Donurdu Hadinin əlləri

Soyuğu başladı yetim bir məmləkətin,

Keçən ilin soyuğu qıçında

kasıb qaçıb gizlənmişdi

cındırının içində.

Soyuq ayı dərisindən də keçirdi,

kasıbın cındırından keçmədi,

- Gözümüz aydın!

Kasıb soyuqdan küsüb!

Qapılılar bağladı qapısın,

Pəncərəlilər pəncərəsin;

Özləri bilərlər -

Kasıb soyuğun, soyuq kasıbın.

Hamı qaçıb gizlənəndə,

çəkiləndə bu dünyadan,

hətta şeytanın da ayağı,

sınıq pəncərələrə tutulmuş

qəzet kimi

şairlərə gəlir dünyanın soyuğu...

Donurdu Hadinin əlləri,

Qapılılar qapısın bağlamışdı,

pəncərəlilər pəncərəsin.

Buzdan, şaxtadan yollar da qalın,

Qara torpaq da qalın, qalın,

üstündə nə qəbir qazılar,

nə dua oxunar, -

Allah da bağlamışdı

o dünyanın yolun.

Bir atlı keçirdi

Allah bağlayan, dərd açan yoldan,

atlının bığları eşmə,

dərdin yolları sürüşkən,

- Canım atlı, gözüm atlı,

bu dünyanı keçməyə

ya bu atı bağışla,

atı bağışlamırsan,

atın ağzındakı odu bağışla.

Odu da bağışlamırsan,

gəl, bu bığları bir də eşmə!

Donurdu Hadinin əlləri

səsinə at dayandı,

atın ağzında od dayandı,

Atlı qamçıladı atı,

od çıxırdı atın ağzından,

Donurdu Hadinin əlləri,

Qaça-qaça saldı əlini atın ağzına,

Atlı qamçıladı atı,

At qaça-qaça yumdu ağzını...

Donurdu Hadinin əlləri

Çıxartdı ürəyinin yanından

Sata bilmədiyi şeirləri,

od vurdu şeirlərə

saldı əlini odun içinə,

orda əli ürəyinə dəydi,

orda ürəyi əlinin içində,

əli ürəyinin içindəydi.

Şeirin odu axıb, axıb isitdi

çölləri, dağları, məzarları da,

isitdi ölümsüz məzarların

ölümsüz etdiyi bu ulu yurdu.

...O anda, yurdun bir qırağında

qalxıb ulu məzarından Mirzə Ələkbər

Ciyərinin qanını yuyurdu.

Vaqif Bayatlı Oder

Ədəbiyyat qəzeti.- 2019.- 30 noyabr. S. 7.