Müəllimə-sənətkara

Yazıçı Mir Cəlal Paşayevin

anadan olmasının

50 illiyi münasibətilə

Əlli il uşaqlıq, əlli il gənclik,

Yüz əllidə orta yaşa dolaydım,

Doğrudan, nə gözəl deyilib bu söz,

Onu əzəl deyən kaş mən olaydım.

Mən bağban olsaydım, əziz müəllim,

Sənə öz bağımdan gül gətirərdim.

Loğman yaransaydım, şirin ömrünə,

Neçə şirin-şirin il gətirərdim.

Hər kəsə bəllidir elmin, sənətin,

Bu əziz günündə kim sevinməyir?

O mənə dərs deyən müəllimlərin,

Çoxu bu gün sənə müəllim deyir.

Yaşar məhəbbətin neçə ürəkdə

Var olsun hörməti unutmayan kəs!

Kim açıb üzünə öz qapısını,

Hörmətlə əlini sıxmaq istəməz?!

Hər çiçək dəstəsi bir çox arzudur,

Hər gülüş qoluna bir yeni qüvvət,

Dönüb nəğmələrə gəzsin elləri,

Bu alqış, bu istək, bu səmimiyyət.

Qüdrətim çatsaydı, gətirib bu dəm,

Sənə bəxş edərdim bir göy çəməni

Neyləyim, hədiyyəm kiçik şeirdir

Əziz müəllimim, bağışla məni.

10 may 1958-ci il

Hüseyn Arif

Ədəbiyyat qəzeti.- 2021.- 11 dekabr.- S.17.