"Balaca kişilər" əsgərdi bu gün
İlqar Fəhmi çağdaş
ədəbiyyatımızda klassik poeziyanın bilicilərindən biri kimi tanınır. Bakının Zirə kəndində doğulan, gənclik illərindən bədii yaradıcılığa başlayan
İ.Fəhmi o dövrdə
Bakı və Abşeronda qaynar ədəbi müzakirələrin
keçirildiyi əruz
məclislərinin fəal
üzvlərindən olub.
Şair,
yazıçı-publisist, kinodramaturq İlqar Fəhmi Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin
Yaradıcılıq məsələləri
üzrə katibidir.
Şeir və nəsr kitablarının, neçə-neçə
ekran əsərinin ssenari müəllifidir, pyesləri şəhərimizin
teatrlarında tamaşaya
qoyulub. Yaradıcılıq uğurlarına görə
ədəbi mükafatlara
layiq görülüb.
Onun yazdığı
qəzəllər təkcə
klassik şeir xiridarları üçün
deyil, çoxlarının
anladığı dillə
hasilə gətirilmiş
bədii nümunələrdir. "Ulduz" jurnalının baş redaktoru, tanınmış şair-publisist
Qulu Ağsəsin fikrincə, "İlqar Fəhmi öz yaradıcılığında Şərqlə Qərbi,
klassika ilə müasirliyi birləşdirən
qələm adamıdır.
Xoşbəxt o müəllifdir ki, elitar mədəniyyət
yaradır, eyni zamanda onu kütləviləşdirə
bilir. İlqar Fəhmi də
belə ədiblərdəndir.
O, bütün təbəqələrə
nüfuz edə bilir". Dramaturq Əli Əmirli, İ.Fəhminin əsərlərinin
məziyyətlərini belə
qiymətləndirir: "Klassik
janrda da müasir fikir deyə bilir, oxunaqlı əsərləri
oxucuda maraq oyadır.
Şərq və Qərb
ədəbiyyatını gözəl
bilir və uyğunlaşdırmağı bacarır".
Təbii ki, ədəbi tənqidçilər araşdırmalarında
onun əsərlərinin
bədii-estetik dəyəri,
səciyyəvi xüsusiyyətləri
barədə öz fikirlərini sərgiləyiblər. Qələmini əruzla yanaşı, müasir şeir formalarında da sınayıb. Məhsuldar
yazan söz adamlarından, tanınmış
imza sahiblərindən
biri kimi dəyərləndirilən müəllifin
dövrün suallarına,
tələblərinə cavab
verən poeziyasında
heca vəznində yazılmış, dövrün
ictimai-siyasi olaylarına
münasibət bildirən
poetik nümunələr
də az
deyil. İlqar Fəhmi həm
yurd aydınlarımızdan
biri kimi, həm də söz deməyə haqqı olan yazarlardandır. Yaşının
az olmasına
baxmayaraq, çoxşaxəli,
zəngin yaradıcılığı,
həyata baxışı,
geniş dünyagörüşü
ilə fərzanə insandır. Təbiiliyi, poetik bütövlüyü
əsas məziyyətlər
hesab edən şair əsərlərində
şeiriyyətlə yanaşı,
mahiyyətin, mənanın,
mövzunun da fərqinə varır.
Onun izhar etmə, harmoniya yaratmaq qabiliyyəti güclüdür.
İlqar
Fəhmi müşahidələrini
içindən keçirərək
poetikləşdirir, yeni
biçimdə təqdim
edir.
Əsəblərin tarıma çəkildiyi,
bədnam qonşumuzun
bizə diş qıcadığı, çirkin
təxribatlarının ara vermədiyi bir dövr idi.
Azğın ermənilərin torpaq iddialarının baş alıb getdiyi, sərhəd kəndlərimizdə qətl
və qarətlərin
törədildiyi, silahsız,
dinc əhaliyə
divan tutulduğu ilk vaxtlar
və bu dövrün üzüntüləri
yeniyetmə İlqarın
da yaddaşına qara dumantək çökmüşdü. Nədən bu ağrı-acıyla üzləşmişdik? Arın-arxayınçılığın, biganə münasibətin
altını çəkirdik
yoxsa? İçimizdə at oynadan dərdimizə
qahmar çıxan, ən çətin durumda bizi müdafiə
edən, qəm-qüssəmizə
şərik olan tapılacaqdımı? Belə sualların
çoxu cavabsız qalmış, uzun illər çəkən
Birinci Qarabağ savaşında uğur qazana bilməmişdik.
Axı, təkcə erməni silahlıları ilə döyüşmürdük. Onlara tərəfgirlik edən güc dövlətləri
ilə üz-üzə
qalmışdıq.
Cəmi 44 gün çəkən Vətən müharibəmizin
Zəfərlə bitməsi
dünya hərb tarixində hələ çox xatırlanacaq. Müdrik Sərkərdəmizin
dönməz iradəsinin,
ordumuzun əzmkarlığının
göstəricisi idi bu müharibə. Müzəffər ordumuz ruh yüksəkliyi, mübarizə
əzmi ilə çağdaş günümüzdə
tarix yazırdı.
Bu qəhrəmanlıq tarixi əsgər oğulların hünəri
ilə yazılırdı.
