ERMƏNİ FAŞİZMİ

Faşizm İtaliyada meydana gəlib. Faşio – italyanca dəstə deməkdir. Faşizmin ideologiyaya, dövlət siyasətinə çevrilməsi A.Hitlerin adı ilə bağlıdır. Dünyada ən dağıdıcı ideologiya olan faşizmin banisi A.Hitlerdir. O bu ideologiyanın anti-bəşəri məzmun və mənasını “Mayn kapf” (mənim mübarizəm) kitabında əsaslandırmışdır. 1933-cü ildə hakimiyyətə gəldikdən sonra faşist təşkilatlarını birləşdirib, partiya yaratmağa nail oldu.

SSRİ-də də dağıdıcı siyasətin əsası 1931-ci ildə qoyulmuşdu. “Bütün cəbhə boyu hücuma!”, “Müttəfiq ya düşmən!”, “Bizimlə deyilsənsə bizə düşmənsən!” şüarları bunun ifadəsi idi. Proletariat diktaturasının – bolşevikin xarakteri dəyişdi. Lenin “Dövlət və inqilab” əsərində yazırdı ki, “proletariat diktaturası heç bir qanunla idarə olunmayan dövlət formasıdır”. Ölkə daxilində düşmən axtarışları 1937-nin qanlı repressiyalarına gətirib çıxardı. Bolşevizm faşizmlə təxminən eyni tarixi müstəvidə paralel gedirdi.

Dünyada ilk konslageri proletariatın dahi rəhbəri xalqa azadlıq kommunizm vəd etmiş V.İ.Lenin tikdirmişdi. Bu konslager soyuq Şimalda, Solovki adasında yerləşirdi. Sonralar Solovkinin rəisi olmuş Kselyov-Qromov Şanxaya qaçdı və 1936-cı ildə orada “SSRİ-də ölüm qərargahları” kitabını yazdı. Bu əsər Solovki konslagerindəki dəhşətlərdən, cəza üsullarından bəhs edirdi. Müəllif yazırdı ki, bu konslagerin ilk sakinləri mərd və qəhrəman türklər olmuşlar. Heç bir işgəncə onların milli qürurunu sındıra bilmədi...

V.İ.Lenin tarixin gedişatını sapdırdı. Özünü tarixə salmaq üçün siyasi inqilab etdi. Şüursuz kütlənin əlinə silah verib hakimiyyəti zorla devirdi. Böyük yazıçı Maksim Qorki 20-ci illərdə “Vaxtı çatmamış fikirlər” adlı kitab yazmış, (Rusiyanın və SSRİ-nin!) taleyi üçün narahatlıqla deyirdi ki, “patavalı mujikin əlinə silah verib bəstəkarın üstünə göndərmək olmaz. Rusiyada bir gündə yüzlərlə mujik doğula bilər, lakin yüz ildə bir dahi bəstəkar doğulmaya bilər”. Lakin V.İ.Lenin revanşist idi, revanşist sürətlə inqilab edib, hakimiyyət başına keçdi. Rusiyada hakimiyyəti özü istədiyi kimi dəyişdi. Beləliklə, həm də marksizmin baniləri K.Marks və F.Engelsin nəzəriyyəsinə xəyanət etdi. Marksizmin baniləri silahlı üsyanı irəli sürməmişdilər, bu revanşist ideya Leninə məxsus idi. K.Marks və F.Engels, əslində, Permanint inqilab nəzəriyyəsini irəli sürmüşdülər. Bu nəzəriyyəyə görə, ölkələr güclü iqtisadi tərəqqi yolu ilə kommunizmə gəlib çıxmalı idilər.

