Ədəbi proses hərəkatında yeni
dalğa
Müstəqillik
dövrü Azərbaycan ədəbiyyatı bir neçə
mərhələdən keçərək bizim günlərə
və daha böyük sabahlara doğru inkişaf etməkdədir.
İlk
növbədə onu qeyd etmək lazımdır ki, ölkəmizdə
dövlət müstəqilliyinin iyirmi səkkiz ilinin tamam
olması və xalqımızın yüksək və
davamlı nailiyyətlərinin işığında
böyük gələcəyə inamla addımlaması cəmiyyətdə
olduğu kimi, ədəbiyyatda da sabit və dinamik
inkişafın əsasına çevrilmişdir. Ədəbi proses cəmiyyətdəki
gərginliklərin ovqatını yaşayaraq mürəkkəblikdən,
ziddiyyətlərdən aydınlıqlara doğru inkişaf
etməkdə davam edir. Ədəbiyyat
içində olduğu cəmiyyətin keçid
dövründəki böhranlarından, uçurumlarından
keçərək ölkəsi və xalqı ilə birlikdə
aydın magistrallarda irəliyə doğru addımlayır.
Artıq ədəbi prosesin
çoxqütblü inkişafı müstəqillik
dövrü Azərbaycan ədəbiyyatının gerçəkliyidir.
Çoxmetodlu ədəbi proses yeni tarixi epoxada Azərbaycan ədəbiyyatını
geniş yaradıcılıq üfüqlərinə
çatdırmışdır. Elmi-nəzəri mənada da ədəbi
proses anlayışı geniş anlayışa çevrilərək,
ilin ədəbiyyatının yekun icmallarından ədəbi
gedişatın nəzəri dərkinə, elmi şərhinə,
proqnozlaşdırılmasınadək təkamül prosesləri
keçirmişdir. XX əsrin yetmişinci illərində əsası
qoyulmuş və XXI əsrin ikinci onilliyinin əvvəllərində
yenidən bərpa edilmiş ədəbi proses elmi-yaradıcılıq
müşavirələrində səsləndirilən məruzələrin
icmal tənqidindən daha geniş baxışla analitik təhlil
əsasında monoqrafik dərinliyə doğru irəliləməsi
ədəbi mühitdə etiraf olunan həqiqətdir. Artıq Azərbaycan ədəbiyyatşünaslığında
ədəbi prosesi monoqrafik dərinlikdə dərk və
şərh edən elmi nəsil formalaşmışdır.
Yaş baxımından müxtəlif elmi nəsilləri əhatə
edən elmi-ədəbi proses hər nəslin öz
avanqardını meydana çıxarmışdır. Elmdə ağsaqqal və orta nəslin müdrikliyi
ilə yeni cavan nəslin, "gənc qvardiyanın" enerjisi
biri-digərini tamamlayaraq, ədəbi prosesi bütün
yönləri ilə qavramaqla və yüksək nəzəri
səviyyədə əks etdirməkdə səyləri birləşdirməyə
xidmət edir. Beləliklə, ədəbi
prosesin təkcə faktları və ayrı-ayrı hadisələri
ilə deyil, kompleks halda əsas axınları, ədəbi cərəyanları,
mərhələləri və perspektivləri ilə birlikdə
kompleks şəkildə araşdırılıb üzə
çıxarmağa doğru maraq, təşəbbüs və
cəhdlər qüvvətlənmişdir. Dissertasiya mövzularından tutmuş, monoqrafiyalara,
fərdi plan işlərinə, məqalələrə, elmi
konfrans materiallarına qədərki bütün elmi tədqiqat
sahələrində nəzəri səviyyənin yüksəlməsinə
doğru ciddi irəliləyiş müşahidə
olunmuşdur. Həmişə olduğu
kimi, müasir dövrdə də elmi-nəzəri səviyyədəki
keyfiyyət dəyişiklikləri kütləvi şəkildə
olmayıb, amma əvvəlki mərhələlərdən
daha çox idrak sahibini əhatə etməsi və
sıraların genişlənməkdə davam etməsi ilə
müşayiət olunur. Elmi-ədəbi
prosesdəki qüvvətlənməkdə davam edən bu
meyil tədricən, obrazlı dillə desək, fərqli bir
dalğaya çevrilməkdədir. Bütün bunlar isə
hazırkı mərhələdə ədəbi proses
müzakirələrində ilin ədəbi yekunlarından, ədəbi
növlərin və ya janrların inkişaf templərini
müəyyən etməkdən müasir ədəbi
axınların, ədəbi cərəyanların təzahür
formalarının, inkişaf dialektikasının şərh
edilməsinə keçidə start vermişdir. Ona görə
də müstəqillik dövrü Azərbaycan ədəbiyyatında
ədəbi cərəyanlaşma baxımından gedən
proseslər haqqındakı təqdimat 2017-ci ildən etibarən
"ədəbi proses hərəkatı"
adlandırdığımız "Ədəbi proses"
elmi-yaradıcılıq müşavirələri və təhlillərinin
yeni tipli orijinal müqəddiməsi ola bilər.
***
Müstəqillik dövrünün çoxmetodlu ədəbiyyatı
Azərbaycan Respublikasındakı demokratik inkişafın və
dünya ədəbiyyatı və mədəniyyətinə
doğru genişlənməkdə davam edən inteqrasiya
proseslərinin qanunauyğun məntiqi nəticəsidir. Cəmiyyətin "nəbzi"
olan Azərbaycan ədəbiyyatı
ictimai-siyasi proseslərin içərisində birləşərək,
onun fövqünə doğru istiqamət almışdır. Ölkəmizdəki çoxpartiyalı
hüquqi-demokratik sistem ədəbiyyatdakı çoxmetodlu,
çoxsəsli polifonik inkişafı doğrultmuş,
özünün inkişafı ilə bir sırada ədəbi
axınların və ədəbi cərəyanların da
formalaşmasına o, müsbət təsirini göstərir.
Genişlənməkdə davam edən çoxsəsli
ədəbi prosesləri ədəbi axınlarsız və cərəyanlarsız
təsəvvür etmək mümkün deyildir.
