Həyat həqiqəti
Hər səhər günəşi doğan görməyin
Bəs edər Tanrıya şükranlıq üçün.
Xoşbəxtlik dediyin anla ölçülür -
Verərsən bir ömrü bir anlıq üçün.
Fəsillər yaşayan təbiətə bax -
Sabah xəzəl olar bugünkü yarpaq.
Hər yerdə gül-çiçək
bitirmir torpaq,
Qanqal da çiçəkdir şoranlıq
üçün.
Müjdələr gətirsə hər
gələn sabah
Ağrılar arxada qalacaq vallah.
Zülmətə nur qatıb əridən Allah
İşığı yaratdı qaranlıq üçün.
Balıqlar oynayar suyun üzündə,
Gül bitər səhranın qumlu düzündə,
Hər yer vətən olar Yer kürəsində
İnsanlar yaşasa insanlıq üçün.
2021
Şuşama şükür
Vaqif poeziya günlərində
Cıdır düzündə
gəzərkən Xalq
yazıçısı Mövlud
Süleymanlı ətrafa
boylanıb sevincini belə ifadə etdi: "Şuşaya şükür". Həmin kəlmələrdən
bu şeirim doğuldu.
Burda diz çökürük
torpağa, daşa,
O yanda Kirs dağı,
bu yanda Şuşa.
Laçınla qol-boyun, qoşama
şükür,
Şuşama
şükür.
Biz zəfər yoluyla gəldik qoynuna,
Sarmaşdıq yenilməz qala boynuna.
Bu ömrə, bu günə, yaşama şükür,
Şuşama
şükür.
Qovuşduq tökülən qan
bahasına,
Səni bayraq etdik Göy
yaxasına.
Yumruğu dəmirdən paşama
şükür,
Şuşama
şükür.
31 avqust 2021
Mənə bu xəbəri
qəfil deməyin
Ali Baş Komandanımızın
dilindən igid əsgərlərimizin işğaldan
azad etdiyi yurd yerlərimizin adını eşitdikcə
sanki təzədən
doğulurduq. Kəlbəcərin
də alınması xəbərini necə qarşılayacağımı təsəvvürümə gətirə
bilmirdim...
Mənə bu xəbəri
qəfil deməyin,
Ağlayıb, sonra da gülə
bilərəm.
Dərd-qəmin içində çox
ölmüşəm mən,
İndi də sevincdən ölə bilərəm.
Mənə bu xəbəri
qəfil deməyin -
Düşünün qəfildən öləcəyimi.
Yenilməz əsgərim qaytarır
geri
Keçmişə söykənən gələcəyimi.
Mənə bu xəbəri
qəfil deməyin,
Qanımı dondurar sevinc təlaşı.
Vətən həsrətinin yaşı
qədərdir
Vətənçün döyüşən əsgərin
yaşı.
Mənə bu xəbəri
qəfil deməyin,
Eşidib-bildiyim yuxudu yəqin.
Düşmənin bağrına sancılan
qurşun
Mənim nifrətimin oxudu yəqin.
Mənə bu xəbəri
qəfil deməyin,
Qəmin də karvanı ötən olurmuş.
Vətən savaşında, yurd
davasında
Hər insan bir zərrə vətən olurmuş.
28.XI.2021
Evimin
Diz çökərək səcdəsinə
gəlmişəm
Yurd yerində
yeri qalan evimin.
Damı,
daşı daşınaraq
yox olub
Torpaq üstdə
tiri qalan evimin.
Bu ev mənim
bir ömürlük itiyim,
Burdan başlar
sevildiyim, sevdiyim.
Heç
bilmirəm harasına
ev deyim
Bir sümük,
bir dəri qalan evimin.
Çəkilməyən ağrısı
var bu qəmin,
Yurd bağrına
çəkilən bu
sitəmin.
Bir yerində izi yoxdur, dədəmin
Hər daşında
təri qalan evimin.
Solub getmiş gülzarına baxıram,
Cəngəl basmış hasarına
baxıram,
İndi
dönüb məzarına
baxıram
Xəyalımda diri qalan evimin.
4.X.2021
Öncə vətən
Şəhid məzarları önündə
düşündüklərim
Onların gen dünyası
necə sığışıb,
Allah,
bu məzar darlığına?!
Tanrının dərgahından
qəbrinə baxan şəhid
sanki meydan oxuyur
ölümün varlığına.
Bu torpağa gömülən
Ruh yox, yalnız bədəndir.
Şəhid məzarlığında
torpağın hər zərrəsi
Məkkəyə, Mədinəyə
bərabərdir və təndir.
Ömür-gün sonra gəlir,
öncə gələn
vətəndir.
27 aprel 2021
Mənim fəslim
Neyləsən də qabağına
Sevinclə qəm qoşa çıxır.
Quru bildiyin odunun
Yarı qismi yaşa çıxır.
Qəlb
çırpınır tıncıxanda,
Gözün qalır günçıxanda.
Camaat qışdan çıxanda
Mənim fəslim qışa çıxır.
Ömür fəna, həyat
bəlli,
Kim yaşayıb düzəməlli?!
Bu dünyadan sən dörd əlli
Yapışsan da boşa çıxır.
28.10.2021
Dəyməz
Səni
alqışlayan qəlbində
sevsin,
Yalançı çapana, çəpiyə
dəyməz.
Suyun altındakı balığın
ömrü
Suyun üstündəki
köpüyə dəyməz.
Azad ol, xürrəm ol - imkanın olsa,
Cənnət bil öz doğma
məkanın olsa.
Sənə kim toxunar tikanın olsa,
Zəhərli ilan da kirpiyə
dəyməz.
Safların üzünə açılır
sabah,
Bir təmiz
ad qalır hər şeydən qabaq.
Qeyrətsiz kişinin qoyduğu
papaq
Xoruzun başında
pipiyə dəyməz.
Sevib əzizləsə halal zəhməti
Sağ ikən qazanar insan rəhməti.
Minnətli çörəyin ağır
töhməti
Yediyin o yağa,
o piyə dəyməz.
Gileydən, güzardan yoruldum
daha,
Ay Adil, qalanı qalsın sabaha...
Düşünmə ömür-gün
qızıldan baha,
Bu dünya bir qara qəpiyə dəyməz.
11.10.2021
Adil CƏMİL
Ədəbiyyat qəzeti.- 2021.-
20 noyabr.- S.10.