Allah adamı

 

Sağ ol dedin, sağalmadım,

Çoxal dedin, çoxalmadım,

Sağal dedin, sağalmadım,

Ölürəm, Allah adamı.

 

Axtarıram dəli kimi,

İtirdiyim bir incimi...

Qəm özümün, sevincimi

Bölürəm, Allah adamı.

 

Adam çoxdur, insan azdır,

Dünya özü natarazdır.

Avazın yaxşı avazdır,

Bilirəm, Allah adamı.

 

Sən taleyin hökmünə bax,

Budanıram budaq-budaq.

Saralıram yarpaq-yarpaq,

Soluram, Allah adamı.

 

Ləkə düşsə vicdanıma,

Boya məni al qanıma,

Quru bəyəm, ad-sanıma,

Gülürəm, Allah adamı.

 

Vərəqləyib yaddaşımı,

Tapanmıram başdaşımı.

Məlul-məlul göz yaşımı,

Silirəm, Allah adamı.

 

Əl tuturam yana-yana,

Bostanıma daş atana...

Gündoğandan Günbatana

Gəlirəm, Allah adamı.

 

 

Şəhriyarın məzarı önündə düşüncələr

 

Sevinc yaşı yanağımdan süzülür,

Salam, ustad, mən Təbrizə gəlmişəm.

Çox şükürlər arzularım çin olur,

Salam, ustad, mən Təbrizə gəlmişəm.

 

Ayrılığa bu gün kəfən biçmişəm,

Xan Arazın saf suyundan içmişəm.

Düşünürəm Çin səddini keçmişəm,

Salam, ustad, mən Təbrizə gəlmişəm.

 

Coşdu damarımda axan qanım da,

Səttarxan qeyrəti duydum canımda...

İndi bir qonağam xanimanında,

Salam, ustad, mən Təbrizə gəlmişəm.

 

Qoç gölünə durna gəlib, qaz gəlib,

Ozanlarım əllərində saz gəlib.

Qış adlayıb, Vətənimə yaz gəlib,

Salam, ustad, mən Təbrizə gəlmişəm.

 

Mən hazıram sualına, sorğuna,

Qurban olum əzabına, ağrına.

Qalx məzardan, səni basım bağrıma,

Salam, ustad, mən Təbrizə gəlmişəm.

 

 

Mənim son nəğməmə hələ çox qalıb

 

Zaman kölgəsidir dar ağacının,

Bilmirəm baharda, ya qışdayam mən.

Özündə gəzdirən ağrı-acını,

Gözünü yummayan qarışqayam mən,

Mənim son nəğməmə hələ çox qalıb.

 

Yoxsa, dəryaların dibinə enib,

Hardadır taleyim yazılan qutu?!

Məndən uzaqlarda bəxtim gizlənib,

Sinəmin altında sevgi tabutu.

Mənim son nəğməmə hələ çox qalıb.

 

Yetiş tez haraya, kəs qeylü-qalı,

Ay Adəm, hardasan?!

                        Ox yayı dartıb...

Bəşərin taleyi tükdən asılı,

İp üstdə oynayan kəndirbaz artıb,

Mənim son nəğməmə hələ çox qalıb.

 

Hisslərim ağlıma kəsilib qənim,

Bəndəyəm, insanam, yaradanam mən.

Sünnülük, şiəlik qatı düşmənim,

Desinlər sadəcə müsəlmanam mən,

Mənim son nəğməmə hələ çox qalıb.

 

Qana çalxansa da bu gün dünyamız,

İnsanam, insana güllə atmaram.

O göy atamızdır, bu yer anamız,

Bir ana ağlasa gecə yatmaram,

Mənim son nəğməmə hələ çox qalıb.

 

 

Baş əy, Nizaminin ruhuna, baş əy

 

 

 

Nizami Gəncəvinin 880 illiyinə

 

Özüntək diri san məni cahanda,

Mən canlanaram sən canlananda.

 

Nizami Gəncəvi

 

Toxunma, kül edər odu, atəşi,

Baş əy, Nizaminin ruhuna baş əy.

Sənət dünyasının sönməz günəşi,

Baş əy, Nizaminin ruhuna baş əy.

 

Bütün fəsillərdə solmayan bağdır,

Dağların içində ən uca dağdır.

Ziyarət yeridir - pirdir, ocaqdır,

Baş əy, Nizaminin ruhuna baş əy.

 

Sözü danışmamış bir düşün öncə,

Sağlam yurd yetirir sağlam düşüncə.

Gəncə Nizamidir, Nizami Gəncə,

Baş əy, Nizaminin ruhuna baş əy.

 

Şairlik nemətsə, cövhəridir o,

Ziynəti, altunu, gövhəridir, o,

Min illər keçsə bəşəridir o.