Məlum olduğu kimi, ölkəmizdə dövlət
müstəqilliyi əldə edildikdən dərhal sonra cəmiyyətdə
yaranmış onu itirmək qorxusu ədəbiyyatda əks-səda
verərək çaşqınlıq, ümidsizlik, mənəvi
böhran, hətta kədər motivlərini ön mövqeyə
çıxarmışdır. Dekadans ədəbiyyat
bədii yaradıcılıq proseslərinin bütün
istiqamətlərində müşahidə olunmuşdur.
Ümidsizlik və çaşqınlıq
motivlərinin, necə deyərlər, bütün cəbhə
boyu genişlənməsi və bir müddət davam etməsi
Azərbaycan ədəbiyyatında dekadentizm ədəbi cərəyanını
meydana çıxarmışdır.
Sosialist realizmi yaradıcılıq metodunun köhnə
quruluşla birlikdə ömrünü başa vurması yeni
bədii metod axtarışlarını gündəmə gətirmişdir. Bu proses, ilk növbədə,
XX əsrin 90-cı illərində ayrı-ayrı ədəbi
qrupların yaranması ilə nəticələnmişdir.
Müxtəlif istiqamətləri hədəf və örnək
kimi qəbul edən ədəbi qruplar nəticə etibarilə
bədii metoda və ya ədəbi cərəyana çevrilə bilməsələr
də, bununla Azərbaycanda çoxsəsli, çoxmetodlu ədəbiyyatın
əsası qoyulmuşdur. Təkmetodlu sosialist
realizmi ədəbiyyatından çoxmetodlu Azərbaycan ədəbiyyatına
keçid müstəqillik dövrü ədəbiyyatının
ideya-bədii və elmi-nəzəri əsaslarına
çevrilmişdir.
XX əsrin axırlarından etibarən Azərbaycan cəmiyyətində
baş verən canlanma və inkişaf tədricən
ümidsizlik, çöküş meyillərini aradan
qaldırmağa başlamış və bununla da ədəbiyyatda
kiçik ədəbi qruplaşmaların ya birləşməsi,
ya da ömrünü başa çatdırması prosesləri
yaşanmışdır.
Artıq
XXI əsrin başlanğıcında Azərbaycan ədəbiyyatında
ədəbi qruplardan ədəbi cərəyanlara doğru
yeni bir proses önə çıxmışdır. Bu dövrdən etibarən ədəbi qrupların
yenidən qruplaşması əsasında, bəzən isə
mövcud ədəbi istiqamətlərin, axınların
inkişaf edərək genişlənməsi zəminində ədəbiyyatda
yeni ədəbi cərəyanlar yaranmağa
başlamışdır. Azərbaycan ədəbi tənqidi
ədəbiyyatdakı cərəyanlaşmanı XXI əsrin
birinci onilliyində hiss etmiş, bu haqda mülahizələr
yürüdülmüşdür. Lakin ədəbi
cərəyanların formalaşması üçün
müəyyən zaman tələb olunduğundan ədəbi
cərəyan məsələsindən ədəbiyyat nəzəriyyəsi
səviyyəsində yalnız son üç-dörd ildə
nisbətən geniş danışılmağa meyil
artmışdır. Lakin hələ də
ədəbi-nəzəri fikir ədəbi cərəyan məsələsinə
bir qədər ehtiyatla və ya tərəddüdlə
yanaşmaqdadır. Bunun nəticəsidir
ki, bu günə qədər müxtəlif tədqiqat əsərlərində,
icmallarda yeni tarixi epoxanın ədəbi cərəyanlarından
ara-sıra söz açılsa da, konkret olaraq müstəqillik
dövrü Azərbaycan ədəbiyyatında ədəbi cərəyanlar
məsələsi nəinki konkret bir elmi tədqiqat əsərlərinin
mövzusu olmamışdır, bu barədə ayrıca,
xüsusi bir məqalə də yazılmamışdır.
Lakin ədəbi proses ədəbi cərəyanlaşma
proseslərinin dərinləşdirilməsinə və
genişləndirilməsinə doğru yol getməkdə davam
edir. Bu mənada ədəbi cərəyanların
etirafı baxımından ədəbi düşüncə
elmi fikri qabaqlamışdır. Özünü
postmodernizm ədəbi cərəyanına aid edən yeni nəsil
yetişmişdir. Yaxud da dövri mətbuatda
çap olunan bədii yazıların adının altında
mötərizədə (sürrealist hekayə), (postmodernist gəzişmə)
kimi qeydlərə tez-tez rast gəldiyimiz halda, ədəbiyyatşünaslıq
əsərlərində bu məsələlərdən
çox da aktiv şəkildə bəhs olunmur. Yalnız son illərdə ədəbiyyatşünaslıq
elmi artıq Azərbaycan ədəbiyyatında ədəbi cərəyan
məsələsinə xeyli dərəcədə
ardıcıl və geniş diqqət yetirməyə
başlamışdır. Bunun bir əsas səbəbi
də ədəbiyyatın özündə cərəyanlaşma
proseslərinin qabarması ilə əlaqədardır. Artıq ədəbiyyatşünaslıq elminin ədəbi
cərəyanlardan yan keçməsi
mümkünsüzdür. Azərbaycan Milli Elmlər
Akademiyası Nizami Gəncəvi adına Ədəbiyyat
İnstitutunda 2018-ci ildə "Ədəbi cərəyanlar"
sektorunun yaradılması da təsadüfi olmayıb, həm ədəbiyyatımızdakı
klassik ədəbi cərəyanlara dövlət müstəqilliyinin,
azərbaycançılıq ideyasının
işığında yenidən qayıtmaq zərurətini, həm
də müstəqillik dövrü Azərbaycan ədəbiyyatında
ədəbi təmayüllərin, cərəyanların xeyli
dərəcədə formalaşması, de-fakto bəyan edilməsi,
yaxud etiraf olunması reallığını ifadə edir.
Ədəbiyyat İnstitutunda "Ədəbiyyat nəzəriyyəsi
şöbəsi"nin və "Ədəbi
cərəyanlar sektorunun təşkilatçılığı
ilə ədəbi cərəyanlara həsr edilmiş elmi
seminarın keçirilməsi də bu problemin müasir
dövrümüz üçün aktuallığını
nəzərə çarpdırmışdır. Beləliklə, hazırda Azərbaycan ədəbiyyatşünaslığında
ədəbi cərəyan probleminə yenidən
qayıdış mərhələsi
başlanmışdır.
