adam  

 

Rəşad Məcidin doğum gününə

 

 

Tanrı mayasını tutubdu "ağ"la,

Torpağı , sümüyü , sözü .

Sən bu hekayətə ya gül, ya ağla,

Bu adamın əyrisi , düzü .

 

 

Ağoğlanda göz açıbdı dünyaya,

doğulub, nur saçıbdı dünyaya,

qalacaq, and içibdi dünyaya,

Sözün tutub; alnı açıq, üzü .

 

 

Ağdam adlı məmləkətin uşağı,

Burda çözüb min-bir türlü tuşağı,

Çox dinləyib "dastan" deyən "aşığı";

Hekayətin mini qara, yüzü .

 

 

Ağcabədi, mədəniyyət beşiyi,

Yurd yeridi, çəkilibdi keşiyi,

Sadə olub daim evi, eşiyi,

Məqamında kürsüsü , mizi .

 

Ustac deyir; tam arınıb bu adam,

Ağayana, mərd tanınıb bu adam,

Yarananda, yaranıb bu adam,

adamdı; "dirsəyi ", "dizi ".

 

 

Zaur USTAC

 

Ədəbiyyat qəzeti.- 2022.- 20 avqust.- S.10.