Xüsusən İ.V.Stalinin uzun sürən totalitar hakimiyyəti dövründə bolşevizm və faşizm bir ortaq məramda – revanşizmdə birləşdirildi. Siyasi inqilab ən böyük hakimiyyət terroru idi. XIX əsrin əvvəllərindən öz terrorçu fəaliyyəti ilə tanınan ermənilərə SSRİ daxilində belə mühit sərfəli idi. 1937-nin repressiyalarında erməni müstəntiqlər dəyərli ziyalılara, hərbi rəhbərlərə əsassız ittihamlar verməkdə fəal idilər. Xərçəng kimi dövlət idarələrinə, xüsusilə NKVD-yə yayılmış daşnaklar türklərdən intiqam almaq üçün yaxşı fürsət tapmışdılar. Əvvəlcə Stepan Şaumyanın sonra isə sovet dövlətinin yuxarı eşelonunda yer tutmuş Anastas Mikoyanın göstərişi ilə daşnak bolşevik terroruna rəvac verildi. Bakıda dünya şöhrətli dilçi türkoloq alim, SSRİ-nin ilk professorlarından olan Bəkir Çobanzadəni serjant Ohanesos dindirmiş, o, Matuleviç, Zaryanov və Jiqurdan (familiyalara bax!) ibarət hərbi üçlük tərəfindən 20 dəqiqə çəkən məhkəmənin hökmü ilə güllələnmə cəzasına məhkum edilmişdi. 1938-ci il aprel ayının 18-də güllələnmişdi. Eləcə də görkəmli yazıçı Yusif Vəziri Qriqoryan, böyük alim Salman Mümtazı Petrosyan, general-mayor Qanbay Vəzirovu kapitan Avesyan mühakimə etmişdir. Bunların başında isə Sumbatov, Borşev, Qriqoryan, Markaryan və digər “YAN”lardan ibarət quldur faşist dəstə dururdu.

Professor Çobanzadə və serjant Ohanezov! – tarixin ironiyası deyilmi?! “Tarix utanmazmı yaratdığından” (S.Vurgun). Ermənilər tarixin heç bir tələbinə məhəl qoymayıblar. Bu gün də belədir. Onlar terror, böhtan yolu ilə mədəni, sivil xalqlara torpaq və hakimiyyət iddiası ediblər. Zorla, terrorla, yalanla bacarmayanda öz qadınlarını irəli veriblər. Erməni qadınları vəzifəli kişilərin yatağında çox bacarıqlı olur, erməni siyasətini orada da məharətlə davam etdiriblər. “Oğuz ellərini İran, özünü İran şahı elan edən” farspərəst I Şah Abbasın salnaməçisi İsgəndər bəy Münşi yazırdı: “Din qardaşlarıma ərz edim ki, 18 yaşlı hökmdarın – Şah Abbasın 41 zövcəsi və 60-a yaxın kənizi arasında təkcə baş xanım Səlma xatun, bir də iki kəniz – Ruqiyyə və Zeynəb türksoylu idi. 40 xanımdan 29-u fars, 9-u erməni, 1-i kürd, 1-i isə Çin mənşəli idi. Tanrı məni qorusun, şah erməni zövcələri və kənizləri ilə əylənməkdən yorulmurdu”.

“Alt daşı ağır olar” (Əli İldırımoğlu) deyiblər. Bütün xalqların tərəqqi edib sivil səviyyəyə çatdığı ədalət və mərhəmətin həyat tərzinə çevrilməsi uğrunda faşizm təzahürlərinə qarşı mübarizə apardığı XXI əsrdə Ermənistanın paytaxtı Yerevanda II cahan savaşında faşist ordusunda SSRİ xalqlarına qarşı vuruşmuş cəllad Qaregin Njdeyə heykəl qoyulub. Bu da təbiidir, erməni daşnak terrorizminə uyğundur. Həm də məlum oldu ki, Paşinyanın atası da faşistlərə xidmət edib. İndi də onun oğlu və rəhbərlik etdiyi xidmət faşizmi terrorizmlə birləşdirib...

