Nə
odu unutmaq olar bir anda, Nə də o gözlərdə yanan
şöləni...
***
Bu qara gecələr
qara bir quzu,
Bir sənsən, bir mənəm, nə səmir, nə səs.
Bil,
ömür qorxusu, ölüm qorxusu
Məni
istəyimdən döndərə bilməz...
Qaçdı,
yersiz qoydu yer ayağımı,
Kədərin buz kimi nəzəri qədim.
Yağış
da qapadı göz qapağımı,
Bilmirəm, mən onda niyə ölmədim.
Bu gün
öz köçünü çəkib gedir may.
Bağlar qanadlıdı bülbül səsindən.
Mən
niyə ölmədim, niyə, ay haray,
Sıyrılıb
çıxmadım can həvəsindən.
Mən niyə ölmədim? Ancaq və ancaq,
Nəğməli
bağlara saçılanda gün, -
Əlini əlimlə
öpüb oxşamaq,
Sənə bu sözləri
pıçıldamaqçün.
Mən
niyə ölmədim, axı bir kərə
Başımın üstündə xaç
duasıydı?!
Çünki
məhəbbətim qara göylərə
Mənim həsrətimi çatdırasıydı.
Eh,
Svetayeva, - nur var adında,
Gəlmişdi yanıma qaralanda şam.
Sən isə
sakitcə quş qanadında
Yox olub harasa getdin o axşam.
Burax,
qısqanclığı bir insan kimi,
Sussun stəkanda burulğan kimi.
Burax
qısqanclığı, salma yada da,
Bir öyrən həyatda möcüzə nədir?
Elə o
dünyada, bu dünyada da
Şair şeirlərin həsrətindədir.
Yer kürəsi
Qar
yağır, önündə yollar ağappaq,
Ağarır
saçında qışın dənləri;
Astaca-astaca
qocalır torpaq,
Qocaldır
dostları və düşmənləri...
Sakitdir
qumsalda aran bulağı,
Qışın sorağını alıb doyunca.
Astaca-astaca
həzinlik axır
Körpülər, naqillər, reslər boyunca.
Qar altda həyat
var qışın qış günü,
Gördüyün
aləmi duymadın yəni, -
Uyuyan
torpaqdan alıb gücünü
Göyün günəşinə qoşan pöhrəni.
Sözünü
deməyin yeridir bu gün:
-
Dünyam - ay sonuncu ümid yelkəni.
De, sənə
verdiyim hər əzab üçün,
Anam, bağışlaya bilərsən məni?!
***
Dünən
pəncərəmi kimsə döyürdü,
Qorxu var şüşənin qərib səsində.
Dünən
pəncərəmi kimsə döyürdü,
Evin səkkizinci mərtəbəsində.
Durub
soruşmadım kimdir, nəçidir,
Açmadım pəncərə pərdələrini.
Evim
göydələndə ovuc içidir,
Kim salıb üstümə yad nəzərini?
Dinmədim,
qalığım qaldı qalıqda
Kim idi çağıran torpaqmı, göymü?!
Bir onu
bildim ki, bu ucalıqda
Döyən, xeyirliyə pəncərə döymür.
Əks-səda
De
özünə çəkən bizi
Gecə-gündüz nədir axı?
Hər
istəyin öz xobbisi,
Hər arzunun öz marağı.
Yaşıl
meşə düşür yada,
Dolaşıram aram-aram.
Və beləcə
bir az səda,
Bir az da səs toplayaram.
Çağırıram,
gözləyirəm,
Cavab gələr, cavab, əla.
Öz səsimi
izləyirəm
Səsim məni salır yola.
Sirli nə
var əxz eləyib
Qəribsəyib
gecələri,
Güzgü
kimi əks eləyib
Səsin dönür üzü bəri.
Əks-səda
- solan çiçək,
Dönər
geri bir gün əlbət,
Bəlkə
gənclik, bəlkə külək,
Ya da bəlkə ilk məhəbbət.
***
Gecə.
Daş yol. Qəm dolu sirr...
Dağ.
Çayda sular qara.
Qayıq
kimi qəfil fikir
Düşür uzaq yollara.
Çıxır
qışım, gəlir yazım,
Alma, armud dəyə ki.
Dünyada
yaşamaq lazım
Anlamıram niyə ki?!
İşığımı
söndürdülər,
Maşındanmı gələn səs?!
Əylədilər,
mindirdilər
Rəhmə gəlib neçin bəs?
***
Sanki baha
rəsmlərin
Sərgisi
küçə;
Arasıyla
evlərin
Gedirəm təkcə.
Təmizlik,
boşluq, ürək
Ötür
eləcə...
Göydən
ekrandakıtək
Yox olur gecə.
Qaranlıq
məhəllələr,
Yarıişıq xiyaban.
Gələr
ürəyə təpər,
Gözə işıq anbaan.
Kurortda
Elə
bil boy atır xəstəlik yaşla,
Gah ordan, gah burdan dərd verir bizə.
Səhərdir...
Elə bil üz tutub marşla
Piyada alayı gedir dənizə.
Bu gün
ruzigarın da sifəti bəddir,
Yollar da bürünüb dumana, çənə.
Bu
yaşamaq deyil, istirahətdir,
Ayrıca otaq da veriblər mənə.
Xəstəlik...Taleyim
nazildi tükcə,
Kurort... Xidmətçilər, təcili yardım.
Ayı
şikarına gedərdim təkcə,
Bir vaxt baxışımla bülbül tutardım.
Uyuda bilmədi
ruhumu canlar
Kim bilir haraya yol gedir gecə.
Dincəlim
beləcə, işdən çıxanlar
Ömrü
tükənənlər dincəlir necə...
***
Bir arzum
var idi dağları görmək,
Zirvəsi göylərə yol olsun mənə.
Orda buz nəfəsi
gətirir külək
Əlçatmaz küləklər dönür yelkənə.
Gedirdim
gözlərim yol çəkə-çəkə
Yoluma naxışlar salırdı sazaq.
Yaşaya
bilməzdim dünyada bəlkə
Bu uca, əbədi dağlardan uzaq.
Bir arzum
var idi haçandan bəri,
Uzaq dənizlərdə
başım qarışa:
Ordakı
qızılı su pəriləri
Üzür dalğalarla girib yarışa.
Yetişdim
arzuma, bu su, bu liman,
Amma ürəyimdə özgə qəm də var.
Yaşaya
bilərdim orda çox güman
Dəli dalğaların səsindən kənar.
Sən
özün bilirdin bir arzum da var,
Arzum gözlərindir dəryadan dərin.
Onlarda
günəşin atəşi yanar,
Yanar genişliyi ulu göylərin.
Arzuma
yetişdim dan qızaranda,
Gözlərin axtarıb tapanda məni.
Nə odu
unutmaq olar bir anda,
Nə də
o gözlərdə yanan şöləni...
Qleb Qorbovski
Ədəbiyyat qəzeti.-
2021.- 28 avqust. S. 15.