Danış, görüm necədi
Şəhidliyin zirvəsi?
Şəhid
Xalid Hassaniyə
Salam, könüllü əsgər,
Könüllü şəhid, salam.
Bu şeiri sən danış,
Mən susuram, mən lalam.
Danış, görüm necədi
Şəhidliyin zirvəsi?
Haqqın
axan çayları,
Cənnətinin meyvəsi?
Necədi
anan üçün
Yuxu olmaq, səs olmaq?
Necədi
vətən üçün
Ölüb, müqəddəs olmaq?
Özün de, doğmalara
Uzaqdan baxmaq necə?
Səkkiz
aylıq qızından
Sarı darıxmaq necə?
Necə
olur ananı,
Ağlayanda izləmək?
O yatanda başının
Üzərində gözləmək?
Özün danış, özün
de,
Vaxt ötür,
gecə keçir?
Şəhidlər arasında
Qələbə necə keçir?
Dayan, hara gedirsən?
...Yaxşı yol, gülə-gülə.
Hamıya
salam denən,
Hamını təbrik elə.
Şəhid
Nurlan Ağakişiyevə
Elə baxma şəkildən,
Dayanır zaman, şəhid.
Təbəssümü yandıran,
Baxışı donan şəhid.
Deyim sənə, biləsən,
Laçında dayanmışıq,
Müharibə bitibdi,
Qələbə qazanmışıq.
Qazanmışıq sən şəhid
Olduğun o torpağı,
Dalğalanır Şuşada
Azərbaycan bayrağı.
Elə baxma şəkildən,
Gülüşü itən şəhid,
Atası
qazi şəhid,
Anası vətən şəhid.
Sən qələbə sevinci,
Həm də göz yaşı oldun,
Zəfər şəhidlərinin
Kiçik qardaşı oldun.
Sənə söz verirəm
mən:
Bu şəklini böyüdüb,
Həmişə saxlayacam.
Elə baxma şəkildən,
Bu saat ağlayacam.
Şəhid
Arəstə Baxışovaya
Laylanı vətən çalır,
Yat, yuxusu daş qadın!
Saçları müharibə,
Gözləri savaş qadın!
Savaşın ortasında
İgidliyin mübarək,
Həkimliyin mübarək,
Şəhidliyin mübarək!
Sən yaralı əsgərin
Ağrısın duyan həkim.
Savaşda igidlərə,
Şəfa paylayan həkim.
Həkimliyin yetmədi?!
Sən ər kimi savaşdın,
Ana kimi vuruşdun,
Əsgər kimi savaşdın.
Kim yazıb bu savaşı,
Ömrünün ağ yerinə?
Sənə güllə atdılar
Çiçək atmaq yerinə.
Yoxdumu indi səni,
Arayan, şəhid
qadın.
Saçlarını mərmilər
Darayan şəhid
qadın.
Eybi yox, yaraların,
İzləri də itəcək.
Almadığın çiçəklər
Məzarında bitəcək.
Bitəcəksə savaşlar,
Bu dünyaya bir də gəl.
Taleyini bağışla,
Bu dünyaya bir də gəl.
Bir də gəl, anam qadın!
Bir də gəl, qardaş qadın!
Saçları müharibə,
Gözləri savaş qadın!
Şəhid
Yüksəl Əlizadəyə
İlk dəfə bir şəhidlə
Yuxularda
görüşdüm,
Yadımda qalmayıbdı
Necə, harda görüşdüm.
Gül ətirli havada,
Hər yan ağappaq idi.
Mənim
gördüyüm şəhid
Ölməmişdi, sağ idi.
Bəzənmişdi elə bil,
Elə bil bəy çıxırdı.
Şirin
təbəssüm ilə
Gözlərimə baxırdı.
Sual vermək istədim,
İstədim ki, danışım.
İstədim ki, kefini,
Əhvalını soruşum.
Sanki dilim tutuldu,
Sanki məni duyurdu,
Sanki fikirlərimi
Öncədən oxuyurdu.
Dedi ki: "Anama de,
Mənə yas saxlamasın,
Özünü incitməsin,
Bu qədər ağlamasın".
"Ağlamasın, gözünü
Silə bilmirəm, axı.
İstəsəm də yanına
Gələ bilmirəm, axı".
Bu ki real görüşdü,
Möcüzəsi yox idi,
Nəsə demək istədi,
Sanki açıb deməyə
İcazəsi yox idi.
Bu necə bir yuxudu?
Görməmişəm beləsin,
Bircə
onu dedi ki,
Gedib
"anama denən
Mənimlə fəxr eləsin!".
Şəhid
Beyrək Feyzullayevə
Havası
cənnət hava,
Yeri gül-çiçək
şəhid.
Özü Oğuz elindən,
Adı da Beyrək şəhid!
O öz igidliyini
Vətəndən, yurddan alıb,
Sanki xeyir-duanı
Dədəm Qorquddan alıb.
Alıbdı Qazan xanın
Gücünü şimşək kimi.
Köynəyini göndərib
O, Bamsı Beyrək kimi.
Onun köynəyindəki
Qanı şəhid qanıdı.
Onu igidliyiylə
Bütün vətən tanıdı.
Tanıdıq bu torpağın
Dərdinə tən balasın.
Kasıb
komadan çıxan,
Varlı vətən balasın.
Acısı özü boyda,
Özü öldüyü boyda,
Bir qızın barmağında
Nişan üzüyü boyda.
Özü boyda yara var
Yoxluğunun içində.
Elə bil hamı gedir
Tabutunun içində.
Qələbə tabutu da
Vətənlə dolan şəhid.
Qəfildən arzuları
Xatirə olan şəhid.
Daha narahat olma,
Düzələr yavaş-yavaş.
Havalar soyuq keçir,
Özünü qoru, qardaş!
Elşad BARAT
Ədəbiyyat qəzeti.- 2021.-
16 yanvar.- S.9.