Qırxlar məzarlığında dolaşan
ruhlar
Sanmayın itdi-batdı,
qaldı yüzillərin
o tayında,
bir də gördün
yenidən bitdi
"Narın Qala"nın
Bayat qapısında
əlində çomaq
Dərviş.
Bir də gördün
Türkmənistan səhrasının qumu
qədər
düzülüb sırayla
gəlir
İpək Yoluyla Dərviş...
Bir də gördün
qeybə çəkilən
Dərviş
günün bata-batında
qayıqtəkin enib-qalxır
gömgöy Xəzər
sularının
göylə öpüşən
yerində.
Ah!!!
Seyr edərkən Narın Qaladan
gömgöy sularını
Xəzərin
qulağıma dəydi
saz, tambur, muğam oxusu,
yellər gətirdi,
dəydi burnuma
uyqur, qırğız,
türkmən, özbək
qoxusu.
Sanmayın, sanmayın
yox oldu biryolluq Dərviş...
Qaranlıq gecədə leysan
yağışda
bir anlıq şimşək işığında
görərsən onun
"Qırxlar" məzarlığında
səcdəyə gedən
xınayı mamır
donlu
başdaşları arasından
türyan sovuşduğunu.
Tezlikdə görərsən,
ruhtəkin yerə
enib
bizlərə qovuşduğunu.
Tanrının əmriylə
çomağın yerə
vurcaq Dərviş,
oyadıb qaldırar
ayağa
"Qırxlar" məzarlığında
minillik uyuyanları.
Birdən
gurluyar ildırım kimi
Hacıbəylinin uvertürası,
səslənər qəmli,
həzin
nakam Asəf Zeynallının
xəstəxana divarına
yazdığı
pozulub itmiş
sonuncu simfoniyası.
Bir yaz gecəsi
torpaqdan qalxan otlartəkin
ayılar, qalxar məzardan ölülər,
Zühur
edər Dədə Qorqud,
Yanında Qaraca Çoban,
yüz illərin istəyi, diləyilə,
min ilin hirsi-hikkəsiylə
birisi qaldırar öz başdaşını,
birisi qaldırar sinə daşını,
kimisi qoyar sapand daşına,
kimisi yepyekə daşatanına,
yağdırar dolutəkin,
yağıştəkin
yağının qızıb
havalanmış,
o bomboş, yekə başına.
Qalxıb
göydən acı-acı
Seyr edər Dərviş
dünyanın yep-yeni,
Əbabil
quş savaşına...
Ayrılar bir qanad Bakı yelindən
üz tutar dos-doğma Türkmənistana
Bakı
yellərindən qopar
bir qanad
elçitək uçar
Ərəbistana.
Haqq üçün, ədalət,
ya insaf üçün
söz açar, dil açar, yardım diləyər...
Bir də gördün göylə
qum, çınqıl
gəlir,
dağ kimi sunami, qasırğa gəlir...
O əziz küləklər,
doğmaca yellər
sovurar, püskürər
qum təpəsini
o nankor yağını ya kop eyliyər,
ya da ki, altında o acgözlərə
dərindən lap dərin
bir gor eyliyər...
Qorxutmasın səni, dostum,
bu günün atomu, peyki,
İnternetin, mobil telefonun
hökmü, hərbə-zorbası,
azca qalıb, səbr eylə,
Allahın,
Nəmrud
kimi
azğınlara tikiləsi
torbası.
yanvar, 2020
Azər ABDULLA
Ədəbiyyat qəzeti.-
2020.- 25 yanvar. S. 23.