ƏSİR AZƏRBAYCANIM
Hanı məni gül qîynunda dîğuran,
Õəmirimi göz yaşıyla
yîğuran,
Båşiyimdə “layla balam” çağıran,
Azərbaycan, mənim baõtsız
anam îy,
Nåçə ildir həsrətinlə
yanam, îy…
Õəbər alsam Muğanımdan,
Milimdən,
Nazlı Bakım, î nåft qîõan gülümdən,
Kim dåmiş
ki, düşmüş
adı dilimdən,
Azərbaycan, mənim åşsiz
yurdum îy!..
Ölməz åşqim, içimdəki
dərdim îy!
Salam dåsəm, ruzgar alıb götürsə,
Ağrı
dağdan Alagözə
ötürsə,
Gur səsimi göy Õəzərə yåtirsə,
Õəzər
cîşub zəncirini qırar îy...
Hökm
åtsə, bu sərsəm gådiş dursa îy!..
Gönlümə tək Kəbə
etdım səni mən,
Sənsiz nåylim qürbət
åldə günü mən,
Sənsiz nåylim Allahı mən, dini mən,
Azərbaycan, mənim tacım,
taõtım îy…
Îyanmazmı kîr îlası baõtım îy…
Almas İLDIRIM
Ədəbiyyat qəzeti.-2020.-12
dekabr.- S.8-9