Eyni zamanda, çoxəsrlik Azərbaycan ədəbiyyatının
dövrləşməsi konsepsiyasının
hazırlanmasında ədəbi cərəyan amilindən əsas
faktorlardan biri kimi qəbul olunması da ədəbi cərəyanlara
müasir baxışı özündə əks etdirir. Son illərdə
Azərbaycan ədəbiyyatının tarixi inkişaf yolunun
müəyyən edilməsində ədəbi cərəyanların
roluna və əhəmiyyətinə xüsusi diqqət
yetirilməsi bu faktorun milli-ictimai və ədəbi fikrin
inkişafında nə qədər böyük rol
oynadığını sübut edir. Bu məntiqdən
çıxış edərək erkən realizmin XVII-XVIII əsrlərdə,
maarifçi realizmin XIX əsrdə xüsusi ədəbi-tarixi
mərhələ yaratması, XX əsrin əvvəlləri ədəbiyyatının
tənqidi realizm və romantizm epoxası
adlandırılması ədəbi cərəyanların Azərbaycan
ədəbiyyatının tarixi taleyinə və müasir
inkişafına güclü şəkildə təsir
göstərdiyini aydınlaşdırır.
Sovet hakimiyyətinin dağılması ilə əlaqədar
olaraq sosialist realizmi yaradıcılıq metodunun
"ömrünü" başa çatdırmasından
sonra müstəqillik dövrü Azərbaycan ədəbiyyatında
hansı yaradıcılıq metodu və ya ədəbi cərəyan
ədəbi prosesi istiqamətləndirilmişdir - sualına
elmi cavab axtarmaq müasir Azərbaycan ədəbiyyatşünaslıq
elminin üzərinə düşən ən mühüm vəzifələrdən
biridir. Ölkəmizdə müstəqil dövlətin
yaradılmasının 28-ci ilinin tamam olmasına baxmayaraq, hələ
də bu məsələyə aydınlıq gətirmək
istiqamətində ciddi bir elmi addım
atılmamışdır. Fikrimcə, ədəbi
prosesin inkişafını müəyyən edən bədii
metod və ya ədəbi cərəyan məsələsini həll
etmədən ədəbiyyatdakı gedişatın hansı
istiqamətə doğru getdiyini, hara apardığını,
hansı yeniliklərin gətirdiyini doğru-düzgün
göstərmək mümkün deyildir.
Müşahidələr
göstərir ki, müstəqillik dövrü Azərbaycan ədəbiyyatı
ölkəmizdə demokratik cəmiyyət mərhələsinin
ədəbiyyatı olduğu üçün vahid ədəbi
metoda malik olan bir ədəbi proses haqqında
düşünmək lüzumsuzdur. Təkpartiyalı
sovet cəmiyyətinin doğurduğu vahid
yaradıcılıq metodu anlayışı arxada
qalmış, birdəfəlik arxivə verilmişdir. Çoxpartiyalı demokratik əsaslara malik olan
müstəqillik dövrü ədəbiyyatında
çoxmetodlu, çoxsəsli ədəbiyyat yaranıb
inkişaf etməkdədir. Çoxmetodlu ədəbi
proses müasir Azərbaycan ədəbiyyatının
simasını müəyyən edir. Bu
çoxmetodluluq ədəbiyyatşünaslıq elmində
müəyyən edilmiş realist və romantik metodun çərçivəsinə
sığmır. Ədəbi prosesin
gedişatı mövzu, janr, üslub baxımından
olduğu kimi, bədii metod cəhətdən də daha
geniş və rəngarəngdir. Azərbaycan
ədəbiyyatının müasir mənzərəsində
müşahidə olunan həmin genişlik və rəngarənglik
ətrafında cəmləşib, konkret yaradıcılıq
yolunu müəyyən edən yazıçı və
şairlərin fərqli ədəbi mövqeləri
hazırkı mərhələdə ayrı-ayrı ədəbi
cərəyanları doğurmuşdur. Hazırda Azərbaycan
ədəbiyyatının indiki dövrünün əsas
yaradıcılarını öz ətrafında birləşdirən
ən azı aşağıdakı ədəbi cərəyanlar
formalaşmaqdadır: 1. Neorealizm; 2. Postmodernizm; 3. Magik realizm; 4. Dekadentizm.
Əlbəttə, qeyd edilən ədəbi cərəyanlar
artıq ədəbi mühitdə özünü biruzə
vermiş, inkişafda olan təmayüllərdir. Heç
şübhəsiz, bunlardan başqa da ədəbiyyatda müəyyən
axınlar nəzərə çarpmaqdadır. Məsələn, Azərbaycan ədəbiyyatında
sürrealizmin müəyyən əlamətləri
görünməkdədir. Bu yaxınlarda
Çingiz Əlioğlu öz şeirlərini "Ədəbiyyat
qəzeti"ndə "Sürrealist şeirlər"
rubrikası ilə çap etdirmişdir. Ədəbiyyatşünaslıqda
müasir dövrün futurist yazarları haqqında müəyyən
mülahizələr səslənir. Bundan başqa, Azərbaycan
Milli Elmlər Akademiyasında "Qoşa qanad: Fizika və
lirika" mövzusunda keçirilən respublika miqyaslı
elmi konfranslarda artıq Azərbaycan ədəbiyyatında
akademizm ədəbi cərəyanının formalaşmaqda
olduğunun anonsları verilir. Heç
şübhəsiz, ədəbi prosesin çoxmetodlu
inkişafı daha başqa ədəbi cərəyanları,
axınları, təmayülləri də meydana
çıxaracaqdır. Bu ədəbi
axınlardan hansının davamlı olub-olmamasını
yalnız zaman həll edə bilər.
