Babamın saçlarına

Yağan qarlar ərimir.

Dovşan girdi bostana

Kələm yedi dostyana

Dovşana bax, dovşana,

Sığınıbdı yovşana.

Gözləyir ki, biz gedək,

Gəlib girsin bostana.

Dovşan girdi bostana,

Boylandı dörd bir yana.

Gördü baxan yox ona,

Kələm yedi dostyana.

Külək apardı

- Aysun əlində

Şarların vardı.

- Baba, şarları

Külək apardı.

- Aysun, bəs sənin

Güllərin hanı?

- Külək apardı,

Babanın canı.

- Aysun, telindən

Bantı kim açdı?

- Bantımı külək

Açdı və qaçdı.

-Aysun, heybəndə

Bu nar nə nardı?

Baba, budaqdan

Külək qopardı.

-Aysun, sən sabah

Bəs nə edəssən?

Bağçaya şarsız

Bantsız gedəssən?

İstədim alam

Sənə bant, şarı.

Əlimdən pulu

Külək apardı.

Qarışqalar

Yuvaları önündə,

Qarışqalar qaynayır.

Toxunmayın onlara,

Bir-biriylə oynayır.

Hücum vaxtı xırmana,

Düzülürlər sıraya.

Buğda dənələrini,

Tez alırlar araya.

Yolda hansı yorulsa,

Köməyinə çatırlar.

Mənzilə yetənəcən,

Lap qan-tərə batırlar.

Qış uzunu havalar,

Şaxta olsun, ya da qar,

Yeməyin azlığından,

Qorxmayır qarışqalar!

Ərimir

Qar yağanda bağçadan

Qaçırıq evə sarı.

Saçımıza yağan qar,

İsti duycaq əriyir.

Deyirəm ki, görəsən,

Bu nə sirdir, bu nə sirr,

Babamın saçlarına

Yağan qarlar ərimir.

Pöhrələr

Yamancana sozalmışdı,

Xan çinarın pöhrələri.

Su içəntək açıldılar,

Pöhrələrin çöhrələri.

Yağır yağış

Narın-narın

Yağır yağış.

Gölməçəyə

Salır naxış.

Ayandı

Rəqs eyləyən bir qıza,

Dovşan, dedim, dayandı.

Maskasını soyundu,

Dedi, adım Ayandı.

Qumrudu

- Budağa qonub baxan,

O quş necə yumrudu.

- Tanımadın, ay Araz,

Onun adı Qumrudu.

Nar çiçəyi

Hər ağacın, hər kolun.

Özünün var çiçəyi.

Mənə daha xoş gəlir,

Bağçada nar çiçəyi.

Kolların budaqları,

Al-qırmızı bələnib.

Çiçəklərin üstünə

Mirvari şeh ələnib.

Günəşdən nur əmərək,

Onlar bara dolacaq.

Çiçəklərim payızda

Gulöyşə nar olacaq.

İbrahim YUSİFOĞLU

Ədəbiyyat qəzeti.- 2021.- 28 may.- S.21.