Hardasa
bir baxış üzünə dəyər,
Şeir
olar ruhunun gülümsəməsi...
Kim idi başını qatan,
kim idi
haqqını yeyən,
Kim idi əlindən
tutan,
kim idi
dizinə döyən,
bilmirsən ki?
Kimin
ocağına düşdün,
kimin
körpüsündən keçdin,
kimin
ayağına düşdün,
kimin
başına and içdin,
bilmirsən ki?
Kimə
yanaraq ağladın,
kimə
ovunub toxdadın,
kimə
ümidi bağladın,
kimə
söykənib yoxladın,
bilmirsən ki?
Kimi
çağırdın gəlmədi,
kimi
başına tac etdin,
kimi
öldürdün ölmədi,
kimi
bağışladın, getdi,
bilmirsən ki?
Kimdə
yandı qaranlıqlar,
kimdə
işıqlar çəkildi,
kimdə
düşdü viranlıqlar,
kimdə
yarpaqlar töküldü,
bilmirsən ki?
Kimdən
üzdün əllərini,
kimdən
gözlərini çəkdin,
kimdən
aldın yollarını,
kimdən?
kimdən???
...biləcəkdin,
bilmirsən ki?
bilmirsən...
***
Hardasa bir uğur qapını döyər,
Döyər ayağına bir yağış səsi.
Hardasa bir
baxış üzünə dəyər,
Şeir olar ruhunun gülümsəməsi.
Yenə səninkidir
yenə uzaqlar,
Sev unut, yenə sev, qəlbini yoxla.
Sənin
ki Tanrıdan bir istəyin var,
Belə darıxmağı axşama saxla.
İllərə
nə var ki, atın səyirdir,
Sabaha ümiddir günlük ehtiyac.
Ayrılıq
hələ ki, ölüm deyildir,
Ruhumun beşiyi sevginə möhtac.
Arzuya məhkumdur
hər könül içi,
Çeşidli rəng geyir xəyallar yenə.
Mənim
xəyanətim eşqindən keçir,
Sənin xəyanətin güc verir mənə.
Yəqin
göz dağıdır peşmanlıq dəmi,
Boş keçən günləri yerə vururuq.
Kiçicik,
yuvarlaq rəqəmlər kimi
Bir ömrü bir ana
sığışdırırıq.
***
Gedək göbələk
yığmağa,
Yağış başlasın yağmağa.
Əlini
apar çaxmağa,
Çaxmaq olmasın, olmasın.
Yağış
alsın ağlı, huşu,
Ev olsun ağac koğuşu.
Gir
içində bir az üşü,
Çıxmaq olmasın, olmasın.
Tanrı
bol etsin yağışı,
Yağış göylərin naxışı.
Soyunaq
yaş əyin-başı,
Baxmaq olmasın, olmasın.
Gözdə
eşq var, üzdə pərdə...
Dərdə
bax, çəkdiyin dərdə...
Adam gərək
belə yerdə
Axmaq olmasın, olmasın.
***
Yaşamaq eşqinə
düşüb,
Sənə şeir axtarıram.
Boş
şeydi qafiyə işi,
Sən ən gözəl qafiyəmsən.
Mənə
elə tərs-tərs baxma...
Haqlısan yerdən göyəcən.
Bu
şeirdə sənin yerin
tərsinə düşüb deyəsən...
Vallah,
qafiyə boş şeydi...
Qoymaram
beynimi yorsun...
Burda qafiyə
yerinə
olarmı
əllərin dursun?
Şeir
axtara-axtara
səni
gəzirəm, biləsən.
Elə
zamanında gəl ki
qafiyəmlə tən gələsən.
Söz uzandıqca nə derlər?
Və
başqaları... və sair...
Bu
şeiri də az ütülə,
ay qafiyəbaz
şair.
***
Yenə qucaqlaşdı xəyallarımız,
Xəyalən xoşbəxtik, xəyalən
şadıq.
Sən
ağac kötüyü, mən quru budaq,
Bəs niyə gerçəkdən qucaqlaşmadıq?
Hardasa
yoxluğun əriyir belə,
Hardasa xəyalən
kama çatırsan.
Kötük
adamlara, daş adamlara
Mən yarpaq atıram, sən daş atırsan.
Payızdır,
yollara düşür bu yarpaq,
Qışdan baharacan ağır səfər var.
Bir quru
kötüklə kim qızınacaq?
Dünyada üşüyən neçə nəfər
var.
Mən səma
olsaydım, sən bəyaz bulud,
Heç
vaxt olmasaydı ayrılıq, keşkə...
Ağrısı
göyərir yarpaqlarımda
Kötük bədəninin yaşamaq eşqi.
Yenə
qucaqlaşdı xəyallarımız,
Xəyalən xoşbəxtik, xəyalən
şadıq.
Sən
ağac kötüyü, mən quru budaq,
Bəs niyə gerçəkdən qucaqlaşmadıq?
Şair Fərqanə
xanıma
Qonaq
gedirsən göyə sən,
Yüksəlirsən uca ada.
