Alatoranlıq

Bir soyuq axşamın alatoran səhifəsində

Tanrının barmaqları sığal çəkir saçlarımıza...

Külək, külək,

"külək" - qoydunuz adını.

Günəşin üz çevirdiyi sərt adamlardan,

saçları ağarırdı bu şəhərin,

rəngi solurdu qapıların,

ağappaq qarğış yağırdı göydən...

Qar, qar,

"Qardır" - dediniz.

İçimizdəki uçuşa susuz,

İçimizdə qanadı göy üzünə bulaşmış,

Mavi bir quşdur tənha...

Ürək, ürək,

"Ürəkdir" - dediniz.

Küçələr məndən küs,

məndə bir uşaq böyümür heç,

məndə boy atmır məsum dəcəllik...

Kövrək, kövrək,

"Kövrəkdir" - dediniz.

Tragikpoeziya

Məndən bir tikə uzaqlarda,

Qalıb yağış altında

Məndən gedənlərin biletlərində "dönüş" yazılmır,

Külək ağacların kabusudur soyuq gecələrdə.

Pəncərələrin röyasında üşüyür bir qadının barmaq izləri.

Əlləri çinar yarpağına bənzər bir məhbus,

səsi işıq rəngindən olan birisi,

azadlıq naminə

Bəlkə yazdı bu şeiri kamerasının divarına.

Bəlkə göyərçinin sinəsində doğdu bu yazı Günəş yerinə

müharibədə o qızcığazın güllə yerinə

bəlkə ürəyinə sıxdılar bu şeiri...

"Bəlkə"lər ağrıdan bir quşdur arzular səmasında,

Uçur... Uçur... Puç olur.

Əllərimin keçmişi Yunan Tanrılarıdır

Unudulub,

basdırılıb tarix qəbiristanlığında

Gözlərim...

Gözlərim gömüldü sənin ucqar gözəlliyində.

Məni basdır tənhalığımla payızın rənglərinə.

Payızdır...

Yarpaqlar seçki bülletenidir,

Ağaclar səs verir ölümə.

Axtarış

Ağacların cinsindən olan adamlar var,

Yarpaq rəngli,

Yağış səsli adamlar var...

Yaxında olan deyillər,

Çək gözlərini uzaqdan da...

Dünən görünmədilər,

Bu gün olmadılar,

Sabah, sabah...

Sabahlardan gələcək o adamlar...

Ümid Nəccari

Ədəbiyyat qəzeti.- 2021.- 16 oktyabr.- S.9.