Mismarda
Hekayə
İşdən sonra Neva prospekti ilə bir dəstə
dövlət qulluqçusu
və quberniya katibi gedirdi. Struçkovun doğum günü idi və yoldaşlarını
evə, doğum gününü qeyd etməyə aparırdı.
- Qardaşlar, indi doyunca tıxacağıq!
- Səbəbkar deyirdi.
- Elə tıxışdıracağıq
ki! Arvadım piroq bişirib.
Unu dünən özüm almışdım. Konyak
da var... Arvadım bizi gözləyir!
Struçkovun evi çox uzaq idi. Getdilər, getdilər,
nəhayət, çatdılar.
Dəhlizə girdilər. Piroqla qızardılmış qazın
iyi burunlarına dəydi.
- İyi hiss edirsiniz? - Struçkov
həzz içində
güldü. - Soyunun,
cənablar! Kürklərinizi
sandığın üstünə
yığın! Bəs Katya
hardadır? Ey, Katya! Hamını yığıb gətirmişəm!
Akulina, gəl qonaqlara kömək elə soyunsunlar!
- Bəs bu nədir?
- Qonaqlardan biri divarı göstərib soruşdu.
Divara vurulmuş
mismardan təzə, kokardası parıldayan furajka asılmışdı. Qonaqlar bir-birinə
baxdılar, hamısının
rəngi ağardı.
- Bu onun furajkasıdır! - deyə pıçıldaşdılar.
- O... burdadır?
- Hə, burdadır, - deyə Struçkov mızıldandı. - Katyanın
yanında... Gəlin çıxaq, cənablar!
Bayırda gözləyək. O gedəndən sonra gələrik.
Hamı kürkünün yaxasını
bağladı, bayıra
çıxdılar.
- Qazın iyi əcəb iştahaçan
idi! - Arxivariusun köməkçisi dedi.
- O hardan gəlib çıxdı axı? Tez gedəcək?
- Tez gedəcək. Heç vaxt iki saatdan
çox oturmur. Acmışam! Əvvəlcə
araq içib qəlyanaltı edəcəyik...
Sonra bir də araq içəcəyik...
Qardaşlar, ikincidən sonra
piroq. Yoxsa iştahımız qaçar...
Arvadım qəşəng piroq bişirir. Şi də var...
- Sardin almısan?
- İki qutu. Dörd
cür kolbasa... Yəqin, arvadım da acıb... Ay, şeytan!
Yarım saat traktirin girəcəyində oturdular,
qızışmaq üçün
çay içdilər
və təzədən
Struçkovun evinə
getdilər. Dəhlizə girdilər. İy bayaqkından da güclü gəlirdi.
Mətbəxin yarıaçıq qapısından bişmiş
qaz və duzlu xiyar dolu
qab görünürdü.
Akulina sobadan nəsə çıxardırdı.
- Qardaşlar, yenə alınmayacaq.
- Nə olub?
Hamısının qarnı quruldayırdı. Divardakı mismardansa
bu dəfə başqa papaq asılmışdı.
- Bu Prokatilovun papağıdır. Bayıra çıxaq.
Hardasa gözləyək...
Bu da az
oturur...
- Bu axmağın bəxti gətirib ki, belə gözəl arvadı var! - Qonaq otağından Prokatilovun bas səsi eşidildi.
- Axmaqlar xoşbəxt olur, cənab! - Struçkovun arvadı ona cavab verdi.
- Gedək! - Struçkov dedi.
Yenə traktirə getdilər. Pivə istədilər.
- Prokatilov gücdür! - İş yoldaşları
Struçkova ürək-dirək
verirdi. - Bir saat sizdə oturacaq, əvəzində...
on il rahat
işləyəcəksən. Bəxtin gətirib, qardaş! Nə üçün bikefsən? Təəssüflənmək lazım deyil.
- Sizsiz də bilirəm lazım deyil. Amma mən
acam axı... Bu, xətrimə dəyir!
Yarım saata yenə evə getdilər, papaq mismardaydı. Yenə bayıra
çıxıb gözləməli
oldular.
Ev ancaq saat səkkizdə boşaldı. İndi piroq yemək olar! Piroq qurumuşdu,
şi istiydi, qaz yanmışdı - hər şeyi Struçkovun karyerası məhv etmişdi! Amma iştahla yedilər.
Anton Pavloviç
Çexov
Tərcümə etdi: Həmid
PİRİYEV
Ədəbiyyat qəzeti.- 2021.-
13 mart.- S.29.