Ocaq gözəlliyi, pir gözəlliyi,

Gözəgörünməzin sirr gözəlliyi.

Musa, pir saydığı bir gözəlliyi

Doyumsuz gözünə təpən yerdəyəm.

 

Dağlar soyuq qarşıladı

 

Ha çarpışdım yerlə, göylə,

Dil tapmadım kəndlə-köylə.

Bu kimsəsiz, bu boş evlə

Dağlar soyuq qarşıladı.

 

Qucağında doğulan mən,

Arzuları sovulan mən...

Bəlkə soyuq oğulam mən

Dağlar soyuq qarşıladı?!

 

Buludların sərt baxışı

Tökdü başımdan yağışı.

Yay günü yaşadım qışı,

Dağlar soyuq qarşıladı.

 

Yer qaşqabaq, göy buludlu,

Çay səsi göynəyən uddu...

Məni bir ağlamaq tutdu,

Dağlar soyuq qarşıladı.

 

Yurdun neçə dağı gedib,

Solu gedib, sağı gedib.

Cənnət Qarabağı gedib,

Dağlar soyuq qarşıladı.

 

Ata, hanı isti səsin?

Təşnəsiyəm doğma kəsin.

Ana, ruhun inciməsin

Dağlar soyuq qarşıladı.

Dağlar soyuq qarşıladı!

 

Gədəbəy, Ataxal

 

Ucalıq

 

Gəncliyimlə üz-üzəydi

Üzümə gülən ucalıq.

Bir ilahi möcüzəydi

Sevgiylə gələn ucalıq.

 

Ara, axtar o incini,

Səmalarda al dincini...

Gör hardadır sevincini

Səninlə bölən ucalıq?!

 

Ulduzlartək oyaqdımı,

Dənizlərdə mayakdımı,

Yerdə yerə dayaqdımı

Göyə yüksələn ucalıq?!

 

Dərinlikdən çıxır zirvə,

Təmiz qəlbə sığır zirvə.

Can atdığın cığır -  zirvə,

Aşdığın bələn - ucalıq!

 

Girmə heç bir oyuna, Musa,

Öz havana oyna, Musa,

Ölənəcən qoyma, Musa,

Gözündə ölə ucalıq!

 

Ay Musa

 

Vallah bu sən deyən ömür olmadı,

Gəl sən onu başla başdan, ay Musa.

Yanından xəlvəti ötüşdü illər,

Xəbərin olmadı yaşdan, ay Musa.

 

Bir güclü inamla, qızğın istəklə,

Tanrıdan gələcək payını bəklə.

Bu yalqız ömürlə, yalın ürəklə

Necə çıxacaqsan qışdan, ay Musa?!

 

İlahi duyğular həzmini göstər,

Seçilən şeirini, nəzmini göstər.

Daşı mum eləmək əzmini göstər,

Yan öt yanındakı daşdan, ay Musa.

 

Xəbis həsədini xəncər eləyir,

İşini çox yerdə əngəl eləyir.

Ortada ölüm var-gəl eləyir,

Oynayır o gözlə, qaşla, ay Musa!

 

Bir gerçəyə döndər bu yalan ömrü,

Bihudə yandırma, bu yanan ömrü.

Özündə bir güc tap, bu qalan ömrü

Başa vur ağılla, başla, ay Musa!

 

A şeirim

 

Qəlbimi yer-yerdən sökəcəyəm mən,

Üstünə buludtək çökəcəyəm mən,

Səni misra-misra içəcəyəm mən,

Şərbətim, şərabım, dəmim, a şeirim,

Sevincim, kədərim, qəmim, a şeirim.

 

Bəzən tikanımsan, bəzən gülümsən,

Ağrılı həyatsan, xoşbəxt ölümsən,

Sən mənim Tanrıya çatan əlimsən,

Harayım, a şeirim, ünüm a şeirim,

Gülüb-ağlamalı günüm, a şeirim.

 

Sən ayrı yöndəsən, ayrı biçimdə,

Hər gün əkindəsən, hər gün biçində,

Kölgəmi daşlayan namərd içində

Ərənim, a şeirim, mərdim, a şeirim,

Böyüklük, ucalıq şərtim, a şeirim.

 

Heç cürə kiridə bilmirəm səni,

Gözünün yaşını silmirəm sənin,

Yalandan güldürə bilmirəm səni,

Mənim ağlar qalan körpəm, a şeirim,

Sinəmdə qövr edən qəlpəm, a şeirim.