Artıq müstəqillik dövrü Azərbaycan ədəbiyyatında
fəaliyyətdə, hərəkətdə olan ədəbi
cərəyanlardan monoqrafik tədqiqatlarda, dissertasiyalarda, məqalələrdə
bəhs edilməkdədir. Nizami Gəncəvi adına Ədəbiyyat
İnstitutunda müəlliflər kollektivinin hazırlayıb
nəşr etdirdiyi "Müstəqilik dövrü Azərbaycan
ədəbiyyatı" ikicildliyi bədii
yaradıcılıq proseslərinin, yazıçı və
şairlərin bədii yaradıcılığının
çoxmetodlu ədəbiyyat prinsipinin işığında
dəyərləndirilib qiymətləndirilməsinin
sanballı elmi nümunəsidir. Məhz Azərbaycan
ədəbiyyatşünaslıq elmində ilk dəfə bu
monoqrafik tədqiqatda müstəqillik dövrü ədəbiyyatımızın
çoxmetodlu inkişafı bəyan edilmiş və elmi-nəzəri
cəhətdən əsaslandırılmışdır.
Müstəqillik dövründə meydana
çıxan ədəbi cərəyanlar haqqında da ilk dəfə
burada konkret məlumatlar verilmişdir. Bütövlükdə
isə müstəqillik dövrü Azərbaycan ədəbiyyatında
mövcud olan ədəbi cərəyanların hər biri
ayrılıqda, poetikası və estetikası ilə birlikdə
tədqiq olunmalıdır.
Beləliklə, ümumiyyətlə, Azərbaycan ədəbiyyatında
ədəbi cərəyan məsələsi, xüsusən də
müstəqillik dövrü ədəbiyyatımızda ədəbi
cərəyanlar problemi de-fakto elmi fikrin gündəliyinə
daxil olmuşdur. Bu, ədəbiyyatşünaslıq elmində
artıq bədii metod axtarışları ilə əlaqədar
elmi fikri oyatmışdır. Hesab edirəm
ki, ədəbi cərəyanlarla əlaqədar problem ədəbiyyatın
inkişaf istiqamətləri, mərhələləri və
perspektivləri, janrlar sistemi, estetikası, poetikası və
sair kimi ciddi nəzəri problemləri əhatə etdiyi
üçün ədəbiyyatşünaslıq elminin ədəbiyyat
nəzəriyyəsi və ədəbi tənqid
qanadlarının qarşısında yeni üfüqlər
açır. Əslində, yuxarıda
qeyd etdiyimiz kimi, ədəbiyyatın nəzəri dərki və
şərhi ilə əlaqədar yeni dalğa artıq
başlanmışdır. İndiki halda bütövlükdə
ədəbi prosesi, yaxud da ayrı-ayrı yazıçı və
şairlərin yaradıcılığını tədqiq
edib ümumiləşdirmələr apararkən, ədəbiyyatın
ümumi qanunauyğunluqları ilə yanaşı, konkret
olaraq yaradıcı qüvvələrin mənsub olduqları ədəbi
cərəyandan da çıxış etmək lazım gəlir.
Cəlil Məmmədquluzadə və Mirzə Ələkbər
Sabirdən bəhs edərkən Azərbaycan ədəbiyyatında
tənqidi realizmdən, Hüseyn Caviddən və Məhəmməd
Hadidən söz açarkən romantizm ədəbi cərəyanından
söz açmaq nə qədər elmidirsə, müstəqillik
dövrü ədəbiyyatımızı təhlil edib dəyərləndirərkən
də yaradıcı qüvvələri mənsub olduqları ədəbi
cərəyanla bir yerdə öyrənib qiymətləndirmək
bir o qədər zəruri, faydalı və elmidir.
Müstəqillik dövrü Azərbaycan ədəbiyyatı
çoxmetodlu, çoxsəsli, çoxnəfəsli ədəbiyyatdır. Çoxmetodlu
Azərbaycan ədəbiyyatı artıq meydandadır. Və dövlət müstəqilliyinin indiki mərhələsində
mövcud bədii metod, üslub və janr müxtəlifliyi ədəbi
istiqamətin simasını və yazıçının fərdi
özünəməxsusluğunu müəyyən edir. Ədəbi mühitdə və bədii
yaradıcılıq prosesində bu dalğa, bu meyil qüvvətlənməkdə,
genişlənməkdə davam edir. Bu,
müstəqillik dövrü Azərbaycan ədəbiyyatının
artıq özünün çoxsəsli
yaradıcılıq yolunu müəyyən etdiyini,
bütün istiqamətlər üzrə start
götürdüyünü, ciddi inkişaf templərinə
malik olduğunu nümayiş etdirir.
Müasir Azərbaycan ədəbiyyatşünaslıq
elmi də çoxmetodlu Azərbaycan ədəbiyyatını
tədqiq-təhlil edib qiymətləndirərkən mövcud ədəbi
inkişafın müxtəlifliyinin, çoxmetodlu,
çoxüslublu olmasının fərqindədir. Bu da Azərbaycan
ədəbiyyatının öyrənilib dəyərləndirilməsində
də yeni bir elmi dalğanın başlandığını
göstərir. İnanırıq ki, ədəbi
prosesdə, ədəbiyyatda və elmi-nəzəri fikirdə
meydana çıxan yeni dalğa Azərbaycan ədəbiyyatını
və ədəbiyyatşünaslıq elmini daha geniş
üfüqlərə çatdıracaqdır.
Heç şübhəsiz, hər ədəbi cərəyan
özünün böyük yaradıcı
dühasını doğuracaqdır. Erkən realizm Molla Pənah Vaqifi,
maarifçi realizm Mirzə Fətəli Axundzadəni, tənqidi
realizm Cəlil Məmmədquluzadəni və Mirzə Ələkbər
Sabiri, romantizm Hüseyn Cavidi, Əli bəy Hüseynzadəni
və Məhəmməd Hadini, sosialist realizmi Süleyman Rəhimovu,
Süleyman Rüstəmi və Əli Vəliyevi yetişdirib
böyük ədəbiyyat meydanına
çıxardığı kimi, müstəqillik dövrünün
ədəbi cərəyanları da yeni tipli görkəmli
yazıçılarını ərsəyə gətirəcəkdir.
