Tanrıdan
nə zaman kömək istəsən, Göydən
qollarına qollarım düşür
Bəlkə
də, yağışlar yağmamalıydı,
Buludlar könlünə dəydi ki, yağsın.
Damcılar
ovcuma sığmamalıydı,
Uşaq paltarını geydi ki, sığsın.
Bir
eşqin haqqını min insan verər,
Ən
doğru cavabı düz susan verər.
İldırım
düşdüyü yerdə can verər,
Neynəsin, ay bulud, göydü ki, çaxsın?
Dağların
zirvəsi düzə baxmadı,
Baxışı buz tutdu bizə baxmadı.
Gözləri
bir yerdə sözə baxmadı,
Axırda birini qıydı ki, baxsın.
Ağrılar
sonuncu mənzilə qalmaz,
İçər göz yaşını, bir gilə
qalmaz.
Dünyanın
gecəsi hamilə qalmaz,
Zülməti qısırdı, Aydı ki, doğsun?
Sevdalı
adamın izləndi eşqi,
Gizlənqaç
oynadı, sözləndi eşqi,
Yumdu
gözlərini gizləndi eşqi,
Bir ömür günləri saydı ki,
çıxsın.
Xərclədi
bu adam ömrü, qədəri,
Qazancı
nə oldu, yoxdu qədəri...
Gah
saçı töküldü, gah alın təri,
Başından tökülən nəydi ki,
yığsın?
Şeirimi
işıq bil, çıraqda saxla,
Gələr qara günlər, bük, ağda saxla.
Dilində
saxlama, dodaqda saxla,
Sözdü də, qalacaq, meydi ki, axsın?
25 sentyabr
2020-ci il
***
Bu şəhərə
gələn gündən şirin yuxum acı olub,
Bal
yuxumun ləzzətini
Kəndimizdə arıların pətəyində
unutmuşam.
Yadaşımda
xatirəsi dağdan uca
Yastı-yastı
təpələrin ətəyində unutmuşam,
Ya da
arxın üstündəki
Salxım söyüd kötüyündə
unutmuşam.
Bu şəhərə
gələn gündən
kəndimizin gecələri gəlib girir yuxuma.
Görürəm
ki, xəlvət bilib
Ay
işığında çimir kəndin zil qaranlıq gecəsi...
Hamı
yatıb yuxuları şipşirindi, nabat kimi,
qənd
kimi,
Adamların
yuxuları bərq vurur
Ay
işığında bir nağıllı kənd kimi.
Görürəm
ki, bağımızda ağacların budaqları
bir
anadil nəğməsini çiçəkləyib.
Ah anadil!
Bezmədinmi
min illərin ağrısına-acısına
nəğmə
qoşub oxumaqdan?
Bir gecə
də şair balan
düzüb-qoşan
sözdən oxu.
Ah çəkirəm
dərin-dərin,
Ürək
dözmür, bəsdi dərin oxuduğun,
Qurban
olum, o nəğməni
bir
dəfə də üzdən-üzdən oxu.
Aman Allah,
yuxuya bax!
Bir gör mənim ürəyimindən nələr
keçir?
Gündüz
məni uşaq kimi ağlar qoyan xatirələr,
Gecə gəlib
yuxularda xəyalımdan
üzü-gözü gülər keçir.
Çoxu bilmir ömrüm-günüm necə
keçir?
Yaşadığım
gecələri
Səhərlərdə qocalıram.
Mən
bir kənddə göz açmışdım,
O kəndə
də ölməliydim,
Nə oldu ki, indi gəlib yad şəhərdə
qocalıram?
Nədir məni qaçaq salan bu şəhərdən?
Kəndimizin
əl çatmayan
sıldırımlı
yuxusuna çəkilmişəm?
Nə
çıxacaq bu gördüyüm yuxulardan,
Qatar-qatar yuxulara əkilmişəm?
Bir kimsəyə
üzüm gəlməz,
Ürəyinin
döyündüyü
kəndimizə
qurban olum, ay ana,
Bilirsənmi
bu buz şəhər kəndimizdən
neçə
sevgi uzaqdadı?
Bilirsənmi
bu həsrətlər şəhərindən
çox
sevgilər uzaqdadı?
Doğma
deyil buraların küləkləri,
Sənin
kimi sığal çəkmir saçlarıma
Nə
yağışı, nə soyuğu,
nə də
qarı.
Sızıldatmır
ruhumdakı kövrək-kövrək duyğuları
İstəmirəm
sovqat-filan,
Kənddən
mənə yağış göndər bir buludluq,
Külək göndər bir udumluq.
Qar yağanda qar payımı göndər mənim.
Yığ
beşiyə oxşamanı,
Körpə
vaxtı şirin-şirin uyuduğum,
Bərbəzəkli çarpayımı göndər mənim.
15 yanvar
2019
Yaz
Ay doğma daş, yad
daşımı,
Barmaq dözməz, biləklə yaz.
Başdaşıma
yaddaşımı
Yağışla yaz, küləklə yaz.
Qədəh dolu, misra
yarı.
Ürək simdi, misra sarı.
Quşqanadlı
misraları,
Qələmlə yox, lələklə yaz.
Görmə gözlə
seziləni.
Düzmə
hər cür düzüləni,
Barmağından
süzüləni,
Xəlbir götür, ələklə yaz.
Yersiz olma, yerinə düş,
Sərin olma, sərinə düş.
Dərdin
varsa, dərinə düş,
Dərin dərdi fələklə yaz.
Bir ah çəkməz
min ah yazan.
Danış
barı, din, ah yazan.
Ay boynuma
günah yazan,
Yazdığını mələklə yaz.
Eşidirəm kar qışı da,
Boranı da qar, qışı da.
