Yaddaş qeydi

Mən səni də hardansa tanıyıram, hardansa,

Xəyalların dənizdə batan yeri olmasın?

Mən səni də hardasa unutmuşam, hardasa,

Yaddaşımın ağrıdan itən yeri olmasın.

Can üstündə ümiddir yaşamağın bir adı,

Kölgələrin altına min bir arzu cəm olur.

Günəşə gülümsəmək bəzən olur, bəzən yox,

Bəzən də ümidlərin gözü elə nəm olur.

Günahkar axtarmağın zamanı çoxdan keçib,

Barışmışıq necə var, elə ömür sürürük.

İttiham eləməkçün zamanımız çatışmır,

Hələ bekar deyilik, hələ ömür sürürük.

***

Yenə yağış yağır bu boş şəhərə,

Yenə ağacların duası çindir.

Adamsız şəhərdə bir ağac olmaq,

Susuz səhralardan daha çətindir.

Meyvəsi kölgədir, kölgəsi meyvə,

Uduzur ömrünü gündə bir yoxa.

Bu ağac bəxtindən haçan yarıya,

Öyrənib ümidi hey boşa çıxa.

Göylər... ümid yeri... son güman yeri,

Göylər əl uzadar yerdəkilərə...

Yarı yolda qalmaz göydən gələnlər,

Gec də olsa çatar yerdəkilərə.

Üşüyən heykəl

Üşüyən heykələm yağışın altda,

Sinəmdə ürək yox isinə canım.

Kim ayaq saxlayar, kim hal soruşar,

Adamsız şəhərdə adam dörd yanım.

Gözümdən min sual tuşlanıb göyə,

Sual yağışıyla cavab verirəm.

Yağış altda qalmaq bilirəm nədir,

Tanrı, mən sənə çox əzab verirəm.

Mənim bağışlanmaq istəyim yoxdur.

Son nöqtə torpaqdı, daşdı uzağı.

Bir gün biri çıxıb soruşacaq ki,

Niyə yağış altda qoydun uşağı?

***

Kimdən söz düşsə də, səndən düşməsin,

Bir də qayıtmayım adın tərəfə.

Tövbəni boynumdan dua asmışam,

Yön çevirmərəm o qadın tərəfə.

Qismət bir oyundu zər yiyəsinə,

Bəxtini çağırmaq lal üçün dua.

İllərin tikanı üstə sürünmək,

Ömür sürmək imiş mənimçün guya.

Nəfəs yorğunuyam ömür içində,

Ayağım buxovda, əlim qəfəsdə.

Gözümü açalı belə görmüşəm -

Yaşam qəfəsdədir, ölüm qəfəsdə...

İntiqam Yaşar

Ədəbiyyat qəzeti.- 2020.- 18 yanvar. S. 10.