Salam, ruhumuzun şəhəri Şuşam!

Tanrının qadirliyi

isindirən nəfəsi,

Dədə kəlamlarının

İşığında döyüşən

ərliyin təntənəsi,

Murovdağın,

Ərgünəşin,

Diridağın...

bir boy da dikəlməyə

salavatı, həvəsi -

Vətən müharibəsi.

Tətik sıxan barmağın

qüdrətinə bax, yağış!

Qorxub qaçan düşmənin

yollarına yağ, yağış.

Döyüşən əsgərlərin

dönməz döyüş ruhuna

qələbə suyu olsun

bir ovuc dümağ yağış;

İşğalın son nəfəsi -

Vətən müharibəsi!

Xalqın döyüş ruhuna

Taraz əsgər, tən əsgər,

Sən varsan, dağı tutmaz

duman, çiskin, çən, əsgər.

Daş üstə də cücərər

Sən səpdiyin dən, əsgər.

O dən döyüş əzmidi,

O dən döyüşə sevgi.

Qələbə ruhun olub

döyüşünə üzəngi...

Döyüşlərə sevgini

Pərdə-pərdə dikəldib

"Misri", "Ruhani", "Cəngi";

Haqqın və ədalətin

Dünyanın yaxasına

çökən zəhmli səsi -

Vətən müharibəsi.

Döyüşdə döyüşçünün

qəlbini Vətən bilir,

Döyüş, zəfər ruhunu

qələbəyə tən bilir

Cıdır düzündən gələn

"Qarabağ şikəstəsi",

Vətən müharibəsi!..

Döyüş gedir, bu döyüş

Dünya boyda torpağa

məhəbbət döyüşüdü.

Canım Azərbaycana

sədaqət döyüşüdü.

Gücünü yer üzünə

görk eləyib döyüşür.

Şəhidlərin ruhunu

börk eləyib döyüşür

Azərbaycan əsgəri.

Əsgərdi, Vətən adlı

məhəbbətin əsgəri!

İllərin ödəncitək

Vətən adlı dünyaya

sədaqətin əsgəri!

Başlanğıcdan bu günə

nəhayətin əsgəri,

Azərbaycan əsgəri!

Sizin sağ-solunuzda

güllələrdən əlləri

didilən dağ döyüşür,

Qundağından qan daman

neçə yaraq döyüşür,

Yaralı əsgərlərin

Yaralı əllərində

qanlı bayraq döyüşür,

Azərbaycan əsgəri!

Məni tanımadınmı?

Mənəm, Rəşid Faxralı.

Özüm söz əsgəriyəm,

Sinəm - Rəşid Faxralı...

Hərəmiz bir əsgərik;

bu gün mənim döyüşüm -

sözdən doğulan döyüş...

Qələbələr deməkdi

yeri-göyü yandıran

oddan doğulan döyüş,

közdən doğulan döyüş,

Düşmənə son nəfəsdi,

sizdən doğulan döyüş,

Azərbaycan əsgəri!

Dağlara dirsəklənən

daşların daldasında

köz-köz gərnəşir ocaq...

Tətiyə uzalı barmaq...

Və qələbə ruhuyla

dalğalanan bayraq -

Azərbaycan əsgəri!..

Göy üzünün çiynindən

sürüşübdü çuxası...

Qələbə ruhu sizə

döyüş uvertürası,

Azərbaycan əsgəri!..

Döyüş əzmi qoruyur,

Zəfər ruhu qoruyur

səngərlərdə torpağı,

Torpaq - Vətən torpağı.

Döyüşün o üzünə

Döyüş qətiyyətindən

bir öyüd içib gedir,

Yolları kürmələyib

bir ağ yol seçib gedir,

Soraq - Vətən sorağı!

Bu, Füzuli!

Bu, Cəbrayıl!

Bu, Zəngilan!

Bu, Qubadlı!

Ruhumuzun nidası

nə gözəl sığal çəkir

göylərin göy üzünə.

Bir döyüşlük yol qalıb

burdan Cıdır düzünə,

Bayraq - Vətən Bayrağı!..

16-nın aprelində

Lələtəpədə

Əsgəri bayraq edən

qollar görürdüm, Vətən!

Lələtəpənin

sağından-solundan

Şuşaya aparan

yollar görürdüm, Vətən!

Gözləri yolda qalan

ellər görürdüm, Vətən!

Bayraq kimi yellənən

əllər görürdüm, Vətən!

Ləçəkləri

Şuşaya sarı baxan

güllər görürdüm, Vətən!

Közü kül altda qalmış

ocaq görürdüm, Vətən!

"Ələd-dinnn!" haraylayan

çıraq görürdüm, Vətən!

Döyüşçü əllərində

çırpındıqca çırpınan

Bayraq görürdüm, Vətən!..

Kirpik-kirpik sökülür

döyüşlərdə dan yeri.

Əsgərin yerişidi

səhərin yuxusundan

qəfil oyadan yeri.

Əsgər baxışlarıyla

sığallanır dağ-dərə.

Bu baxışın gözçəkən

mehrinə ortaq dərə.

Qaya dinir, daş dinir,

Sınıxan təlaş dinir,

Min illərə sığmayan

ömür dinir, yaş dinir:

Elə istəyirik ki,

Göylərin sevincini

biz görək, Bayraq dərə!..

Yellərin ağ qanadı

Qayalara toxunur.

Əsgər baxışlarından

gözəl mətləb oxunur:

Əsgərim, bəşərim, illərdən bəri

Şuşa, Cıdır düzü, İsa bulağı

Yolunu gözləyir qulağı səsdə.

Döyüşçüm, igidim, haqqın var,

indi

sökülən dan yeri çırağın olsun,

səhərin yelləri darağın olsun,

Göylərin şimşəyi yarağın olsun,

Tanrının duası bayrağın olsun,

İşğalın gözünü ov, qulağını

qüdrət əllərinlə doğra da, kəs də!

