Ən gözəli ağac
olmaqdı Şuşanın qoynunda,
Çiçək
olmaq...yasəmən kolu olmaq...
Zəfər ad günü
Elə gözəl hədiyyə gözləyirdim
ki,
üç beşin
arasına sığınıb...
Döyüşçü dostum Bəhruz yazmışdı
ki,
partapart deyirlər qoşa beşə...
Amma, 5 noyabr da var
idi əhatə dairəsində -
atəşfəşanlığına inandığım...
Ömrümün 55 ilini də xatırlamırdım o gün,
gözlərimi çəkə
bilmirdim monitordan,
qulaqlarım dinşəyirdi
Qələbə xəbərini.
Bütün radiodalğalar keçirdi
beynimin içindən,
ən zəif səsə həssas idi duyğularım...
Unutmuşdum atamla yaşıd
olduğumu bu il,
unutmuşdum ad günümü
də,
adımı da...
İlqar
qağa zəng vurub
ad günümə dəvət
edəndə
təəccüblənmişdim saatın
5-i göstərdiyinə...
Sonra Aysel abla ərklə
qışqırmışdı üstümə:
- "təcili dur
gəl" - deyə...
...sonra Oqtay abi:
- "məclis sənsiz
olmaz" - demişdi.
O gün yad qonaq
kimi getdim öz günümdə
Rəbiqənin ad gününə...
"Sənə bağışladım,
- söyləmişdim sözarası,
- bu il bu günü"...
Hətta
öz sağlığıma
içmədim, desəm,
inanmazsınız,
hərçənd ki, Şuşa müjdəsinə
meysiz-məzəsiz sərxoş
olacaqdım o gün...
Yenidən doğulurdum Qələbə
muştuluğuna,
xırdalamaq istəmədim
ən böyük sevincimi kiçik hədiyyələrə...
Adam 55 yaşında da doğula bilirmiş təzədən,
yeni adımı Zəfər qoymuşdu gündaşım!
Silsilə şeirlər
Elə ucalıqlar var ki,
baxdıqca durulur adamın göz yaşları
Sənə səcdə etməmək
mümkünmü?
Bayraq ucalığı hər kəsə qismət olmur, şəhidim!
***
Əslində,
həyat özü
döyüşdür
ilk gündən son günəcən
savaşırsan torpaq olmaq uğrunda...
***
Ən pisi müharibə qurtarandan sonradır,
hər şey öz yerində olur döyüşlər
gedəndə.
Mərdlər namərdlərdən elə seçilir ki,
dağ dərə misalı...
***
İndi
susmaq vaxtıdır,
çünki hamı
danışır
ağızlar cırıq,
qulaqlar tıxalı...
...dilimdə bircə söz,
qulağımda bircə
səs, - Şəhid!
***
Sağlamlıqdır bütün xəstəliklərin səbəbi,
biri olmasa o biri də olmaz,
- dedi astadan
cibində ürək
dərmanı gəzdirən
qoca
qaçırdı stadiondan
diaqnostika mərkəzinə...
***
Daha qıvrılmaq olmur ağrıların əlində,
kimə gərəkdi ölmək candan bezən yaşında.
Bir, - yıxılıb qalarsan həkimin ayağına,
iki, - həb gəzdirərsən ürəyinin
başında.
***
Vətən olan oğullar qayıtmaz yer üzünə,
ən uca məqamlara yazdılar adlarını.
Uçub
gedən ruhların məkanı Haqq dərgahı,
açmışdı göy üzündə Simurq qanadlarını.
***
Ən gözəli ağac olmaqdı Şuşanın
qoynunda,
çiçək olmaq...
yasəmən kolu olmaq...
Hər yaz qan qırmızısı
olacaq lalələrin rəngi,
qayaların xınası
alın alı...
Hər il yenidən
doğulacaq çiçəyi
burnunda şəhidlər!
Qələbə türküsü
Daha qaçaq deyil qələbə bizdən,
Hər gün bir zəfərə qol çəkir Ordum.
Keçir zirvələrə ürəyimizdən,
Sinə dağımızdan yol çəkir Ordum.
Dünyanın damarı üzülüb,
ey Haqq,
Kim deyər "qara var qaşımız üstə?".
Tanrı
yardımçımız olub,
olacaq,
Uğur
ilahəsi başımız
üstə!
Qarlı
Ömər dağı
dirənmir dizə,
Azmırıq Murovu dumanda, çəndə.
Döyüşən əsgərin qadası bizə,
Bayraqdan ucası varmı vətəndə?!
Ağ günə çıxmada
Qarabağ eli,
Ötüşür üstündən qara şər belə.
