Çağdaş dünya şeiri
Mişel Uelbek (1956) - tanınmış
fransız şairi, romançısı, esseisti,
rok müğənnisi.
Qonkur
(2010), Dublin Ədəbiyyat Ödüllərini (2002) qazanıb.
O biri platformadakı adam
O biri platformadakı adam
yolun sonundadı. Bunu yaxşı anlayıram.
Mən də heç əvvəldə
deyiləm.
Bəs niyə
ona acıyıram?
Niyə məhz ona?
Platformada, düz yanımda iki sevgili var.
O keçəldi deyə, saxtadı bu sevgilər.
Onlar həmin adama baxmırlar,
öpüşürlər.
Onlar iki ayrı dünya
varlığına
ürəkdən əmindilər:
biri yalnız onlarındı,
biri isə adamın,
yolun o tayındakı
həmin adamın;
adam qalxır,
"Ucuz mallar"dan aldığı əşyalarını
yığır,
bu dəfə doğrudan yaxınlaşır
yolun sonuna.
Görəsən, o bilirmi ki, İsa
bizi xilas etməkçün gəlmışdi
bu dünyaya?
Hə...
o qalxır və
torbalarını götürür.
Platformanın turniketlərinə qarışır.
Pilləkənli döngədə itib batır.
Liberalizm əleyhinə mübarizənin
sonuncu istehkamı
Biz liberalizm düşüncəsindən
imtina edirik,
çünki o, həyatımızı
mənayla doldura bilmir,
fərdin insani adlanacaq cəmiyyətdə
özünəbənzərlərlə dinc yaşayışına
yol göstərmir.
Onun məqsədi heç bu da deyil
əslində,
tamam başqadı.
Biz liberalizm düşüncəsindən
imtina edirık,
çünki "İncil"in
sosial məramından
bəhs edən
XIII Levin fitvası
beləydi;
bunu əsas gətirən "İncil"
peyğəmbərləri
hələ o vaxt Qüdsü lənətlədilər,
onun məhvini istədilər.
Qüds
məhv oldu,
və yenidən dirçəlmək üçün
dörd min il zaman keçməliydi.
Məlumdu və şübhə
doğumur ki,
hər hansı insan əməli
daha çox
elektrik impulsları kimi təsəvvür etdiyimiz
iqtisadi meyarlardan,
riyazi düsturlardan çıxış edərək
dəyərləndirilir.
Bu bizim üçün qəbuledilməzdi və
biz iqtisadiyyatı
tamam başqa, cəsarətlə deyə
bilərəm ki,
əxlaqi qanunlara
tabe etdirmək üçün mübarizə
edəcəyik.
Çünki üç min adamı
işdən atanda
və bunu islahatların sosial dəyəri haqqında
sərsəmləmə ilə əsaslandıranda,
mən,
həmin beş-on
auditoru öz əllərimlə boğmaq
istəyirəm.
Məncə, insan xisətinə
uyğun,
üstəgəl, nəticəsi
bir az da
gigiyenik mahiyyətli
əsl əməli tədbir və həqiqi islahat da elə məhz
bu olardı.
Sanki başqa söz bilmirlər,
sanki köhnə zəngli saatdılar -
"fərdi təşəbbüslərə
etibar edin!" deyə
onlar hər künc-bucaqda
öz axmaq hürüşləriylə beynimizi
pozurlar
və bu,
hər gün bizim yuxumuzu qaçıran üzücü
dərddən və xəstəlikdən də
betərdi.
Mənim
onlara heç bir sözüm yoxdu,
olsa-olsa öz təcrübəm əsasında
tez-tez təkrarladığım
bəlli fikirlə
qanlarını qaraldardım.
Fərdlər (əlbəttə ki,
mən insanları, individləri
nəzərdə tuturam),
adətən heyvandılar,
bəzən amansız,
bəzən yazıqdılar
və bu təşəbbüslərə onları yalnız sərt və aramsız
əxlaqi dəyərlərlə
yönəldərək
inanmaq olar -
sanki əlindəki dəyənəkdi, dəyənək.
Bu isə məhz
nəzərdə tutulmayıb.
Liberalizm
düşüncəsində, aydındı ki...
Əvvəl məhəbbət olub
Əvvəl məhəbbət olub,
ya da məhəbbətə
işarə,
çoxmənalı sözlər,
eyhamlar, lətifələr;
Sakit bir müəssisəyə
ilk yürüş olub sonra,
vaxt orda sanki getmirdi,
günlər bir-birinə
bənzəyirdi.
Unutmağa cəhd vardı, yarımçıq unutqanlıq
vardı, qaçış
vardı.
Yaxud qaçışa
eyhamlı çağırış.
Sən gecə uzunu çarpayıda uzanardın,
sanki uşaqdın,
yata bilməzdin, yuxun gəlməzdi,
zülmət qaranlıqda
öz səsini eşidərdın:
dişin dişinə
dəyərdi.
Sonra rəqs xəstəliyinə
tutuldun,
o biri həyatında
Ay işığı altında
hökmən bir başqasıyla
oynamaq üçün.
Amma hər şey ötüb keçdi,
və sən diri deyilsən.
Sən indi tamamən ölüsən,
həmışə gecəylə
birlikdəsən -
baxışların sozalıb.
Və indi sükutu qucaqlamısan, yatmısan.
Daha yoxdu qulaqların.
Sən indi həmişəlik tənhasan -
sən heç vax belə tənha
olmamısan.
Uzanmısan, əsirsən, sual
verirsən,
sual verirsən, özünü dinləyirsən:
bəs, sonra,
sonra, nə gözləyir səni görəsən?
Məqamlar olur ki
Məqamlar olur ki,
rahatlığın və sükutun arasından ötüşən
vaxtın lağ dolu xışıltısını
eşidirsən,
ölüm xal hesabı bizi geridə qoyur.
Hər şey üzücü olur,
başlıca məsələdən
azca yayınıb
yorucu, amma başqa vacib bir iş görməyə
üç dəqiqə
yetər deyə razılaşırsan,
sonra da qüssəylə iki saat ötdüyünü
anlayırsan.
Zaman bizə
qarşı amansızdı.
Bəzən axşamüstülər günün on beş
dəqiqəyə ötdüyünü
sanırsan,
yaş haqqında düşünürsən və
təbii, tələsirsən,
yarım ildə
etmədiyini fırıldaqla
bir dəfəyə başa vurmağa çalışırsan,
amma daha bir səhifə yazmaqdan başqa çıxış yolu tapmırsan.
Çünki adları kitablardan
bəlli nadir insanları
və tarixi anları çıxsaq,
zamanı qabaqlamağın
doğru yolu onun hər bir
anını
büsbütün yaşamağa
cəhd etmədən
ömür sürməkdi.
Çünki
əməllərimizin dünya
ilə həmahəng,
təzadlardan azad,
əsrarəngiz dərəcədə
ardıcıl olduğu,
"mən"imizin başqaları ilə yanaşı,
nifaqsız və söz-söhbətsiz addımladığı,
mütləqin hakim, idealın
əbədi,
yerişlərin rəqs,
sözlərin dua olduğu
məkan bu yer üzündə mövcud deyil.
Amma yolumuz oradı.
Mişel Uelbek
Tərcümələr Səlim Babullaoğlunundur
Ədəbiyyat qəzeti.- 2021.-
10 iyul.- S.23.