Məni
tutan qarğışı da
Xoş arzuyla, diləklə yaz.
Allah, məni qınıma çək,
Yetim dərdi
canıma çək,
Əvvəlimi
sonuma çək,
Kəfənimi bələklə yaz.
9 noyabr 2018-ci il
Qalmır
Üzürəm taleyin, bəxtin əksinə,
Xəyalım düşüncə selində qalmır.
Ahımı
küləklər çəkir köksünə,
Nəfəsim dünyanın yelində qalmır.
Ömür nə haydadı, dünya nə hayda?
Özüm daxmadayam, adım sarayda.
Qorxağın
kəməri olsa nə fayda,
Onsuz da şalvarı belində qalmır.
Tikanlı söz demə,
batır kağıza.
Ürəyin hər sözü çatır
kağıza.
Gec, ya tez
özünü atır kağıza,
Yaxşı söz şairin dilində qalmır.
Gedənlər Tanrının özüylə gedir.
Bir kəlmə "Gəl mənə" sözüylə
gedir.
Ocaq da
qoşulub közüylə gedir,
İstisi, tüstüsü külündə qalmır.
Uduzur
axırda söz udan adam.
Kor olur
gözünü unudan adam.
Neynəsin
gül tutan, əl tutan adam? -
Əl ətri, gül ətri əlində qalmır.
Dənizin, torpağın tanış damlası,
Məhəbbət damlası, barış damlası.
Tanrıdan
gəlsə də yağış damlası,
Süzülür, bəndənin telində qalmır.
16 yanvar
2018
Düşür
Görünmür yanaqda xalın
qarası,
İzn ver telini qaldırım, düşür.
Sənin
saçlarına yağış damlası,
Mənim ürəyimə ildırım
düşür.
Yanıma-yörəmə
uzaq dəyəndə,
Qara
gözlərimə üz ağ dəyəndə.
Sənin
yanağına sazaq dəyəndə
Mənim dağlarıma ilk qarım düşür.
Məhəbbət
dolusu ürək istəsən,
Saçını
dağıdan külək istəsən,
Tanrıdan
nə zaman kömək istəsən,
Göydən qollarına qollarım düşür.
Astagəl könlünə yeyin
düşürəm,
Sən gəlin olanda bəyin düşürəm.
Desələr, kiminəm, nəyin düşürəm?
Denən ki, doğmaca öz yarım düşür.
Oktyabr
2014
Oluramdan olarama...
Ürəyim dünyanın
içində deyil,
Köçüm
adamların köçündə deyil,
Yuxuda
şərabı içəndə deyil,
Yuxumu yozanda sərxoş oluram.
Canımda can verir, Ya Rəbb,
duyğular,
Qızılgül
qoxulu-gülab duyğular,
Ruhumu
axmalı şərab duyğular
Yolunu azanda sərxoş oluram.
Məni seçən sözü
seçib yazmıram,
Hər
sözün başından keçib yazmıram,
Mən
heç vaxt şeiri içib yazmıram,
Mən şeir yazanda sərxoş oluram.
Məni
unudanın gəlməz yadına
Mən ona doğmaydım, döndüm yadına.
Şərab
atəşinə, şərab oduna
Badələr qızanda sərxoş oluram.
Göz
yaşı üzümə güləndə içdim,
Ayılıb
özümü biləndə içdim,
Şərabı
dünyaya gələndə içdim,
Qəbrimi qazanda şərxoş olaram.
19 fevral 2019
Düşdü
Bir gecənin
kölgəsi
Axdı,
min dana düşdü.
Azad yağış
damlası
Yağdı, zindana düşdü.
Ömür bitsə də, kaldı.
Ömür dinsə də, laldı.
Nələr
Tanrıda qaldı,
Nələr insana düşdü.
Nə
oldusa cahana,
Nə
oldusa, ah, ana,
Sevdaları
bir yana,
Qəlbi
bir yana düşdü.
Vaxt
yetişdi, yığ dəni -
Yol
saçını - sağ dəni,
Qara
saçın ağ dəni
Sarı xırmana düşdü.
Ürək məni qınadı,
Eşq toxundu qanadı.
Göz
yaşımın qanadı
Sındı, ümmana düşdü.
Qıfıl vurdum eynimə,
Ağrı
geydim əynimə,
Ağırlığım
çiynimə,
Yüküm dərmana düşdü.
Ay eşqimin sol yanı,
Yanılmaram, min yanı.
Viran qoyma
dünyanı,
Bəlkə,
sahmana düşdü...
22 dekabr 2019-cu il
Olar
Kim deyir,
qayanın dağ yaddaşını
Qoparıb bir parça daş, pozmaq olar?
Arxada
qoyduğun kəsir qarşını,
Bu tanış dünyada yol azmaq olar?
Sualdı - hər şeyi bilməyin
sonu,
Əbədi getməkdi-gəlməyin sonu.
Bir diri
ürəyə gülməyin sonu
Bir ölü sevdaya uduzmaq olar.
Verilməz yalandan pay, doğru adam,
Sən
öz saydığını say, doğru adam.
Nədir
dərd elədiyin, ay doğru adam?
Əyri yuxunu da düz yozmaq olar.
Bütün
ayrılıqlar yağıb bir yerə,
Göylər göz yaşını sağıb bir yerə.
Köhnə
kəlmələri yığıb bir yerə,
Görəsən, təptəzə nə yazmaq olar?
Ömürdən ağ
günlər qaralandımı?
Ölümlər ard-arda sıralandımı?
Beşikdən
beş addım aralandımı,
İnsan övladına gor qazmaq olar.
21 fevral
2020-ci il
Taleh Mansur
Ədəbiyyat qəzeti.-
2021.- 20 fevral. S. 13.