Hamlet olsaydım

 

Hamlet olsaydım,

 

Ofelya üçün gül alardım,

 

marmelad, qulaqlıq, şampan şərabı, dişçöpü alardım

 

onu Romaya, Florensiyaya gəzməyə aparardım.

 

 

 

Hamlet olsaydım,

 

ona içində səs-küylü hind bülbüllü qəfəs alardım,

 

İsveç bərəsinə bilet, fiqurlu konki...

 

 

 

Hamlet olsaydım,

 

ailə işlərinə qarışmadan özümlə məşğul olardım;

 

Kronborqu şəxsi mənzillərə bölər paylardım,

 

özüm ki, Fioilgedaya daşınar,

 

yəqin, su dolu matras alardım.

 

Hamlet olsaydım,

 

bütün qara fikirləri başımdan atardım,

 

özümə məğlub olmaz,

 

uzun monoloqların başını buraxardım.

 

Anamın şəxsi həyatına qarışmazdım

 

Hamlet olsaydım.

 

Qocanın öldüyünü etiraf edər,

 

yalnız qisasla dolu kabus arxasınca qaçmazdım.

 

 

 

Hamlet olsaydım,

 

o qoca əbləhə, Poloniyə toxunmazdım

 

(durub da özüyçün xalçanın dalında)

 

əlbəttə, vaz keçərdim harasa getməkdən

 

Gildenqnil-Rozenşvalla bərabər -

 

doğrusu, adları necəydi, unutdum, fərq edər...

 

 

 

Hamlet olsaydım,

 

Horatsio ilə sülənərdim şəhərdə,

 

çəllək pivəsi içərdim Frank Yegerlə

 

aşıq atardım dənizçilərlə liman traktirlərində;

 

bir İsveç xanımlarıyla rəqs edər,

 

atəşli ürək döyməsi vurdurar əlimə

 

altında yazdırardım:

 

Ophelia, I love You

 

...Hamlet olsaydım.

 

 

 

Ev üçün darıxmaq

 

Qasırğa uçuşa hazır ağacları titrədir.

 

Budaqlarıyla necə əl elədiklərinə baxsana.

 

Həyəcanlanırlar.

 

Evə tələsirlər, kainata...

 

 

 

Əsəb dispanserinə müraciətin qaralaması

 

Bura dəlixana, hətta quşxana deyən var.

 

Hər necəsə, mən ora yerləşdirilmək istərdim.

 

Xüsusi qapalı şöbəyə.

 

 

 

Deməliyəm ki, əsla xəstə-filan deyiləm,

 

ətrafımdakı adamların ən sağlamıyam,

 

odur ki, ən azı, ayrıca palata ayrılmalıdır mənə.

 

Çünki bilirəm: Nyuton kökündən səhv edib,

 

adi şeyi bilməyib ki, alma sadəcə yorulubdur.

 

Sonra... bu dünyada yeganə daniyalıyam ki,

 

həmvətənlərim məni

 

gecə stəkanda, suda saxladıqları qoyma dişləriylə

 

diri-diri yeyə bilərlər -

 

bu isə məni təcrid eləmək üçün çox ciddi səbəbdir.

 

 

 

Poeziyanın qələbəsi

 

"Bu gen dünyada qardan susqun heç yoxdur".

 

Bəs, döşəmə üçün şəffaf boya necə olsun?

 

Ya yun? Yaxşı, bəs dırnaqlar,

 

pişiyin bığları, daraqlar?

 

 

 

Bəs navalçada illərlə ilişib qalan,

 

qaranquşlara sevgi duyan dinməz top,

 

köşkün yanındakı skamya -

 

bəs onlar

 

hər şeyi saran sükuta qərq olmayıblarmı?

 

 

 

Siyahını uzada bilərdim,

 

deyək ki, salfet, markalar,

 

dodaqlara həsrət dodaq karandaşı

 

başqa nələrisə söyləyə bilərdim.

 

Amma haqlıdır şair,

 

bu dünyada qardan sakit heç yoxdur.

 

 

 

Ağı

 

Payızın oğlan çağında

 

şeirlərimdən qafiyələr düşür,

 

çılpaq qalırlar,

 

üşüyürlər.

 

 

 

Bilirəm ki, səs onları

 

 elə bu şəkildə yuyundurur, dilləndirir.

 

 

 

Amma bizim bu ağır zamanda

 

kimdir çılpaq qafiyəsiz şeirləri

 

dinləmək istəyən?

 

Axı ortada daha ciddi məsələlər var:

 

yalnız Sibir pələngi deyil,

 

kərgədan kotletlər belə

 

silinə bilər yer üzündən.

 

 

 

Başqa sözlər

 

Sözlər geri qayıdırlar, özümə.

 

Bilmək istəyirlər mən demək istəyirdim,

 

onlara nəyi yükləmişdim.

 

 

 

Bacardığım kimi izah edirəm,

 

razılaşmırlar.

 

 

 

Başqa sözlərlə izah etməyə çalışıram.

 

Mənasızdır.

 

Gözlərini döyürlər inamsızlıqla.

 

Onları doladığımı düşünürlər.

 

Tərcümə Səlim Babullaoğlunundur

 

 

PETER POULSEN

Tərcümə: Səlim Babullaoğlu

Ədəbiyyat qəzeti.- 2020.- 12 sentyabr. S. 5.