İlqar Fəhmi Zəfər savaşımızın
əks-səda doğurduğu
günlərdə qələmə
aldığı "Balaca
kişilər" adlı
şeirində cəbhələrdə
ölüm-dirim savaşına
atılmış əsgərlərimizin
şücaətini tərənnüm
edirdi:
O zəif deyilən, cılız deyilən
O xırda uşaqlar əsgərdi bu gün.
Geyinib ruhuna mərdlik libasın
Düşmənə gücünü
göstərdi bu gün...
Əsgər paltarını geyinəndə
də
Bilmirdi güllədən
köksü deşilər.
Qəfil
böyüdülər, tez
böyüdülər
Balaca kişilər, cavan kişilər...
Şair isti ocağından, boya-başa çatdığı
ev-eşiyindən, ata-ana
himayəsindən yenicə
aralı düşən,
əsgər forması
geyib, çətinliklərlə
dolu hərb həyatı yaşayan, səngərdən-səngərə atılan bu cılız balaların Vətən savaşında
"torpaqdan güc alıb düşmən üzərinə yürüməsini",
yağı önündə
"sərt qayatək"
duruş gətirməsini,
əlbəyaxa vuruşlarda
qatil ermənilərə
qan uddurmasını yaddaşa həkk olan poetik lövhələrlə
təsvir edir. İdrakla yazılmış bu poetik nümunələrdə
şair sözün gücü ilə döyüş səhnələrinin
şəklini çəkir,
görüntüsünü, mənzərəsini yaradır.
Həmin şeiri oxuyan rəssam bu igidlik dastanının
təbii mənzərəsini
öz fırçası
ilə məharətlə
çəkə və
həyati bir tablo yarada bilər:
Güllələr
altında mərmi səsində
Səngərdən dikəlib qalxan
saniyə
Əlləri bir dəmir məngənə oldu
Düşmən boğazından yapışsın
deyə.
Səngərdən dikəlib qalxan
saniyə,
Ölümün gözünə baxan
saniyə
Balaca kişilər yoxa çıxdılar,
Yeri parçalayıb əzəmətiylə
Torpaqdan elə bil divlər
qalxdılar.
"Dava-dava"
oynayan dünənki uşaqların bu gün başı üstündən zəhmli,
ölüm saçan
raket mərmiləri uçuşur. "O başqa
"oyun"du, bu başqa "oyun" deyən şair "dəmir ayaqlı",
"polad biləkli",
şir ürəkli oğullarımızın haqq
savaşımızda ölümün
gözünə dik baxaraq, kafirin cəzasını verdiyini,
köksünü güllələrə
sipər etsə belə, odlu cəbhələrdən dönmədiyini
dilə gətirir. Ömrünün sevib-sevilən,
bir gözələ könül verən çağında "gözləri sevgiylə dolan" gənclərin indi bu savaşda düşməni qarsan, yandırıb-yaxan, qeyzlə
dolu baxışları
alov saçır:
Dünən sevgilərlə dolmuşdu
gözü,
Qəzəbli gözündən bu gün qan sızır.
Dünən qızlar üçün
"sms" yazan
Bu gün öz qanıyla "şücaət"
yazır...
"On səkkiz,
on doqquz, iyirmi yaşda, arzusu ürəkdə, niyyəti
başda olan balaca kişilər,
cavan kişilər"in,
"dar gündə Vətənə həyan kişilərin" ? əsgərlərimizin rəşadətini
vəsf edən bu şeirdə daha sonra oxuyuruq:
Ucalır, yüksəlir buludlaracan,
Ona güllə
çatmır, mərmi
yetişmir.
Səngərdən hücuma qalxan saniyə
Uşaqlar dəyişir, Vətən
dəyişmir.
Müəllifin fikrincə, Zəfər savaşında Vətənimiz
düşmənin strateji
nöqtələrini sərrast
nişan alan, hədəfi iti görən qartal baxışlı, aslan pəncəli, güclü oğullarımıza
güvənib. İşğal
altında olan torpaqlarımızı buxovdan,
qandaldan bu əsgər oğullar qurtarıb:
Başları üstündə uca Allahı,
Ayaqlar dəmirdi, ürəklər
polad...
Dikəlib səngərdən, açıb
silahı
Yüyürüb qaçanda düşmən
üstünə,
Gözlərə heç bir şey görünmür daha,
Yol gedir Zəfərlə dolu sabaha...
Qələm yoldaşları kimi, İlqar Fəhmi də yurd yerlərimizin
hər qarışı
uğrunda çarpışan,
şirin canından keçən igidlərimizin,
ağır yaralansa da, döyüşlərə
atılan qazilərimizin
torpağa səpələnmiş
al qanıyla yazılan
hünərinin, habelə
ürəyimizdə ehtişam,
fəxr-fəxarət duyğusu
yaradan xalq və ordu birliyinin,
möhtəşəm vəhdətin
şahidiydi. Xalqımız bütün dünyaya,
bizi dəstəkləyən
və dəstəkləməyən
dövlətlərə haqq
işimiz naminə bir yumruqtək birləşmək nümunəsi
göstərmişdi. Həyata nikbin baxışı ilə seçilən şair haqqında söz açdığımız,
böyük Qələbəmizi
canlandıran bu şeirini həmin coşqu, əzəmət
və ehtişamla qələmə alıb.
Zemfira MƏHƏRRƏMLİ
Ədəbiyyat qəzeti.-
2021.- 15 iyun. S.20.