Bir payız olaydım kaş.

Payız təki həzin sönük.

Arzu yarpaqlarım bir-bir saralmış.

Gözlərimin günəşi soyuq.

Sinəmin göyü dərddən dolu

 

Bundan artıq, bəli...

Bundan artıq da səssiz qalmaq olar.

 

Uzun saatlarca

Ölülərin baxışıyla, sabit

bir siqaretin tüstüsünə baxmaq olar.

Baxmaq olar bir fincanın quruluşuna

Rəngsiz bir xalça üstündə gülə...

Anlaşılmayan divar üzərində bir xəttə...

 

Qupquru bir əl ilə pərdəni qırağa çəkib,

küçənin ortasında, yağışın altında

Rəngli çərpələngiylə dayanmış bir uşağı görmək olar

Bu anda,

çürümüş bir araba uca səslə boş meydanı tərk edər...

 

Öz yerindəcə durmaq olar,

Elə pərdənin kənarında...

amma kor...

amma kar...

 

Bağırmaq olar,

yalançı bir səslə, olduqca özgə

"Sevirəm...!!".

 

Bir kişinin güclü qolları arasında

Gözəl bir nəsnə olmaq olar

Bədəni dəridən süfrə

İki bərkimiş döşlə

Bir sərxoşun yatağında,

bir dəliylə,

bir avarayla

kirlətmək olar bir eşqin təmizliyini...

 

Bir ömür diz çökmək olar

Bükülmüş boyunla məbəddə

Qəbirdə Tanrının məchulluğunu görmək olar.

Bir qara qəpiklə iman gətirmək olar

Bir məscidin hücrəsində çürümək olar

Dua oxuyarkən pirdə...

 

Bir ləhzənin gözəlliyini gülünc bir qara şəkil kimi

sandığın tərkində gizlətmək olar...

Bir boş çərçivədə

bir məhkumun, bir məğlubun şəklini asmaq olar.

Maskalarla divarın çılpaqlığını örtmək...

yaxud absurd rollarla gizlətmək olar.

 

Bir qurulmuş kukla kimi

Şüşəli gözlərlə dünyaya baxmaq olar

Qutu içində bir qumaşdan,

İçi dolu samandan,

illərlə torla zərin arasında uyumaq olar

 

Bir gözəlçənin əli altında

səbəbsiz bağırıb

"Ah... mən çox xoşbəxtəm" demək olar!

 

***

 

Bir payız olaydım kaş,

Payız təki həzin sönük.

Arzu yarpaqlarım bir-bir saralmış,

Gözlərimin günəşi soyuq,

Sinəmin göyü dərddən dolu...

Birdən kədər fırtınası salaydı canıma caynağını

Göz yaşlarım yağmur kimi rəngləyərdi ətəyimi.

Ah... gözəldir,

əgər payız olsaydım...

Vəhşi, təlatümlü, rəngarəng,

Gözümün içində oxuyur bir şair göy üzünün şeirini

Yanımda alovlanaydı bir aşiqin ürəyi,

Odun alovlarında gizli bir kədər...

 

...mənim mahnım

Qanadı qırılmış bir meh təki,

hüzn ətri calayırdı yorğun ürəklərə...

 

Qarşımda;

Gənc qışın acı baxışı

Arxamda;

Qəfil sevginin yay üsyanı

Sinəm;

Kədərin, dərdin, ümidsizliyin düşərgəsi...

Bir payız olaydım kaş...

 

 

***

 

Ölümüm çatacaqdır bir gün

Nur dalğasından işıqlanmış bir baharda

Toz basmış uzaq bir qışda

Ya da sevincdən boş bir son baharda

 

Ölümüm çatacaqdır bir gün

Acı şirin bu günlərdə

Başqa günlərə bənzər boş bir gündə

Bu günlərin, dünənlərin kölgəsində.

 

 

Tor dalanlar kimi gözlərim

mərmər kimi yanaqlarım.

Bir yuxu alacaq məni birdən

Ağrı naləsindən boşalacam mən.

 

Sürünürlər astaca dəftərimə

əllərim şeir sehrindən uzaq.

Yadıma salıram,

Bir zaman əllərimdə alovlayırdı qanlı şeir...

 

Füruğ Fərruxzad

 

 

Tərcümə edən: Ümid NƏCCARİ

 

Ədəbiyyat qəzeti.- 2021.- 31 iyul.- S.5.