Allahın adama yazığı
gəlmir
Daha düşüncələrə də yoxdu etibar,
Dəli olmaq ümidlərin günbəgün artar.
Təxirə sala bilmirsən
dərd çəkməyi,
Tanış kədərlər məhv
edir hər şeyi.
Gələ bilmirsən gizli
duanın öhdəsindən,
Qaçmaq istərsən sanki ölüm növbəsindən.
Yoxdu yaşamaqdan böyük işgəncə,
Yaşamaq xəyaldı ölümdən
öncə.
Onsuz da, adamlar öləndə
ölmür,
Allahın adama yazığı gəlmir.
Ömür ki ötən günlərə təəssüflənir,
Kirimiş şübhələr danışır,
dinir.
Tənhalığını alqışlamağa
məcbursan,
Sevəcəksən, bir az xoşbəxtlik
uydursan.
Sevgi qarşısını almaq
deyil mümkün,
Demə, özgə kimiyəm mən özüm üçün.
Özümə daha da gəlir yazığım,
Mənim Allaha da gəlir
yazığım.
Bu sıxıntılar bir gün bitmək bilmir,
Allahın adama yazığı gəlmir.
Heç kim birdən-birə
dəli olmur ki
Sən oldun, olmadın mənim ömrümdə,
Hələ çox günah da yaşayacağam.
Mən bu gün ölməyi
arzulamışdım,
Qorxuram sabah da
yaşayacağam.
Çəksən, öz dərdini
çək, qarasaçlım,
Dünyanın dərdləri sənə
qalmır ki.
Sən gedəndən sonra mən də beləyəm,
Heç
kim birdən-birə
dəli olmur ki.
Nə zaman gəlmişdin mənim ömrümə,
Mən səni
ha yanda itirdim, qadın?
Gör neçəsi sevdi səni, amma ki
Mən səni
şeirə gətirdim,
qadın.
Hər şey əleyhinə işləyir sanki,
Zaman da sağaltmır yaralarını.
Göy üzü Tanrının qulaqlarıdı,
Pıçılda ən gözəl dualarını.
Qatiltək görünür
gözümə hər kəs
Nə qədər görünsən
güclü, əzmkar,
Səni tənhalıqlar bir gün yıxacaq.
Yaman üşüyürsən, narahat
olma,
Harda olsa Günəş gəlib çıxacaq.
Bir kimsə sevinə bilmir yanımda,
Baxır qəmli-qəmli üzümə
hər kəs.
Sonuncu ümidim öldükdən
bəri
Qatiltək görünür gözümə
hər kəs.
Gəl bu ayrılığa haqq qazandırma,
Axı yanlış
oldu verdiyin qərar.
Təsəlli bilirsən nədi mənimçün?
Hər xatirəmizdə
sənin imzan var.
Yenə
təbiətdən narazı
qalıb
Sənsənmi inciyən, sənsənmi küsən?
Torpağa tələsən bu
yağışları
Xilas et ağappaq buludlardan sən.
Sənin yaddaşından
yaxınam sənə
Səndə ki sərkərdə
cəsarəti var,
Nədi fədakarlıq sənin gözündə?
Hardasan,
tez uzat yardım əlini,
Ulduzlar boğulur
göyün üzündə.
Ən güclü qadınsan Yer kürəsində,
Axı maneələr
səni qorxutmur.
Söykə dodağına öz
dodağını,
Nəfəs ver, Günəşin nəfəsi çatmır.
Mənim
yanımda ol, yoxsa görərsən,
İntihar eləyib bir gün ölərəm.
Əgər sən olmasan, elə özümü
Mən öz içimdə də asa bilərəm.
Sənsiz
arzular da iflicdi, sanki
Qırılıb ayağı, yeriyə bilmir.
Bütün bədənimi səs-küy
bürüyüb,
Qışqıran ümidlər kiriyə bilmir.
Gərəyin oldummu, ay qarasaçlım,
Nə vaxtsa ehtiyac duydunmu mənə?
Məni
xatırlama uzaqlıqlardan,
Sənin yaddaşından yaxınam
sənə.
Ən gözəl qəbir
Nəsə sevindirmir şair
ömrünü,
Əzəldən ömrünə qəm
hakim idi.
Hardan tapmaq olar, heyif
deyilmi
Şair darıxmağı, şair
ümidi?
Azmaq istəmərəm yolumu daha,
Məni uzaq saxla qəlbiqaradan.
İlahi,
gəl sənlə qumar oynayaq,
Uduzub dərdimi
çıxım aradan.
Qazanan kim oldu,
bilə bilmədim,
Baxdıqca keçmişə oldum itirən.
Dualarım qəbul olası
idi,
Harda bulaşmışdım
günaha, görən?
Çətin indən belə
acı həyatda
Mən qədər
kimsənin səbri olacaq.
Ölsəm arzularla, yatdığım
qəbir
Dünyanın ən gözəl qəbri olacaq.
Göz yaşının kölgəsi
Sən sevdirdin çiçəklərə
Təkbaşına böyüməyi.
Sən öyrətdin ağaclara
Soyuqlarda üşüməyi.
Sən bütün gözəlliyini
Saxla bu gün, sabaha da.
Hər yağdıqca yağış
səni
Gözəlləşdirir daha da.
Qurtul qəmin, kədərindən,
Xoşbəxtliyə elə səfər.
Məğlub edək şübhələri,
Arzuların çalsın zəfər.
Rədd
et çılğın
dalğaları,
Olma dəniz
həvəsində.
Dənizlər gizlənə bilər
Göz yaşının
kölgəsində.
Həyatdan yorulmuş ömrüm
Həsrətinlə üz-üzədi.
Xatirən qədim olsa da,
Əsas darıxmaq təzədi.
Sənsizlik də müqəddəsdi
Əlbət, səni xatırladar
Qəlbimdəki hər bir yara.
Bu amansız darıxmağın
Əlindən qaçasan hara?
Dön,
sənə qurban eləyim
Yalnızlaşmış bu bədəni.
Ya tələsdim, ya gecikdim,
Vaxtında sevmədim səni.
Ağır yük kimi çiynimdə
Dərdlərini daşımaq var.
Keyimiş xəyallarınla
Bu gecəni yaşamaq
var.
Hey artdıqca zülmün mənə
Dillərdə çəkilər adın.
Bəxtsizlikdən gileylənmə,
Səadətdən qorxan qadın.
Sevgim ötəri hiss deyil,
Bu möhtəşəm bir həvəsdi.
Sənsizlikdə "sən" sözü
var,
Sənsizlik də müqəddəsdi.
Ziya DİLSUZ
Ədəbiyyat qəzeti.- 2021.-
20 noyabr.- S.22-23.