Çağdaş Monteneqro şeiri
Yazıçı və jurnalist, Biyelo Pole şəhəri
yaxınlığında, Zatonedə
doğulub. Podqoritsedə yaşayır və
işləyir. “Əsl göz yaşları və iki məktub”,
“Doğmalardan”, “Doğmalara”,
“Vot”, “Kəpənəkdə
Ay” , “Sarayevo tufan öncəsi və əfsanələr üçün
alqışlar” kimi kitabların müəllifidir
“İntervü” dərgisinin,
“Zaton” qəzetinin və “Odgovor.me” portalının baş redaktorudur.
Eşq
Çedomir Çupiçə ithaf
Heç
kim belə
sakit
gülməmişdi -
necə də ucadan səslənirdi.
Heç
kim qəddarlığa
belə xəsiscə sevinməmişdi -
lap cəlladın özünə
də
ağrılı gəlirdi
bu.
Yenə
də gülümsə
Çedomir!
Bir eybəcər zaman gəlib,
yenə cəllad qarğa kimi,
çapıcanın ətrafına
dolanır.
Bıçaqlar itilənir, tüfənglər
təmizlənir.
Gülümsə, gülümsə
Çedomir.
qoy karlar görsünlər ki,
ruha güllə atmaq olmur.
Günahkarsan, Risto
Tale yaxınlaşanda
uğursuza, qolları
budaqlanmış,
o cibli və qəmli
qurşağını sıxacaq.
Onda, Slobonun tabutda dedikləri
bir neçə kəlməyə sığacaq:
“Afərin, Risto!”.
Risto, sən günahkarsan,
amma bircə şeiri də
kilidləmədiyin üçün
sənə sağ ol düşür.
İndi
mən, oraya
bir fikir, ya nöqtə qoya bilərəm.
“Poeziya, sənə görə utanıram!”,
bunu bəzən bağırtıyla deyirdin,
çünki bunun necə ağrılı olduğunu
söyləməyə söz çatmırdı.
mən də dayanacağam
şeirlə yarıyacan,
yalnız mənə
söylə görüm,
zamanın insanı
aldatması necə olur,
Risto?
Son
Qaranquşlar uçub getsə
bu hələ sonun sonu deyil;
o, geriyə qayıtmasa
bu, sonun sonu olacaq.
Kədər
Göy üzü məni
ulduz tozuna bələdi.
Arzular məndən qaçdı
-
şeytan xaçdan
qaçan kimi.
Heç
özüm də məndə yoxam,
ayrı şey də məndə yox,
gümanlardan hara qaçım,
əsasən də əzabdan.
Əllərimi yelləyərəm,
dualar şığıyar
ki,
Allahdan xahiş eləyim:
“Məni bir də oyatma”.
Tərcümələr Elxan Zalındır
Ədəbiyyat qəzeti.- 2021.-
23 oktyabr.- S.24.