Dilin də
dönmür deyəsən:
"Əlvida, dostlar, əlvida!"
Səsini
qoyub gedirsən,
Sözünü
qoyub gedirsən,
Sən bu
günkü Poeziyada
İzini qoyub gedirsən.
Qaranquş
ömrüydü ömrün,
Bir də Qu ömrü yaşarsan.
Bir də
dönərsən bu yana,
Bir də bu ömrü yaşarsan.
Neçə-neçə
Söz bayramı,
Kitab bayramı edərsən.
Yaşamaqdan
doymamışdın...
Doyarsan...
sonra gedərsən...
***
Nə xeyirdə xeyir idi,
Nə
mümkündə qeyri idi,
Hər kəs
bir az əyri idi...
"Dünyanın düz vaxtıydı".
Bir belə
düzlük nağıldı,
Düyünün çözdük dağıldı.
Kim deyir,
yanan ağıldı,
Ürəyin köz vaxtıydı.
Dostdur gəlib-gedən
nəfəs,
Həyat deyil bütün həvəs.
Tanrı
göz ilə görünməz,
Bədənin göz vaxtıydı.
"Biri vardı, biri yoxdu".
Haqqı
vardı, siri yoxdu...
Qələminin
xırı yoxdu,
Ölümün söz vaxtıydı.
***
Sönəndə, yan, deyirsən,
Dinəndə,
can, deyirsən,
Çaşıb,
zaman, deyirsən,
Ağrıdı
bir az da...
Ümiddi
son dəftəri,
İllərə qanad gərir.
Aldığın
verməz geri,
Oğrudu
bir az da...
Çarə
gəzməz rəhmdə...
Zəhəri
var zəhmdə...
Yalan-dolan
fəhmdə
Doğrudu
bir az da...
Açıqdı,
kimsə görmür,
Nə var, nə yoxdu, gömür.
Qaranlıq
gecə kimi
Bağlıdı
bir az da...
***
Tanrım, göyünü təmizlə,
buludlarını arıtla.
Üstünə
gəlirik yenə
bu qədər
topla, barıtla...
Baxma,
dilimiz duadı,
yalançı sərgi-sərmədi.
Gözlərimiz
iti güllə,
ayaqlarımız mərmidi.
Bir
gün neçə sifətdəyik,
adam
arından tər tökür.
Bizi
torpaqdan yaradıb,
torpaq
etdiyinə şükür.
Ömür
keçdi, bu ömürdə
daddığı nəydi, göründü.
Gecə-gündüz
göz yaşına
qatdığı nəydi, göründü.
Ürək
yeni dərdə gəbə,
Can
üfürür köhnə təbə.
Susub mərtəbə-mərtəbə
çatdığı nəydi, göründü.
Kim var ömürdən narazı?
Yalanı-dolanı
hazır,
Açıldı
ilanın ağzı,
Udduğu nəydi, göründü.
***
Yenə gəldim oğurluğa,
Ömürdən gün oğurladım.
Yenə
darıxdım səninçün,
Oğruluğu doğruladım.
Gün
adi gün deyildi ki,
Bir ömürə tən günüydü.
İki
eşq dolu ürəyin
Həsrəti bitən günüydü.
Ömürdən
gün oğurladım,
Günaha batdım, nə gözəl.
Pozdum
alnımın yazısın,
Arzuma çatdım, nə gözəl.
Məni
gözəl hisslərinə
Əsir
etdiyinçün sağ ol!
Mənə
hər dəfə bir başqa
Təsir
etdiyinçün sağ ol!
***
Hər kəsin bir nağ(ı)lı
olur,
Yalan olur,
doğru olur...
Dinləyirsən,
ağrı olur...
Dinləmirsən,
keçib gedir...
Keçdim
ağrımdan-acımdan,
Keçdim ağlımın ucundan.
Bu ağ dənləri saçımdan
Dənləmirsən,
keçib gedir...
Hər
duam bir zireh sənə,
Çəkirsən yalın sinənə.
Sonra?
Sonrası heç nə...
Anlamırsan,
keçib gedir...
***
Gecələr dönüb zəhərə,
günəş doğarmı?
Yox, doğmaz.
Bu şəhərdən
o şəhərə
polislər məni buraxmaz.
Gizlətmə,
aşikar darıx,
darıxmaqla eşq iç-içə.
Ruhların
vəsiqəsi yox,
göstərə polisə, keçə.
Sevirəm
darıxmağı mən,
yollarda
da darıxmışam.
Ən
havalı göründüyüm
hallarda
da darıxmışam.
Öz-özümlə
qalım hərdən,
Bəlkə
bu da tale işi...
Qızdırmalı
küçələrdən
soyuq
adamlar ötüşür.
Həyatdı
da...
Çox
şey olar...
Nə sual ver, nə cavab al.
Bir
şeytan deyir çıx yola,
Allahınla baş-başa qal.
AY Bəniz
ƏLİYAR
Ədəbiyyat qəzeti.-
2020.- 16 may. S. 22.