Tənhaların duası
Bilirsənmi çətin nədir, əzizim? -
Varlığının yoxluğuna alışmaq.
Bilirsənmi çətin nədir, əzizim?
Yoxluğuna alışmağa çalışmaq.
Bilirsənmi çətin nədir, əzizim?
Bir ümidin
kölgəsini izləmək.
Gecə-gündüz öz-özünü
aldadıb,
Gedənlərin dönməsini gözləmək.
Bilirsənmi çətin nədir, əzizim? -
Baharında qış nəfəsi duyasan.
Həyatını zindan bilib içində,
Günlərini bircə-bircə sayasan.
Öz ürəyin sual verə özünə,
Söz tapmayıb
qarşısında susasan.
İp keçirib cavabların boynuna,
Siqaretin tüstüsündən asasan.
Bilirsənmi çətin nədir, əzizim?
Bulud kimi gözün dola, yağmaya.
Ağrıların böyüdükcə böyüyüb,
Dünya sığan ürəyinə
sığmaya.
Bilirsənmi çətin nədir, əzizim?
Yalnızlığın, soyadını daşıya.
Arzulara məzar olan otaqda
Xatirələr sənlə birgə yaşıya.
Ən çətini tənhalıqdır,
əzizim,
Pəncərəndən küsər günəş
şüası.
Yollasan da ünvanına çatmamış
Geri dönər tənhaların
duası.
Elə bilirsən xoşbəxtəm
Elə bilirsən
xoşbəxtəm bu
şəhərdə?
Səninlə doğmalaşan,
İşıqlaşan şəhər.
İndi
necə qaranlıqlaşıb,
Yadlaşıb mənə,
Bir bilsən...
Əl-ələ tutub keçdiyimiz
küçələrin
ağırlığı üstümə
çöküb.
Belimi büküb.
Hər axşam evə gələndə üzümə
açılan qapını,
İndi özüm açıram.
Səsini
duymağa tələsdiyim
evin,
Səssizliyindən qaçıram.
Kölgəsinə sığındığımız
ağac,
Həsrətimin kölgəsinə sığınıb
indi.
Sənsiz fəsilləri dəyişmədi
bu şəhərin.
Üşütdü məni havası.
Hələ qapının başındakı
qaranquş yuvası.
Bilirsənmi, səndən sonra o yuva boş qaldı.
Mənim bu dünyanı boş gördüyüm kimi.
Səsimizə alışan qaranquşlar
səssizliyimizdə azdılar.
Elə bilirsən
xoşbəxtəm?
Nəfəsimizin qovuşduğu bir
şəhərin
ayrı-ayrı sakinləriyik.
Hər gün bir yerdə
alış-veriş etdiyimiz
dükanın bir alıcısı da artdı
biz ayrıldıqdan sonra.
Küçə qapısının kənarında
göyərən otlar
da quruyub.
Hər gün arxamca atılan sudan
məhrum qaldılar.
Mən sevgidən
məhrum qaldığım
kimi.
Elə bilirsən
xoşbəxtəm?
Nə xoşbəxtliyim qalıb,
Nə də mən olduğum kimi.
Sən gəlmədin
Dörd
fəslim sənlə
getdi,
Payız döndü, qış qayıtdı.
Sərnişini bəxtim olan,
- qatar geri
boş qayıtdı.
Sən gəlmədin.
Ürəyimdə dəfn olmağa,
Neçə arzu, dilək gəldi.
Pəncərəmi döymək üçün,
Yağış gəldi, külək
gəldi,
Sən gəlmədin.
Buludlar da yerə endi,
Kirpiyimdən yaş çəkməyə.
Ağrılarım axşam-sabah,
Gəldi
mənə baş çəkməyə,
Sən gəlmədin.
Ömrün gənclik çağı
getdi,
Nə qaldı
ki, məndən mənə.
Ümidlərim şama dönüb,
Əridilər gündən-günə,
Sən gəlmədin.
Çox
gözlədim, səbr
elədim,
Gələr indi, keçər indi.
Kölgəm düşən yol
üstündə
Ot bitməyir neçə ildi,
Sən gəlmədin.
Şəhadətin mübarəkdir,
Şəhidim
Ürəyində qeyrət olan, ar olan,
Son nəfəsi torpağına
yar olan,
Qoca dünya var olduqca, var olan
Əzəmətin mübarəkdir, Şəhidim.
Dar günündə hay vermisən
Vətənə,
Günəş verib, Ay vermisən Vətənə.
Öz canından pay vermisən Vətənə,
Səxavətin mübarəkdir, Şəhidim.
Haqqın
üçün nə
göz yumdun, nə yatdın,
Qeyrətinlə, şərəfinlə boy atdın.
Ölümünlə yatmış qurdu oyatdın,
Dəyanətin mübarəkdir, Şəhidim.