 

Ümidim bir sənsən, bir Allahım,

Ona da səninlə yetişir ahım,

Boynuna yüklənir min-min günahım,

Məni ələ verən suçum, a şeirim,

Qoy yenə eşqinlə uçum, a şeirim.

 

Çəkənə bu yükün çox ağır yükdü,

Heç nəyə darılma, dünya böyükdü...

Baxma ki, bu ömrüm uçuq-sökükdü,

Ruhumu bəzəyən şeirim, a şeirim,

Özümə bənzəyən şeirim, a şeirim!

 

Danışaq

 

Çox nahağıq bu ömürdən bezməkdə,

Bəxt acısa, bal dilində danışaq.

Duyumlu ol mənaları sezməkdə,

Qoy səninlə al dilində danışaq.

 

Ürək ovan o təbəssüm, o qılıq,

Mənim üçün qədir-qiymət, yaxşılıq.

Bu əsrdə nəyə dəyər naşılıq,

Elə əhli-hal dilində danışaq.

 

Gözümüzdən alov içir gözümüz,

Bu yanğını duyuruqsa özümüz.

Gərəkdimi söhbətimiz sözümüz?

İşarəylə, lal dilində danışaq.

 

Əl yetməyən çox budağı əymişəm,

Ürəksizin ürəyinə dəymişəm.

Yetişibsə, tökülürsə dəymişim,

Buyur onda kal dilində danışaq.

 

Oxudun da başa çıxdın Musanı,

Qürrələnib demə yıxdın Musanı.

Bir kitablıq sözə yığdın Musanı,

Niyə qovğa-qal dilində danışaq?!

 

Sən elə bir sevdasan ki...

 

Sən elə bir sevdasan ki,

Acın məndə şirinləşir.

Ürəyimə saldığın iz

Yaş ötdükcə dərinləşir.

 

Yolum üstə bir ilğımsan,

tapılır, itirsən.

Gözlərimnən gizlənəndə

Gəlib könlümdə bitirsən.

 

Sən elə bir sevdasan ki

Səni sənsiz yaşayıram.

Həsrətini bu əsrdən

O biri əsrə daşıyıram.

 

Günahkaram səni bir vaxt

Ürəyimcə dindirmədim.

O göylərin mələyini

Qıyıb yerə endirmədim!

 

Sən elə bir sevdasan ki,

Sevdalara qənim oldun.

Bu dünyada cisminlə yox,

Xəyalınla mənim oldun!

 

İndi yaman ögeyləşib

Yer mənə, göy mənə.

Yerdə yersiz üşüyürəm

Bir çadır qur göydə mənə!

 

Sən elə bir sevdasan ki,

Günün yoxdu, ayın yoxdu.

O duyğusal aləminlə

Bu dünyada tayın yoxdu.

 

Mən səninçün bir keçmişəm,

Sən mənimçün gələcəksən.

İndi gəlmə, yəqin, bir vaxt

Qəbrim üstə gələcəksən.

 

Sözün bayraq ucalığı

 

Qələm dostum Ramiz Qusarçaylıya

 

Hər oğlunda yaşayırmı

Dağların dağ ucalığı?

Bu vaxtadək qət eləyib

Hansı qorxaq ucalığı?!

 

Yaxşı gündə, yaman gündə,

Özü öndə, sözü öndə.

Yaşadacaq öz köksündə

Ana torpaq ucalığı.

 

Hər şeir yandırıb-yaxmır,

Könüllərə birbaş axmır.

Hər ağacda şahə qalxmır

Məğrur budaq ucalığı.

 

Bənövşəsi vaxtsız solub,

Bu duyğudan gözü dolub.

Qusarçaya qismət olub,

Duru bulaq ucalığı!

 

Hər kəlməsi təzə-tərdi,

Yekrəngliyi yerə sərdi.

Ramiz ilə boy göstərdi

Sözün bayraq ucalığı!

 

Şeir möcüzədir

 

Haçan ümidi üstələyir qəm,

Mənə qəhqəh çəkib qara şər gülür.

Elə ki, şeirdən uzaq düşürəm

Yerdən , göydən əlim üzülür.

 

Sağalmaz göynəkdir könül yaramda,

Şeir möcüzədir, - danışsam haqla.

İlham bir körpüdür mənim aramda,

Göydə mələklərlə, yerdə torpaqla.

 

Açılsın gözümdə göylərin qatı,

Uçmaq eşqim varsa ölməyəcəyəm.

Əzrayıl da bilsin, mən bu həyatı

Şeirsiz bitirə bilməyəcəyəm!!!

 

Musa Ələkbərli

 

Ədəbiyyat qəzeti.- 2019.- 25 may.- S.14.