Öpür alnımızdan Şuşanın
yeli,
Görünür Laçından Kəlbəcər
belə.
Biz igid ölməyi gətirdik dada,
Sevgidir qəmimiz
mərdin xasına.
Hamı
bir-birini satan
dünyada,
Bizik torpaq alan
qan bahasına.
Yazırıq tarixi qızılı
zərlə,
Xoşdur döyüşlərdən ruhu
sağ çıxmaq.
Gözəldir süsləmək yurdu
zəfərlə,
Zaman qarşısına
üzüağ çıxmaq.
Qarabağ şikəstəsi
Daha ağaclar üşüməz
yad nəfəsdən,
xəzəl-xəzəl ölməz
arzuları.
İzlər doğmalaşdıqca
canlanar yarpaq dolu yarğanlar.
Cığırlar sevinər ləpirlərin
şehdə islanmasına,
qalxar ən ulu sevginin zirvəsinə
torpaq ətri buxar-buxar...
Gözləri yaşarar məxməri payızın sevincdən.
Quşların səsi dəyişər
ötdükcə durna
qatarı
"Xarıbülbül,
sarı bülbül,
könlümün yarı
bülbül,
qurtuldu mərdlər diyarı, bülbül...
Bulaqlar nazlanar qumru səsinə
çaylar şaqraq
çəkər "hop-hop" harayına.
"İsaq-Musaq" quşu qovuşar həsrətinə
bir xəzan öynəsi...
Ucu şiş qayaların xınası papaq-papaq
uzanar incəbel qızların əllərinə
sarı,
Od çıxar günəş rəngdə
məğrur gənclərin
çapdığı atların
nallarından
Bir həzin nəğmə oxuyar sübh yelləri
qızarar utandığından
dan yeri üfüq-üfüq
Bir səs ucalar Şuşanın dumanlı
başından
"Əzizinəm, Qa-ra-bağ"...
Unudulmaq gecəsi
Saydım...
bir səs də keçdi gecənin sükutundan,
ürəyini çəkirlər
adamın susuzluğa.
Ümidi
kəsmədim ki, duz basmasın yad biri,
Heç
nə də əngəl olmur bu şit
yuxusuzluğa.
Gözlərimdir bulanan zülmətində
səmanın,
Uzaqları seyr edən ulduz arı, Ay duru.
Nə illah eyləyirəm tən olmur istəklə qəm,
Düz gəlmir
həyat ilə üzülməyin düsturu.
Dərddən qaçmaq çətindir
üzüyola adama,
Min üsulu bəllidir
buludtək tutulmağın.
Bu gün...
olsun, darıxdın...
keçəcək, heç
üzülmə,
Dünəni çoxdan ötüb
sabah unudulmağın.
Daha pəncərələrdən yığmışam
baxışımı,
Kaş sənin
gözlərində batan
gəmi olaydım.
Hərdən gəlib-gedirsən xəyalıma
yuxutək,
Saymazyana
keçirsən neçənci
dəfə...
saydım!
Darıxmağın işıq şəkli
Ürəyin partlamayıbsa,
hələ az darıxmısan demək...
nüvə reaktoru deyiləndə
lap uzaqlardakı buludları xatırladım,
rəsminə bir qədər atəş qarışmış...
Fikirdən beyni çatlayır
adamın,
qürub yerinə
səpələnmiş
bu qədər yanğını kimdir ölçən soyuqqanlı?!.
Bir ovuc işıq səpələmişdin dan
yerinə
ən uzaqlara yelləmişdin əllərini,
soyuqluğundan bilirəm
axşamüstünün
narın-narın nisgil yağırdı ağrısına
üfüqlərin.
Mən səni sabaha qədər də ana bilərdim
mürgülərin qarmaqarışıqlığında...
dan yeri sökülüncə axtarardım
səni işıq-işıq!
Ən asanı unutmaqdır süd yolunun ağarışını,
çıtqı-çıtqı ulduzların
kölgəsi düşmüş
bir-birinə,
bizə qalan isə
bir kirpik çalımı qədər
zülmətə dalmaq.
Axar sulara yuxu danışmaq
elə də qorxulu deyil əslində,
- təsəllidir,
nə yatdıq ki, nə yuxu
görək gözləri
göy üzünə!
Nə qədər saysan da xeyri yoxdur,
tavandakı çilçıraq
birdi ki, birdi...
adamın ürəyi
gəlir ağzına,
darıxmaq istəyir
o ki var...
Hələ döyünürsə...
döyünürsə...
döyünürsə...
sabah açılacaq
demək!
Süleyman ABDULLA
Ədəbiyyat qəzeti.- 2021.- 23
yanvar.- S.27.