Vətən deyib, uca tutdun bu adı,
Sən xalqının
unudulmaz övladı.
Yetişdirdin on milyonluq Poladı,
Kəramətin mübarəkdir, Şəhidim.
Haqsızlığa üsyan edib döyüşən,
Qırx
beş yaşda
cənnətiylə görüşən,
Tarix yazıb, tarixləri dəyişən,
Şəhadətin mübarəkdir, Şəhidim.
Şaxta babaya məktub
Şəhid qızının dilindən
Şaxta
baba, bu yeni il,
Məni yada salma, qayıt.
Sığal çəkib saçlarıma,
Ürəyimi alma, qayıt.
Gəlmə, gəlsən azacaqsan,
Ümidimin tüstüsündə.
Əriyəcək qar bədənin,
Göz yaşımın
istisində.
Küknar
qurma bizim evdə,
Qan damlayar budağından.
Utanmırsan heç atamın,
Tənha qalan otağından?
Gəlməmişdən əvvəl oxu,
Məktubumu sətir-sətir.
Bacarırsan ata adlı
Hədiyyəmi mənə gətir!
Ağır qapılar
Dünən yüngül olan
taxta qapılar
Bu gün dəmir
olub, ağırlaşıbdı.
Açmağa açar yox, sındırmağa güc,
Vallah, taqətim
də fağırlaşıbdı.
Üzünə açılmır, sehrlənibdi,
Bu ağır qapılar
fağır adamın.
Ya gərək sehrli açarın ola,
Ya da açmaq üçün
ağır adamın.
O qədər öyrənib
ayaq səsinə,
Sabahdan axşama
gözü yol çəkir.
Döydüyün o cansız ağır
qapılar
İnsan taleyinə hər gün qol çəkir.
İki yol açılar qapı açılsa,
Seçim etməliyəm gərək
qəlbimdə.
Ya gərək ikiqat əyilib girəm,
Ya da kişi
kimi, əlim cibimdə.
Axır
ki, qapılar öyrətdi mənə,
Taleyin hökmündən
qaçılmaz olur.
Adını böyüdüb bəzək
vuranda,
Yüngül qapılar da açılmaz olur.
Boş məktub
Mənə hər gün məktub yolla,
Yazılmamış sətrin gəlsin.
Ağ vərəqi açan zaman
Bircə misra ətrin gəlsin.
Özüm yazım sətir-sətir,
Ürəyimdən keçənləri.
Dillə
deyə bilmədiyim
Misralara köçənləri.
Mənə hər gün məktub yolla,
Uzaqlığın bilinməsin.
Elə bax ki, boş
vərəqə,
Baxışların silinməsin.
Məktubunu açdığımda.
Baxışınla qarşılaşım.
Yaxınında yaxın olub,
Uzağından uzaqlaşım.
Mənə hər gün məktub yolla,
Ümidlərim qocalmasın.
Qoy həsrətin ürəyimdə
Pillə-pillə ucalmasın.
Qələm ilə yazma, gülüm,
Yaralama məktubumu.
Ağ vərəqi oxuyaram,
Qaralama məktubumu.
Yağış
Yenə
bulud anan qaşını çatıb,
Ruhumu titrədir
bu soyuq baxış.
Bəxtim
bir qıraqda çətirsiz yatıb,
Məni
islatmağa nə var ki, yağış...
Dünyanın bağrına iz
at yumşalsın,
Göylərdən yerlərə göz
at yumşalsın,
Bacarsan daşları islat yumşalsın,
Məni
islatmağa nə var ki, yağış...
Ömür dənizimin suları
qırçın,
Sərçə qanadımın ümidi laçın.
Üstümə şığıyır ildırım qamçın,
Məni
islatmağa nə var ki, yağış...
Kölgəmi özümə dost sanmışam
mən,
Dərdimin külünə bulanmışam
mən.
Gözümün yaşına islanmışam
mən,
Məni
islatmağa nə var ki, yağış...
Ağrılar qəlbimdə göllənib
axmır,
Yarasa taleyim işığa baxmır.
Arzum göy qurşağı, günəşi çıxmır,
Məni
islatmağa nə var ki, yağış...
Görüşərik
Bir gün məni axtarsan,
Dünəninə baxarsan.
İnadını yıxarsan,
altında görüşərik.
Yağır həsrət leysanı,
Gecdir, etmə
üsyanı.
Xəyalların insanı
adında görüşərik.
Yanmış arzu-diləyin,
Sınmış arzu-diləyin,
Səndə qalan ürəyin
çatında görüşərik.
Məzarımın başında,
Soyuq qara daşında.
Baxdıqca yaddaşında,
yadında görüşərik.
Sən itirdin sevinci,
Məndən nə küs, nə inci.
Bəlkə, göyün yeddinci
qatında görüşərik.
Eltun TÜRKEL
Ədəbiyyat qəzeti.- 2021.-
11 sentyabr.- S.30