Qısa
zaman ərzində yeni tarixi epoxanın izmləri fonunda
modernizm və neorealizm zəminində Anar, Elçin, Əli Kərim,
Fikrət Qoca, Sabir Əhmədovun və İsi Məlikzadənin,
magik realizm işığında İsa Hüseynovun və
Yusif Səmədoğlunun, postmodernizm dalğasında Kamal
Abdullanın, dekadentizm burulğanında Vaqif Səmədoğlu
və Ramiz Rövşənin, sürrealizm vaxtında
Çingiz Əlioğlunun böyük ədəbiyyatın
yaradıcıları olaraq meydana çıxması gələcəkdə
yeni ədəbi cərəyanların fövqünə
yüksələcək qüdrətli sənətkarların
yetişib formalaşacağına nikbin baxmağa əsas
verir. Eyni zamanda, ədəbiyyatşünaslıq
baxımından da izmlərin görkəmli tədqiqatçıları
kimi ədəbiyyatşünaslıq elminə öz
möhürünü basmış akademik Məmməd Cəfər
Cəfərov (romantizm), müxbir üzv Yaşar Qarayev
(realizm) kimi müstəqillik dövrünün ədəbi cərəyanlarının
da peşəkar tədqiqatçıları olan professional ədəbiyyatşünaslarının
da yetişəcəyinə, ad-san qazanacağına inanmamaq
mümkün deyildir.
Ədəbi
prosesdən, ədəbiyyatdan - ədəbi cərəyanlara,
ölkəyə və dünyaya!
Müstəqillik dövrü Azərbaycan ədəbiyyatının
və ədəbiyyatşünaslıq elminin yeni tarixi
epoxadakı inkişafının ədəbi və elmi-nəzəri
düsturu bundan ibarətdir.
***
Ədəbi
proses hərəkatında yeni dalğa həm də ədəbi
tənqiddə konseptuallığa və prosessionallığa
doğru inkişafa təkan vermişdir. Hər şeydən əvvəl,
onu qeyd etmək lazımdır ki, Nizami Gəncəvi adına
Ədəbiyyat İnstitutunda artıq 2014-cü ildən
ardıcıl olaraq keçirilməyə başlayan
"Ədəbi proses" elmi-yaradıcılıq
müşavirələri ədəbi gedişatı
ayrı-ayrılıqda detallar üzrə təhlil etməkdən
tədricən mətnə istinad etməklə məsələlərə
kompleks yanaşmalara doğru inkişaf etmişdir. Məhz bu zəmində
"Ədəbi proses-2017" müzakirələrində ilk
dəfə olaraq ədəbi prosesin gedişatı əsasında
ədəbi proses hərəkatından danışmaq
mümkün olmuşdur. "Ədəbi proses-2017"
yaradıcılıq müşavirəsində gəlinən
aşağıdakı yekun elmi-nəzəri qənaət
Nizami Gəncəvi adına Ədəbiyyat İnstitutunda
ardıcıl olaraq keçirilən ədəbi proses
müzakirələrinin dialektik inkişafından
çıxarılan elmi nəticəsidir: "Bu (Ədəbi
proses müzakirələri - İ.H.) müasir Azərbaycan ədəbiyyatını
illər üzrə bütün yönləri ilə təhlil
edib dəyərləndirən ardıcıl və sistemli bir
elmi-ədəbi hərəkatdır. "Ədəbi
proses" marafonu müstəqillik dövrü Azərbaycan ədəbiyyatının
mahiyyətini açan, səciyyəsini müəyyən edən,
modellərini meydana qoyan, gələcək inkişaf
yollarını göstərən hərəkatdır.
Bu hərəkat Azərbaycan ədəbiyyatşünaslıq
elminin ayrı-ayrı nəsillərini və bütün elmi
dərəcələrdən olan elm adamlarını vahid
platformada özündə birləşdirir və istiqamətləndirir…
Ədəbi proses hərəkatı özünün baş məqsədi
olaraq müstəqillik dövrünün ən müasir ədəbiyyatının
və ədəbiyyatşünaslıq elminin
yaradılmasına və yeni elmi nəslin yetişib
formalaşdırılmasına inamla və uğurla xidmət
edir".
Bu, ədəbi
proses müzakirələrinin XXI əsrin yetmişinci illərindən
bizim günlərə qədərki inkişafında gəlib
çatdığı yüksək inkişaf səviyyəsidir.
Artıq elmi-ədəbi hərəkatı
statusu qazanmış proseslərin daha da genişlənərək
və inkişaf edərək yeni bir dalğaya çevrilməsi
prosesi başlanmışdır. Bədii mətndən və
ədəbi proseslərin reallıqlarından
çıxış edərək analitik təhlil əsasında
proseslərə kompleks yanaşmaq, professionallıq və
konseptuallığa cəhd göstərmək ədəbi
proses hərəkatındakı yeni dalğanın əsas səciyyəvi
xüsusiyyətləridir.
Eyni
zamanda, "Ədəbi proses" müzakirələrində
ara-sıra səsləndirilən, "Ədəbi proses - 2017"-də artıq bəyan
olunan ədəbiyyatda gedən proseslərin yeni ədəbi
axınlar və ədəbi cərəyanlarla əlaqəli tədqiqi
və təqdim olunması da yeni tarixi mərhələnin əsas
özünəməxsusluqlarındandır. Bizim
müşahidələrimizə görə, "yeni
dalğa" adlandırdığımız Ədəbi
prosesin icmalını yaratmaqdan onun dərin və nəzəri
şərhini verməyə doğru baş vermiş
inkişaf tədrici təkamül prosesləri əsasında
formalaşmış mühüm elmi nəticədir.
