Dəniz coşub.

Dalğalar vəhşitək öpür sahili.

Tənhalıqdan şikayətçidir Ay...

 

***

 

Nağıl ağacını kəsdilər.

Yuxular ərşə çəkildi.

Körpələr almasız qaldı...

 

***

Ağırdır dost itirmək,

ağırdır.

Hələ telefondan adını silmək var,

ağırdır.

Ağırdır dosta ağı demək,

ağırdır,

ağırdır...

 

***

 

gələni var, gedəni.

Darıxır, sıxılır qəbiristanlığı belə olmayan

günəşə həsrət yarımada.

 

***

 

İtər gözlərdən aldanmış adamlar,

itər xatirələrdən,

itər təngnəfəs gecələrdən.

İtərlər sən itdiyin kimi.

Hardasan?

 

***

 

Görüşə çıxmışam yağışla.

Günəşi taxıb yaxama.

 

***

 

Kəndə yetişmədi,

xışa ilişdi külək.

Yoruldu, büdrədi, durdu.

 

***

 

Şəhərin nəbzi

xəstə qəlbimlə eyni atır.

Soyuqlamış şəhər

Qar altında yatır.

Üşüyür, titrəyir

unudulmuş şair məzarı.

 

 

***

 

Evin dörd yanı duman içində.

Köhnə hasarın dibində

üşüyür böyürtkən kolu.

Gecikir südsatan qarı,

xatirələrin o dağlar qızı...

Gözü yol çəkir

gözləri dolan qocanın...

 

***

 

Hər çiçəyin ləçəyində

külək vurub açar

paslı ömür qapısını.

Sonra qaçar

başına döndüyüm

dünyanın dalınca...

 

***

 

Bayramın ilk günü

yenə yuxuda didildi

ələndi xatirələrim.

Qəm-qüssəylə açıldı səhərim...

Könlümün fəzasına

yenə od çaxacaq,

pəncərəmin önündən keçən

atəşfəşan gülüşün...

 

***

 

Utanıram

ayağımın tozundan.

Xəzəli yuxudan edir.

 

***

 

Yaxşı ki, pəncərəm açıqdı

şövqlə dinlədim küləyin nəğməsini.

Balıqlar da qulaq verdilər səsə.

Balıqlar Adil Mirseyidin

Akvarium Matisin...

 

Nazim Şah

 

Ədəbiyyat qəzeti.- 2020.- 17 oktyabr.- S.7.