Əllərinin neçə yaşı var

Məni adımla səslə

Məni adımla səslə,

sənə sarı gəlim

Ey canımda olanım.

Məni adımla səslə,

Sorma, adım bir quşmu göy üzündə.

Ya da bir kol, kökü salıbdır torpağa caynağını

boyuyur qan rənginə

Göy üzünü.

Nədir adım, deyə soruşma,

özüm də bilmirəm.

Axtarıram...

Adımı axtarıram.

Bilirəm əgər eşitsəm adımı

Dünyanın harasında olsam

Cəhənnəmin dibində belə

Tapıb gələcəm.

Diz çökürəm qarşında

Və yorğun başımı

Sənin əllərinə tapşırıram.

Mən öləndə...

Sevgili!

Günəşi tərk edəcəm

Mən öləndə.

Hündür bir kədərli canlıya dönəcəm,

Qucağına alıb basacaqsanmı bağrına?

Dəyişəcəksənmi qəddar bir taleyin sonunu?

Sənə düşünürəm gahdan

Sənə yazıram gahdan

Sevgidən, gülümsədən dolu

boş-boş məktubları

Gizlədirəm odların içində

Odlar daha da alovlanır.

Sevgili!

Alovlara gözümü dikdikcə fağırlaşıram

Sevgidən susuz olan ürəyimin sonu

necə olacağından gərək qorxammı?

Amma sənin mərhəmətin yox

bu bumbuz qaranlıq dünyada

təki-tənha ölürəm!

Arxanca gəlirəm

Sən gözlərimin fəryadısan,

Ki, sonsuzadək gedir

Bir kölgə min kölgə boyunca

Bir kölgə ki adsız... ünvansız...

Bir çoxlu işıq vardır

əllərində

bir çoxlu gecə

ulduzlarını birdən çökdürür.

Arxanca gəlirəm,

buludların arasına axarıram səni

barmaqlarımla.

Quşların qanadları arasından, yarpaqlardan...

Və yalnız şəhərin solğun rəngli

meydanı bəllidir bu arada...

Saxlamaq istərsənsə məni

Saxlamaq istəyirsənsə məni

Uzat əlini

Hələ də saxlaya bilər məni əllərinin istiliyi

Gülüşün çəkər məni,

Şübhələnmə!

Saxlamaq istəyirsənsə məni

Səslə adımı,

sərhədləri kəsici

Kəsici və günəş şüalarından nazik.

Saxlamaq istəyirsənsə məni

Tələs!

Bağır,

Yoxsa mənə çatmayacaq səsin.

Tələs lütfən!

Getsəm əgər yanıqlı sözlərin nəyə yarar.

Nə faydası var planeti incitməyin,

Solğun adımı qumlara yazmağınla.

Saxlamaq istəyirsənsə məni

Uzalt əlini

Nəfəsini nəfəsimə bağla

boğulanı xilas edən kimi...

Çox da ümid yolu qalmayıb

Uzun zamandır tənhalıq mənimlədir

Amma saxla məni,

Lütfən!

Mənimçün yox,

Özünçün saxla məni!

Əllərinin neçə yaşı var?

Əllərinin neçə yaşı var?

Salxım-salxım ağaclar

Çəkəndə saçlarıma əllərini

Bahar olurlar.

Yuxudan oyanmış köklərinin iyi

Yerin zümzüməsi

Qırır payızın qoz belini.

Baharın küləyi

Rəqs edir qurumuş barmaqları arasında

Yaşıl boynumu

Daha da əyir

Bu üçlük arasında doluyam həvəsdən

isti canımın dərisini

sənin əllərinin altında

hiss edirəm!

Sözlərimin üstündən

quşlar uçanda

Sözlərimin üstündən quşlar uçanda

Söndü ulduzlar,

Bilmədim hansını səsləyəm

Qorxunu, ölümü,

Ya da sevgini.

Bax, əllərim çarəsizcə

Bir-birisinə dolaşırlar

Və sönükdür dodaqlarım.

Adı-ünvanı olmadan

başım üstündə göy üzü göyərir.

Və hətta daha yaxın

Adı-ünvanı olmadan

Yer üzü göyərir.

***

Mənimlə ortaq ol,

Gündəlik tənhalıq çörəyimə

Doldur varlığınla

Olmayan divarlara...

Yol ol

olmayan pəncərəyə.

Qapı ol,

Həmişə açıq qoya biləcək

Bütün qapıların üzünə.

Adım Julit

Mənim adım Julit,

İyirmi üç yaşında

Dadmışam bir dəfə sevginin dadını.

Acı qəhvə dadındaydı

Ürək döyüntümü yüksəldirdi.

Diri canımı divanə

Diqqətimi dağıdıb

getdi...

Mənim adım Julit

Durmuşam Ay işığında

asılmış durumda

Qayıt deyə hayqırıram.

Səslənirəm ki qayıt...

Sancıram dodaqlarımı

Çıxarıram qanını

o yenə də qayıtmayıb.

Mənim adım Julit,

Min yaşındayam

Və yenə də diriyəm.

Xalina Posvyatovskaya

Tərcümə etdi: Ümid NƏCCARİ

Ədəbiyyat qəzeti.- 2021.- 11 sentyabr.- S.5.