İndiki halda biz Ədəbi proses müşavirəsində
müzakirəyə çıxarılan elmi məruzələrdən
bir çoxunu elmi yenilik və nəzəri səviyyə
baxımından Nizami Gəncəvi adına
Ədəbiyyat İnstitutunun, hətta Milli Elmlər
Akademiyasının mühüm elmi nəticələri
sırasına daxil edə bilərik. AMEA-nın müxbir
üzvü Tehran Əlişanoğlunun "2018-ci ilin ədəbi
tənqidi: diskurs və proses", filologiya elmləri doktoru
Vaqif Yusiflinin "2018-ci ilin poeziyası haqqında qeydlər",
Elnarə Akimovanın "Tarixin sonu"nu inkar edən daha bir
il. "İlin ədəbi mənzərəsi"),
Salidə Şərifovanın "Ədəbiyyat
tarixçiliyi - 2018", Esmira Fuadın "Poema - 2019: epos təfəkkürü
və lirik-fəlsəfi bəyannamə", filologiya üzrə
fəlsəfə doktorları Nərgiz Cabbarlının
"Yeni romana müasir baxış", Maral Yaqubovanın
"Bədii nəsr və yaradıcılıq
texnologiyaları", Aynur Xəlilovanın "Povest -
çağdaş bədii düşüncənin
axtarışlarında", Lalə Həsənovanın
"Azərbaycanın rusdilli ədəbiyyatı - 2018",
Aynurə Mustafayevanın "2018-ci ilin dramaturgiyası üzərində
düşünərkən", Nərmin Cahangirovanın
"İlin hekayə palitrası" icmalları
qarşıya qoyulan hədəfləri, dərin elmi təhlilləri,
nəzəri ümumiləşdirmələri olan nəzəri
tədqiqatlardır. Builki "Ədəbi
proses" məruzələrini tam halda "Azərbaycan ədəbiyyatının
tarixi oçerkləri - 2018" adlandırmaq olar. Bütövlükdə "Ədəbi proses -
2018" Azərbaycan ədəbiyyatının bir ilinin rentgen
süzgəcindən keçmiş real gedişatını əks
etdirib, obyektiv mənzərəsini yaradan mühüm elmi
platformadır.
Təqdim edilən elmi məruzələrin bir
çoxunda müşahidə edilən konseptual yanaşma,
yaxud konseptuallığa meyil "Ədəbi proses -
2018"in elmi yeniliyi və mühüm nəticəsidir. Filologiya elmləri
doktoru Cavanşir Yusiflinin "Poeziya və gənclər.
Gənclərin sualları" məruzəsi
müasir esse tənqidinin bariz nümunəsidir. Ümumiyyətlə, dövri mətbuatdakı ədəbi-tənqidi
yazıları göstərir ki, Cavanşir Yusifli müasir
dövrdə esse tənqidinin, yaxud da ədəbi tənqiddə
esseçiliyin əsas yaradıcılarından biridir. Essevari tənqid artıq Cavanşir Yusifli tənqidinin
fərdi simasıdır. İlk dəfə
"Ədəbi proses" müzakirələrinə
çıxarılmış esse janrı filologiya üzrə
fəlsəfə doktoru Mehman Həsənlinin tədqiqatında
özünün gerçək nəzəri təhlilini
tapmış və bundan sonrakı inkişaf templərini
müəyyən edə bilmişdir.
Ədəbiyyat
İnstitutunda Azərbaycan-Asiya ədəbi əlaqələri
şöbəsinin yaradılması və səmərəli
fəaliyyəti 2018-ci ildə "Ədəbi proses hərəkatı"na filologiya elmləri doktoru Bəsirə
Əzizəliyevanın Asiya xalqları ədəbiyyatları
ilə əlaqələr haqqında məruzəsini gətirmişdir.
Uzun illər Sovetlər İttifaqı çərçivəsində
əsasən SSRİ-yə daxil olan respublikalarda və
Avropanın sosialist ölkələrində yaranan ədəbiyyatı
öyrənməkdən kənara çıxarmaqda çətinliklərlə
üzləşən Azərbaycan ədəbiyyatşünaslıq
elminin müstəqillik dövründə ölkəmizin Qərbyönlü
inkişafına uyğun olaraq Avropaya doğru sərhədlərini
genişləndirmişdir. Bununla belə,
Azərbaycan ədəbiyyatşünaslıq elminin Qərb
ölkələri ilə əlaqələr üzrə dairəsi
ətrafındakı hərəkəti irəliyə doğru
addım əlaməti olsa da, Asiya ədəbiyyatı kimi zəngin
bir xəzinədən kənarda qalması yalnız
inkişafı birtərəfli şəkildə əks etdirməklə
məhdudlaşa bilər. Nəhayət, 2016-cı ildə
Ədəbiyyat İnstitutunda "Azərbaycan-Asiya ədəbi
əlaqələri" şöbəsinin təsis edilməsi
və filologiya
elmləri doktoru, professor Bədirxan Əhmədovun rəhbərliyi
ilə qısa müddətdəki səmərəli fəaliyyəti
ölkəmizdə ədəbi əlaqələrin
bütöv halda, geniş mənzərəsi ilə təqdim
edilməsinə nail olunmuşdur. Bu mənada Bəsirə
Əzizəliyevanın "Ədəbi proses - 2018"
müşavirəsində "Azərbaycan-Asiya ədəbi əlaqələri"
mövzusunda elmi məruzə ilə çıxış etməsi
Azərbaycanda Ədəbi proses hərəkatında yeni olub,
Asiya ədəbiyyatına açılan əhəmiyyətli
bir pəncərədir.
"Ədəbi proses" müşavirələrində
ümumiləşmiş şəkildə ədəbi
növlər üzrə icmalların, yoxsa ədəbi
növlərdən başqa konkret janrlar (məsələn
roman, povest, hekayə) əsasında tədqiqatların
hansının elmi cəhətdən faydalı olması məsələsi
də günümüzün müzakirə mövzusudur. Ədəbi
növlərə dair icmallar ədəbi prosesin ümumi
istiqamətlər üzrə inkişafını,
ayrı-ayrı janrlar əsasında təhlillər isə ədəbi
prosesin bütün detalları, faktları və hadisələrini
daha konkret şəkildə izləməyə, təkamül
proseslərini reallıqları ilə birlikdə göstərməyə
imkan verir. Ədəbi proses müşavirələrinin
təşkili və keçirilməsi cəhətdən ədəbi
növlər üzrə azsaylı məruzələr daha sərfəli
olsa da, janrlar üzrə tədqiqat elmi baxımdan daha
faydalıdır.