Sözün tükəndiyi, siyasətin bitdiyi yerdə danışıqlar susur və silahlar danışır. Biz 30 ildir ki, erməni işğalına dözürük. Bizi istəməyən dövlətlərdən təşkil olunmuş Minsk qrupu nağıl danışa-danışa status-kvonu saxlayır. Avropa ölkələri ikili standart yeridir. Azərbaycan xalqı artıq işğala dözmədi, üstəlik, müxtəlif təxribatlar törədərək, ermənilər bizi müharibəyə məcbur və təhrik etdi. Ordumuzun rəşadətli döyüşlərinə tab gətirməyərək ağır məğlubiyyətə uğradılar. Müharibə xalqlar arasında deyil, ordular arasında getməlidir. Hətta dünya müharibələrində dinc əhaliyə və əraziyə toxunulmayıb. Bir faşistlər, bir də ermənilər bu beynəlxalq qanunu pozaraq dinc əhalini ağır artilleriyadan və hətta qadağan olunmuş silahlardan – kasetli bombalardan atəşə tuturdular. Terror, müharibə cinayəti, anti-bəşəri və anti-insani aktdır. Buna erməni faşizminin iç üzü də demək olar. Ermənilər özlərini bəşəriyyətin ərköyün uşaqları kimi aparır, hiyləgərcəsinə dondan-dona girir, gah yazıq, əzabkeş xalq maskası taxır, gah da xərçəng kimi yayılaraq, dünyanın hər yerində, xüsusən türk millətinə qarşı qanlı terror törətməklə məşguldurlar. Ən başlıcası isə beynəlxalq qanunlara – BMT-nin, ATƏT-in, İslam Əməkdaşlıq Təşkilatının qərar və qətnamələrinə etina etmirlər, cəzasız qalıb daha da həyasızlaşırlar. Ermənilər hiyləgər dünya xalqları içərisində etibarsızlıq nümunəsidir. Onlar qorxaq, yalançı və qul xislətlidirlər. İşləri keçən adamlara və dövlətlərə min sifətlə yaltaqlanır, etibar qazanan kimi xəyanət edirlər.

O ki qaldı ermənilərin havadarlarına bu, təkcə Azərbaycan və Ermənistan məsələsi deyil. Türk-müsəlman dünyasının münasibətinin bir halqasıdır. 1071-ci ildə tarixi Malazgit döyüşündə Bizans imperatorunu məğlub edən Səlcuq İmperiyasının başçısı Sultan Arp Aslan Konstantinopola İslam bayrağını sancaraq, Konstantinopolun üzərindən Qızıl xaçı qoparıb Bağdadda Xəlifənin ayaqları altına atmışdı. Odu-budu xristian dünyası türk-islam aləmi ilə düşmənçilik edir, bunu türklərə bağışlaya bilmir. Halbuki, xaçı da, ikonanı da, Avropaya xristianlıqdan əvvəl qədim türklər aparıb. Fırlanan xaç türklərdə günəşin simvolu idi. (Bax! Murad Adji “Qıpçaq çölünün yovşanı” kitabı).

Əslində, ermənilər pravoslav xristianı deyil, qriqoryandır. Pravoslav xristianlar erməniləri öz içlərinə buraxmır. Rus çarı II Nikolay silah-sursat saxlandığı üçün qriqoryan kilsələrini ləğv etmişdi. Ruslar yalnız özlərinə öz imperiyaçı siyasətlərinə lazım olduqda qriqoryan kilsəsindən və 1890-cı ildən fəaliyyət göstərən faşist xislətli daşnaklardan fərsəng kimi ara qarışdırmaq, terror törətmək məqsədilə istifadə edirdilər. Erməni qriqoryan kilsəsi əslində, faşizm mərkəzlərindən biridir.