Baş əy, Nizaminin ruhuna baş əy.

 

İşıqlı gündüzdür, nurlu torandır,

Özü peyğəmbərdir, sözü "Quran"dır.

Oddan yaranmışdır, türkdür, Turandır,

Baş əy, Nizaminin ruhuna baş əy.

 

 

Axı

 

Şəhidlərimizin əziz xatirəsinə

 

 

Döyüş meydanında mən mən olmuşam,

Dağlarda qayatək bitən olmuşam.

Dünən bir ocağın övladı idim

Bu gün şəhidləşib Vətən olmuşam.

Əlimdən dad çəkib qaniçən yağı,

Torpaq qorunanda Vətəndir axı.

 

Çəkilib səmadan o qara bulud,

Ay ata, ağlama, başını dik tut!

Bayrağa, bir ki, sənə baş əyir

Qəhrəman xalqımız, dərd-qəmi unut

Ay ana! Gizlində söyləmə ağı

 

Torpaq qorunanda Vətəndir axı.

 

 

Tulanın haqqı yox vuruşa qurdla,

Haylar bilə-bilə oynadı odla.

Xocalı hayfını almışam on qat

Əbədi dünyaya köçdüm atla.

Daha yurdumuzun sönməz çırağı

Torpaq qorunanda Vətəndir axı.

 

Qayıtdı Qarabağ, ulus qayıtdı,

Adəmim, Yusifim, Yunus qayıtdı.

Dünən pərən düşmüş milli birliyim,

Yüz illər toz basmış namus qayıtdı.

Ruhum göylərdədir şahin sayağı,

Torpaq qorunanda Vətəndir axı.

 

Qarabağ qayıtdı, torpaq qayıtdı,

Titrəyən qələmə varaq qayıtdı.

İgid oğulların qan bahasına

Babalar itirən papaq qayıtdı.

Ey gələcək nəsil, qoru papağı

Torpaq qorunanda Vətəndir axı.

 

Tozuna qurbandır Təmkinin canı,

Gözün aydın olsun Azərbaycanım.

Alqış qeyrətinə şanlı ordumuz,

Alqış hünərinə Baş Komandanım,

Çətində xalqımın oldun dayağı

Torpaq qorunanda Vətəndir axı.

 

 

Doğulduğum kənd

 

İstəkli yarımdır, şah vüqarımdır,

Yazda gülüstanım, qışda qarımdır.

İsti beşiyimdir, son məzarımdır

Qabaqtəpə kəndi, doğulduğum kənd.

 

Gəlsən duz-çörəklə qarşılar səni,

Yayda əskik olmaz yağışı, çəni.

Laçın oylağıdır, qartal məskəni

Qabaqtəpə kəndi, doğulduğum kənd.

 

Nəsilim, soy-köküm Ayrım elatı,

Ruhuma hopubdur layla, bayatı.

Hunun, göytürkümün ən dərin qatı

Qabaqtəpə kəndi, doğulduğum kənd.

 

Haqqa kömək olub, səsini verib,

Düşmən arzusunun tərsini verib.

Hayların neçə yol dərsini verib

Qabaqtəpə kəndi, doğulduğum kənd.

 

Kişilik bu yerin sonsuz varıdır,

Özü sudan duru, aydan arıdır.

Dağların boynunda bir mirvaridir

Qabaqtəpə kəndi, doğulduğum kənd.

 

Dillərdə əzbərdir Boz arı balı,

Hörmətli tutulur hər ağsaqqalı.

Qoruyur papağı, əzizlər şalı

Qabaqtəpə kəndi, doğulduğum kənd.

 

Loğman çiçəkləri dəvamdır mənim,

Çəməni döşəyim, gəvəmdir mənim.

Məkkəm, Mədinəmdir, Kəbəmdir mənim

Qabaqtəpə kəndi, doğulduğum kənd.

 

 

Tanımadım

 

Günəş özünü tanıdı,

Mən özümü tanımadım.

Atəş özünü tanıdı,

Mən özümü tanımadım.

 

Söz bu günün ən ucuzu,

Çöl daşıdır, küçə tozu.

Canavaram, yoxsa quzu?!

Mən özümü tanımadım.

 

Evi, eşiyi tanıdım,

Goru, beşiyi tanıdım.

İti, pişiyi tanıdım

Mən özümü tanımadım.

 

şiəyəm, sünnü,

dinsizəm, dinli.

Yaranandan qara günlü

Mən özümü tanımadım.

 

Göydən enib mən kim oldum...

Niyə yerdə sakin oldum?!

Adəm idim, Təmkin oldum?!

Mən özümü tanımadım.

 

Gəncə

 

Ramiz TƏMKIN

 

Ədəbiyyat qəzeti. - 2021.- 31 iyul.- S.22.