Qeyd etdiyimiz kimi, "Ədəbi proses-2018" konsepsual ədəbi
tənqid platformasıdır. Məruzələrin əksəriyyəti
üçün problemə, fakta, əsərə münasibətdə
mətnin dərinliyinə yenmək, nəzəri təhlillər
aparmaq ümumiləşdirilmiş konsepsual yanaşmalara və
elmi-nəzəri nəticələrə şərait
yaradır. Uzun illərdən bəri tənqid
leksikasında özünəməxsus şəkildə
"konsept" terminini işlədən tanınmış tənqidçi
Tehran Əlişanoğlunun təqdimatlarında artıq onun ədəbi
prosesə özünəməxsus konseptual elmi
baxışları formalaşmışdır. "2018-ci ilin tənqid refleksləri" məruzəsi
ədəbi tənqiddə konseptual yanaşmaların mükəmməl
örnəyidir. Məruzədəki Ədəbi prosesi
şərh etmək üçün bədii ədəbiyyatdan
və ədəbiyyatşünaslıqdan gətirilən misallardan
başqa digər təhlillər, müqayisələr və
proqnozlar konseptual tənqid notlarıdır: "Bizdə tənqiddən
şikayət bir növ onun yaşama və hərəkət
düsturuna çevrilmiş; "Bilinskiçilik"
şövqü, ədəbi tənqiddə Ön mövqe
iddiası və israrları eynən dəyişməz
qalır", "Ədəbiyyat qəzeti"ndə "ədəbiyyatşünas
tənqidi" …ədəbi-tənqidi prosesin professional
qatını gücləndirir", "tənqidçi
kitabları xronoloji ilin deyil, bütöv bir dövrün ədəbiyyatının
mənzərəsini görməyə imkan verir". Və nəhayət,
Tehran Əlişanoğlunun mövcud ədəbi prosesin
gedişatı, istiqaməti, yaxud mahiyyəti haqqında yekun
konseptual ümumiləşdirməsi belədir: "Ədəbiyyatda,
ədəbi prosesdə olduğu kimi, tənqiddə də
Öndən Mərkəzə doğru bir süzüşmə
baş vermiş, ədəbi tənqid missiyasını Ön
dəyər axtarıcılığından (haradasa oralarda,
"olmadığımız yerlər"də) daha çox
mətnin (Ədəbiyyatın dərinliklərinə - sirr
axtarıcılığı" yönəltmişdir".
Müasir
ədəbi tənqidin əsas aparıcı simalarından
olan Vaqif Yusiflidən konseptual baxışa örnək:
"Poeziyamızda ənənələrin zənginləşməsi
iki axarda cərəyan etmişdir. Birinci halda ənənələr
daxilən, məzmunca dəyişmişdir, ikinci halda isə
bu dəyişiklik bədii formada baş vermişdir… XX-XXI əsrlər Azərbaycan heca şeiri məhz
belə inkişaf və yeniləşmə imkanları ilə
diqqəti cəlb etmişdir". Vaqif
Yusiflinin konseptual elmi baxışlarını bədii mətndən,
faktdan gətirilən misallar əsaslandırır və
möhkəmləndirir.
Ədəbi tənqiddə artıq yeni ədəbi nəsil
də ədəbi prosesə konseptual yanaşmağı
bacarır, ədəbiyyatda gedən prosesləri təhlil edib
ümumiləşdirilmiş nəticələr
çıxarır. Filologiya elmləri doktoru Elnarə Akimova 2018-ci ilin əsas
ədəbi yekunlarına konseptual baxımdan
aşağıdakı şəkildə giriş edir:
"Bugünkü ədəbiyyat yeni tipoloji hadisədir.
Müasir ədəbi proses yalnız ictimai-ideoloji mühitin, ədəbi-bədii,
estetik-mənəvi dəyərlərin təbədulata
uğraması deyil, dərin izahları olan məsələdir".
Ədəbi gedişat haqqında da Elnarə Akimovanın
mülahizələri konseptualdır: "Bu gün ədəbiyyat
daha çox simvolların dili ilə danışmağı tərcih
edir. Tarixə dönüş, mifolojiyə meyil, irreal aləmlər,
fantastik dünyalar, fövqəltəbii qüvvələrin
aparıcı olması… Ədəbiyyat daha
çox təhtəşüura enib, ədiblərimizin
yaradıcılıq ruhu daha dərinlərə varıb,
mifoloji kontekstin fərqli təzahürlərini verir".
Elnarə Akimova "Tarixin sonu"nu inkar edən daha bir il" adlandırdığı məruzəsini
hamletvari konseptual bir monoloqla yekunlaşdırır: "Ədəbiyyat
- tarix və insanın "sonu" problematikasından
qurtulması üçün var olmalıdır?! Hər şeyin bir sonu olsa da, tarixin sonu mədəniyyət
(ədəbiyyat) yaradanların əli ilə dayandırıla
bilər. Çünki Roman Rollana inansaq,
"yaratmaq ölümü öldürmək deməkdir".
Filologiya
üzrə fəlsəfə doktoru, dosent Maral Yaqubovanın
"Nəsr: nəzəriyyə və yaradıcılıq
texnologiyaları" məruzəsində bədii nəsrin
müxtəlif formalarında (roman, povest, hekayə)
yazılmış yüzdən çox nümunəsinin təhlilini
təqdim edir. İstər-istəməz müəllifin
aparmağa borclu olduğu elmi-nəzəri ümumiləşdirmələr
konseptual baxış üçün zəmin
hazırlamış və Maral Yaqubova həmin imkandan ədəbiyyat
haqqında konseptual düşünmək baxımından
yaradıcılıqla faydalanmağı bacarmışdır.
Fikrimcə, bu məqamda Maral Yaqubova
özünü Azərbaycan ədəbiyyat nəzəriyyəçiliyində
imza kimi isbat etmişdir. Məqaləsindən - məruzəsindən
gətirdiyimiz tək bircə sitat bu yeni nəsil ədəbiyyat
nəzəriyyəçisinin tanımaq və tanıtmaq
üçün kifayət edir: "Ötən ilin nəsrinə
mətn-nəzəriyyə meyarı ilə
yanaşdığımızda, məlum oldu ki, çap
olunmuş əsərlərin böyük əksəriyyəti
mətn ola bilmir, müəllif kitabı və
ya əsəri olaraq qalır. Nəsrin mətn ola
bilməsi üçün nasirin hekayəsi statusu müəllif
statusundan üstün olmalıdır. Hər bir
mətn (söhbət mükəmməl bədii mətndən
gedir) adresatdan adresata ünvanlanan koddaşmış
yazıdır. Müəllif nəsr mətnin
sərhədindən içəriyə daxil olduğu anda təhkiyəçiyə
çevrilməlidir. Mətnin
konstruksiyası olmalıdır, mətn müəllif tərəfindən
quraşdırılan bir sxemdir və təhkiyəçi bu
sxem-insanın, sxem-zamanın və məkanın mühəndisidir.
