Dalğalan bayraq-bayraq,
Gözün aydın, Qarabağ!
Güllü misralar
Gəzirəm şeirimin gül
ləklərini,
Heyrətim könlümü qana çevirir.
Gül elə soyunur ləçəklərini, -
Arılar
üzünü yana çevirir.
Nərgizlər məst olub öz qoxusundan,
Hər naxış
üstünə yüz
ilmə düşüb.
Bir arı oyanıb qış yuxusundan
Bir gülün
canına üşütmə
düşüb.
Sünbüllər tellənir meh tumarıyla,
Lalələr bir yanda özünü
çəkir.
Ərköyün kəpənək işlək
arıyla
İkisi bir gülün nazını çəkir.
Elə bil, çəməndə
toy-düyün olub,
Heyrətim güllərin gözündən
öpür.
Arılar
o qədər ərköyün
olub
Qönçə açılmamış üzündən
öpür.
Bir ləçək üstündə
arı izləri,
Bir ləçək
altında xəzəl
görünür.
Gözümdən çəkilmir şehli
gözləri,
Güllər ağlayanda gözəl görünür.
Baxdım,
bu gül yolu, bu çiçək
yolu,
Düşüb ölə bilsəm bəsdimi, burda?!
Üstdə arı yolu, kəpənək yolu,
Yol basıb güllərin üstünü, burda...
Yol azan kəpənək tüldən
yapışır,
Kəpənək günahı yuyulan deyil.
Güllər bir-birini öpüb
yatışır, -
Güllər bu yuxudan ayılan deyil...
Yaşıl göz yaşında
islanan tənək,
Özünü ağlayan dilə dönəcək.
Gülün yarpağında ölən
kəpənək
Yarpağın üstündə gülə
dönəcək...
Bənövşə gözündə
nazlı bir giley,
Sıxdım bir laləni,
gördüm qan çıxır.
Şairlik adında nə
varsa hər şey
Süzülüb bu axşam canımdan
çıxır.
Gül gülə ötürər,
sünbül sünbülə,
Yaşıl heydən salar, al vurar məni.
Elə durulmuşam, elə yüngüləm,
Bir quş dimdiyində qaldırar məni...
İki gül
Qərənfil şəhid qanı,
Xarıbülbül göz yaşı,
İki güllə yazıldı
Vətənin qan yaddaşı...
***
Qönçə-qönçə güllənən
qızıl qaşlı
sevginin, -
Üfüqlərdən boylanan eşq danıydı qərənfil.
Hər sevginin gəlişi çiçək günü,
gül günü
İki sevən
ürəyin peymanıydı
qərənfil.
Qərənfil gül deyildi, -
ilk sevginin gözündən
Süzülüb damla-damla düşən
od dənəsiydi.
Beləcə boylanırdı sevənlərin
üzündən
Həyalı duyğuların gizli baxış səsiydi.
Payızın boz çənində,
qışın bəyaz
qarında,
Yanırdı Günəş olub hər fəsildə Qərənfil.
Alışırdı şam təki gəlin xonçalarında
Xoşbəxtlik aktı idi hər
nəsildə Qərənfil.
Qərənfil bir qış günü yol alıb Şüvəlandan
Səpələndi Sibirdə Cavidin nəşi üstdə.
Göy yerə yelkən açdı, yer göyə havalandı
Vətən gül-gül parladı sözün Günəşi
üstə.
Gəldi,
gül kimi gəldi düz iyirmi yanvara,
Gəldi süngü başında,
tankların lüləsində.
Rənginin al yerindən tutub
çəkdilər dara
Güllələr çiçəklədi gözünün
giləsində.
Hər ləçəyi boyandı
günahsız axan qana,
Qoboy sədası üstə
can xışladı Qərənfil.
Azadlıq meydanından Dağüstü
xiyabana
Tabut-tabut güllənib yol başladı Qərənfil.
***
Canını çox üşütdü
həsrət Xarıbülbülün
Ləçək-ləçək dilləri için-için
sızladı.
Sudan duru gözləri aydan arı bülbülün
Naləsinin şehində ümid yeri buzladı.
Rəng
alıb rəng qatırdı Tanrının
bəstəsindən
Rəngi solan güllərin ölü qonşuluğunda.
Əsir
düşən səslərin
şikəst şikəstəsindən
Hallanırdı Turşsuyun şirin turşuluğunda.
Diksinib ahlarından ətrafdakı
güllərin,
Çəkirdi ciyərinə tövşiyən
yağışları.
Bağrının gül başında
buğlanan nisgillərin
Üşənirdi nəmindən pərişan
baxışları.
Açdı qırışlarını doğma əzan sədası,
Axdı ilahi səslər donan minarələrdən.