Salam, döyüşçü qardaş!

Neçə illərdən bəri

sənin ayaq səsindən,

Çölün-düzün buzunu

əridən nəfəsindən

Oyanıb zirvələrdə

qar cücərdən qar daşım,

Ay döyüşçü qardaşım!

Göylər sənə baxır ki,

Dan yeri sökülüncə

yerişini, duruşunu, baxışını

gözlərinə köçürə.

Dönməz qətiyyətini,

Qoruduğun torpağa

böyük məhəbbətini,

Azərbaycan adında

müqəddəslik tacına

sonsuz sədaqətini

köynəyindən keçirə.

Bu payızda Göy Yerin,

Yer Göyün qılıqçısı,

Əsən yellərr dağların

ərköyün qılıqçısı

əlini sıxıb sənə

"Vətənə sevgin üçün

qollarını gər!", - deyir,

"Baxışlarına hopan

o qəzəbi, o kini,

o nifrəti düşmənin

ömürünə sər!", - deyir,

Sər, döyüşçü qardaşım!

İndi məmləkət boyu

daş da, dağ da deyir ki,

Axar su da deyir ki,

gur bulaq da deyir ki,

Suqovuşanda,

Hadrutda,

Füzulidə,

Cəbrayılda,

Xudafərində,

Zəngilanda,

Qubadlıda,

qürurla dalğalanan

canım bayraq deyir ki,

qəhrəmanlıq sorağın

düşüb hər kəndə, əsgər!

Qadir döyüşlərinlə

yetir sərhədə, əsgər!..

Sərhədin ən gözəli

incə şüşədi, əsgər.

Dünyanı heyran edən

yerdi, guşədi, əsgər.

Şəhər biçimli qala,

Qala biçimli şəhər

Ruhum Şuşadı, əsgər!

Düşmən gərək biləydi ki,

Daş səngərin daş sinəsi

"Vətən!" - deyir,

Anaların quş yuxusu,

Nənələrin zümzüməsi

"Vətən!" - deyir,

Neçə yurdun ocaq daşı

"Vətən!" - deyir,

Şəhidlərin son döyüşü,

son savaşı "Vətən!" - deyir!

Düşmən gərək biləydi ki,

hər ürəyin mehri olan,

qürurunun möhrü olan

Qala-şəhər

Otuz ildə sıxıntılar yaşasa da,

Səksəkəli yuxusunda

"dağı arana, aranı dağa daşısa da",

Gözümüzdən uzaq düşən

İsa bulağının

səsi bir az batsa belə,

Cıdır düzündə

Hər səhər ləçəyinə,

tər ləçəyinə,

hər ləçəyinə

xal düşən çiçəklərin

Harayını

hərdən əsən, hərdən kəsən

boz küləklər udsa belə,

Ərimgəldinin

daş qolları, daş əlləri

üyüşsə belə,

Qaladan Topxanaya enən cığır

dolaşığa düşsə belə,

Aylar ötə, illər ötə

Bu millətin oyaq ruhu,

Göy üzünə dayaq ruhu

Bu qisası

qoymaz qala qiyamətə!

O bayraq apardı sizi döyüşə,

Qeyrətin döyüşün kəsəri oldu.

Ordu məmləkətin əsər yazanı,

Döyüşlər ordunun əsəri oldu.

Nələr yanıyırdı qoca dünyanı,

Düşmənin heyrəti saraldı, soldu.

Qoy dünya görsün ki, Azərbaycanın

döyüşü nə qədər bəşəri oldu!

Vətən əsgər deməkdi,

Əsgər deməkdi Vətən!

Vətən bəşər deməkdi,

Bəşər deməkdi Vətən.

Vətən bayraq deməkdi,

Bayraq deməkdi Vətən!

Vətən torpaq deməkdi,

Torpaq deməkdi Vətən!

Bu gün necə sarılıb

Ruh canımız Vətənə,

canımız Vətən ruha,

Döyüşlərdə əsgərin

ruhundan bitən ruha,

Əsgərlərin əliylə

işğal sıxıntısını

çiynindən atan ruha...

Elə istəyirdim həsrət əllərim

Şuşada yaylıqtək sərilə bilsin

Şəhid məzarların başdaşlarına.

Təntimiş göz yaşım qarışa bilsin

Şuşalı ananın göz yaşlarına.

Ömrüm, yaşım Şuşadı,

Can sirdaşım Şuşadı.

Qarabağ - canamazım,

Möhür daşım Şuşadı.

Sellər kimi axıb gələn,

Şimşək kimi çaxıb gələn,

Köynəyindən çıxıb gələn

Səhər sənin səhərindi,

Azərbaycan əsgəri!

Gecə üzərlik üstədi,

Qələbə ərlik üstədi...

Barmağın tətik üstədi,

Zəfər sənin zəfərindi,

Azərbaycan əsgəri!..

Eyni açılıbdı ruhumun bu gün,

Bu soraq dolaşır aranı-dağı.

Vətən intizardan qurtarır

indi

Şuşaya güzgüdü zəfər bayrağı!

Dağlar dağ səbriylə dinləyir indi

Qalib əsgərlərin ayaq səsini.

Cıdır düzü gülür...

İsa bulağı

Oxuyur "Qarabağ şikəstəsi"ni!..

Əlini gözünün üstünə qoyub

Belə salamlayır səhəri Şuşam.

Dizim torpağıyla kəlmələşmədə;

Salam, ruhumuzun şəhəri Şuşam!

8 noyabr 2020-ci il

Rəşid FAXRALI

Ədəbiyyat qəzeti.- 2021.- 25 sentyabr.- S.17.