İlin nəsrinin bütün təhkiyəçiləri
müəllifdir, amma hər təhkiyəçi müəllif
deyildir".
Nərgiz
Cabbarlının yeni roman texnologiyalarına, Aynur Xəlilovanın
müasir povestin janr sərhədləri və imkanlarına,
Lalə Həsənovanın Azərbaycanın rusdilli ədəbiyyatına,
Pərvanə Məmmədlinin Cənubi Azərbaycan ədəbiyyatına,
Mehman Həsənlinin esse janrına, Aynurə Mustafayevanın
müasir dramaturgiyaya, Nərmin Cahangirlinin ilin hekayə
palitrasına, Gülbəniz Babayevanın mollanəsrəddinçi
satiraya, Gülnar Qəmbərlinin uşaq ədəbiyyatına
həsr edilmiş məruzələrinin hər birindən
onların üzərində düşündükləri
konkret mövzu, problem, müəllif, bədii əsər
haqqında ümumiləşdirilmiş nəzəri fikirlərini
ifadə edən onlarla sitatlar gətirmək
mümkündür. Lakin elmi-ədəbi prosesdəki müsbət
tendensiyaları təqdir etmək, diqqət mərkəzinə
çəkməklə bərabər, həm də ifrat
sitatçılıq üsulundan yan keçərək,
bildirməyi özümə borc bilirəm ki, artıq Azərbaycan
ədəbiyyatşünaslıq elmi ciddi keyfiyyət dəyişikliklərinin
içərisindədir və əlamətdar cəhət
ondan ibarətdir ki, bu proses ildən-ilə daha da təkmilləşərək
inkişaf etməkdədir.
Ədəbi
proses hərəkatında tənqid və ədəbiyyatşünaslıq,
ədəbiyyat nəzəriyyəsi, ədəbi əlaqələr
və bədii tərcümə sahələrində təmsil
olunan əməkdaşlar da il ərzində
yorulmadan çalışmışlar. Filologiya
elmləri doktoru Salidə Şərifovanın "Azərbaycan
ədəbiyyat tarixçiliyi" məruzəsi tarix
faktından deyil, bu elmi istiqamətin hazırkı mərhələdə
keçirdiyi inkişaf meyillərindən
çıxış edilərək yaranan elmi cəhətdən
ümumiləşdirilmiş təqdimatdır. Rasim Nəbioğlunun ədəbiyyat nəzəriyyəçiliyinə
dair məruzəsində də ümumiləşdirilmiş
tezislər vardır. Lakin
bütövlükdə qeyd etdiyimiz sahələr üzrə,
xüsusən, ədəbi əlaqələrə dair təqdim
olunan icmallarda faktların sadalanması, informasiyaların təqdim
olunması, xronoloji aspekt təhlil və dəyərləndirilmələri
üstələmişdir.
Ümumiyyətlə, ədəbiyyata, ədəbi prosesə
konseptual baxış ədəbiyyatşünaslıq elmində
yüksək professionallığa doğru inkişaf meylini
qüvvətləndirmişdir. Daha doğrusu, elmdə
professionallıq istiqamətində yaşanan təkamül
prosesləri nəzəri konseptual yanaşmaları və
ümumiləşdirmələri
formalaşdırmışdır. Bu məqamda
professionallıqla konseptuallıq bir-birinin sinonimi kimi səslənməkdədir.
Əlbəttə, elmi-ədəbi prosesdəki professionallıq və konseptual yanaşmalara doğru meylin qüvvətlənməsi ədəbiyyatşünaslıq elmində keyfiyyət dəyişmələrinin mühüm göstəricisidir. Ancaq heç də həmin keyfiyyət dəyişmələrini tam yekun göstəricilər kimi başa düşmək, qəbul etmək doğru olmaz. Əvvəla, digər bütün elm sahələri kimi, ədəbiyyatşünaslıq elmi də daim təkmilləşməli, yeniləşməli və inkişaf etməlidir. Burada, neçə deyərlər, son hədd, axırıncı dayanacaq yoxdur və olmamalıdır. Lakin bizim qənaətimiz bundan ibarətdir ki, müstəqillik dövrü Azərbaycan elmində, "Ədəbi proses - 2018"dən söhbət açıldığı üçün konkret olaraq tənqid və ədəbiyyatşünaslıqda keyfiyyət dəyişmələri baxımından yeni dalğa başlanmışdır. Nizami Gəncəvi adına Ədəbiyyat İnstitutunun timsalında təqdim etdiyimiz bu yeniləşmə hərəkatı sadəcə akademik elmi düşərgəni əhatə etməklə qalmır, ölkə miqyasında da "görünməz dalğanın" qabarması kimi nəzərə çarpır. İndi Milli Elmlər Akademiyasında olduğu kimi, müstəqil respublikamızın digər elm və ali təhsil qurumlarında, regionlardakı elmi mərkəzlərdə də elmin bütün sahələri üzrə, o cümlədən ədəbiyyatşünaslıq istiqamətində elmdə keyfiyyət dəyişmələri hərəkatı baş verməkdədir. Ədəbiyyatşünaslıq elmi üzrə ölkə miqyasında qəbul olunan kifayət qədər ciddi imzalar formalaşmışdır. Qarşımızda duran əsas vəzifə içərisində olduğumuz elmi mühitdə müşahidə etdiyimiz "görünməz dalğa"nı daha da qabarıb inkişaf etməsinə bələdçilik etməkdən, ona dəstək verməkdən ibarət olmalıdır. Hesab edirəm ki, artıq start götürmüş bu proses elmimizdə müasir dövrün yeni elmi məktəblərinin yaradılmasına aparıb çıxaracaqdır.
Uğurlar arzulayıram!
İsa
HƏBİBBƏYLİ
Ədəbiyyat qəzeti.- 2019.- 7
sentyabr.- S.3-5.