Erməni faşisti alman faşizminin törtöküntüsündən yaranmış, daha qəddar anti-bəşəri formasıdır. O, hər cür rəzaləti, hiyləgərliyi, yalanı, xəyanəti saxtakarlığı özünə rəva bilir. Onlar üçün heç bir müqəddəs anlayış yoxdur. Bütün dünya xalqları çörək, ermənilər isə torpaq yeyirlər. Onların çörəklərinin duzu yoxdur. Erməni faşizmi sayəsində ermənilər təkcə Azərbaycan xalqının yox, bütün mütərəqqi bəşəriyyətin düşməninə, insanlıq üçün qorxunc təhlükəyə çevirilməkdədir. Erməni faşizminin ideoloji əsaslarına Xaçatur Abovyanın “Ermənistan yaraları” romanında, Zori Balayanın “Ocaq və yol” kitabında, Silva Kaputikyanın, erməni əsilli fransız bəstəkarı Şarl Aznavurun yaradıcılığında rast gəlirik.

Erməni alaq otu kimidir. Toxumu bir yerə düşsə hər yeri basacaq. Böyük türk fatehi Əmir Teymur yazır: “Mən ermənilərin hamısını qırmadım. Bir hissəsini saxladım ki, qoy bəşəriyyət görsün ki, tanrı nə qədər şərəfsiz bir toplum yaradıb”.

Bu gün erməni faşizminə qarşı əzəmətli və möhtəşəm bir türkçülük dayanır, erməni faşizmi türkçülüyün qarşısında hədsiz cılız və miskin görünür. Ermənilər bölüşdürülmüş dünyanı yenidən bölüşdürmək istəyən, böyük dövlətlərin əlində bir vasitə rolunu oynayır. Onlar bu bəşəri cinayətkar missiyanı – müharibələr törətmək, dinc insan qırğınları, günahsız qanlar tökmək kimi qatillik vəzifəsini “şərəflə” yerinə yetirirlər.

Azərbaycanın uzaqgörən, qətiyyətli və cəsarətli Prezidenti İlham Əliyev – Ali Baş Komandan, rəşadətli ordumuz, təkcə ermənilərə qarşı müzəffər müharibə aparmır, həm də Qafqazda faşizmin erməni formatında ayılmasına qarşı vuruşur, ermənilərin havadarlarının təzyiq və təkidlərinə mərdliklə qalib gəlir. Biz yeni yaranmaqda olan şərəfli tarix içərisində yaşayırıq.

İslamaqədərki qədim türk hərb yasasında deyilir ki, uşaqlara, qadınlara, xəstələrə, əlsiz-ayaqsızlara aman istəyənlərə silah qaldırmayın. Qədim türk hərb sənəti – mərdlik və qəhrəmanlıq, mərhəmət və mədəniyyətə əsaslanırdı. Türklər dağıdıcı deyil, qurucu idi, hara gediblərsə ora mədəniyyət aparıblar. Avropalılar barəsində, erməni faşizmi haqqında bunları qətiyyən demək olmaz.

Biz bu gün işğalçı erməni faşizminə qarşı həm döyüş cəbhəsində, həm də ideoloji cəbhədə insanlığın azadlığı uğrunda 30 il əzab çəkən torpağımız uğrunda Haqq Mübarizəsi aparırıq.

Milli Qəhrəman

Ey ulu öndərin qəhrəman oğlu

Atanın çörəyi halaldır sənə

Milli qeyrət ilə, cəsarət ilə

Xidmət eyləyirsən ana vətənə

Dünyaya bəllidir hər qətiyyətin

Torpağa sevgin, xalqa hörmətin

Qarabağla birgə yazılacaq

Tarixə şöhrətin və şücaətin

“İti qovan kimi” qovdun düşməni

Ürəkdən sevir bu millət səni

Milli Qəhrəmansan - Baş Komandansan

Heykəlin qoyulub ürəyimizdə

Canlı simvolusan Azərbaycanın

Sən tarix yaratdın, zəfər tarixi,

Millət tarixi, bəşər tarixi.

Adın qızıl xətlə yazılacaqdır:

İlham tarixi - Heydər tarixi.

18.10.20

Nizaməddin Şəmsizadə

Ədəbiyyat qəzeti.- 2020.- 31 oktyabr.- S.6.