Qopardı mehvərindən "Dəmir yumruq" nidası
Qarabağ silkələndi alovlu nərələrdən.
Yetişdi imdadına xilas
ruhlu əsgərim
Gül ətirli
qanıyla öpdü
Xarıbülbülü.
Qəzəbindən qan daman qisas ruhlu
əsgərim
Gözünə məlhəm kimi təpdi Xarıbülbülü.
***
Qərənfil ta qan deyil,
Ah deyil Xarıbülbül,
Daha qəmin taxtında şah deyil Xarıbülbül,
Qərənfil gül bayrağı,
Xarıbülbül aypara,
Qərənfili yozmayın ta İyirmi yanvara!
Qərənfil döyüş ruhu,
Xarıbülbül Qələbə
İki gül keşik çəkir bu müqəddəs qəlibə!
Xarıbülbül qayıtdı Şuşada gül yerinə,
Qərənfil də qayıtsın
eşqin könül yerinə...
Qərənfil ta qan deyil, Xarıbülbül göz yaşı,
İki güldən boylanır Vətənin qan yaddaşı!..
Gözün aydın, Qarabağ!
Güman
keçməz dağları,
Aşa-aşa qayıtdıq,
Yumruq kimi birləşib
Coşa-coşa qayıtdıq,
Biz Kəlbəcər-Kəlbəcər
Şuşa-Şuşa qayıtdıq,
Başın uca, üzün
ağ,
Gözün aydın, Qarabağ!
Hər döyüşün başında
"Yurd yeri" var, "Cəngi" var,
Hər həmlədə ordumun
Nərəsi var, cəngi var,
Cəngavər oğulların
Şanlı zəfər rəngi
var,
Gör nə deyir Lələdağ,
-
Gözün aydın, Qarabağ!
Hər qazi bir qaladı,
-
Bir qələbə örnəyi,
Şəhid-şəhid ovundu
Bu torpağın göynəyi,
Göydə mələklər öpdü
Neçə qanlı köynəyi,
Bu müqəddəs nura bax,
Gözün aydın, Qarabağ!
Vətəndi bu savaşın
Hər sirri, hər sehri də,
Bir atanın öyüdü,
Bir ananın mehri də,
Uçundu Göyçə-Göyçə
Zəngəzur da, Mehri də,
Silkələndi Ağrıdağ
Gözün aydın, Qarabağ!
Bir fırtına kükrədi
Qisas adlı limandan,
Yer əsdi, göy titrədi
Bu anddan, bu imandan,
Xalqın
güvənc yeridi
Ta Ali Baş Komandan,
Dalğalan bayraq-bayraq,
Gözün aydın, Qarabağ!
Gözün aydın, Qarabağ!
Qara-qura şeir
qarışqalar, qarışqalar
qara daşın qara-qura qaşıdı,
qarışqalar qara daşı qarış-qarış
qaşıdı.
qarışqalar, qarışqalar
qara qışın qaşovlanan qurşağı,
qarışqalar qar altında qara quşun başağı.
qarışqalar, qarışqalar
qara qışlar qarşısında naşıdı,
qarışqalar qara qışa quşbaşı
qar daşıdı.
qarışqalar, qarışqalar
qara daşda qara quşun arşını,
quşatanda qara daşdı qara quşun qurşunu.
Təbrizə yağış yağır
Təbrizə yağış yağır,
Yuyur güllü
otları.
Öpüşür bir-biriylə
Ürəyimin çatları.
Bu yağışlı gecənin
Qoxusu var, -
sapsarı.
Göylər çəkir canına
İslanan işıqları...
İslanan işıqların
Nəmdən keçir hər simi.
Gümanım pərişandı
Gülsüz "Gülüstan" kimi.
Urmu cadar-cadardı,
Yanır duz dağlarından.
Tanrı
öpür gizlicə
Duzlu dodaqlarından.
Dolub Qarı körpüsü
Qəmin qara meyindən.
Acı çəkir Acı çay
Acı şirinliyindən...
Ümidim
göy üzündən
Üzülür mələk-mələk.
Ovuldum
ovum-ovum
Kəndovanın bağrıtək.
Şah gölü göz yaşının
Göllənir lal yerində.
Ovunuram ahımla
Dərdimin bal yerində.
Göy bulud göydən qərib
Ağ duman ağ
tül üstə.
Yarpaq öpür yarpağı,
Gül sərilir
gül üstə.
Təbrizə yağış yağır,
Yuyur güllü
otları.
Öpüşür bir-biriylə
Ürəyimin çatları.
Ramiz QUSARÇAYLI
Ədəbiyyat qəzeti.- 2021.-
17 aprel.- S.14.